Τι θα γίνει επιτέλους με την τεράστια αδικία των ιστορικών δικαιωμάτων;

Τι θα γίνει επιτέλους με την τεράστια αδικία των ιστορικών δικαιωμάτων;

Γράφει η Μαρία Κουφή *

Μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας,  έναν χρόνο με υπουργό αγροτικής ανάπτυξης τον κ. Μάκη Βορίδη και εν όψει την αναθεώρησης της κοινής αγροτικής πολιτικής,  δεν ακούσαμε ούτε μια λέξη για το "καρκίνωμα" του Πρωτογενούς τομέα που ονομάζεται ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.  

Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι θα καταργηθούν και θα προχωρήσουμε σε ολική ανακατανομή με βάση το τί καλλιεργεί ο κάθε παραγωγός σήμερα και όχι με στοιχεία πριν 20 χρόνια, με πανωγραψίματα,  με βρεγμένα βαμβάκια και ανύπαρκτα κοπάδια.  Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή την κατάσταση την δημιούργησε ψηφοθηρικά παλιότερα κάποια άλλη κυβέρνηση της ΝΔ,  θέλουμε όμως να γνωρίζουμε τί θα πράξει για την τεράστια αυτή αδικία κατά των νέων και νεοεισερχόμενων αγροτών και κτηνοτρόφων η κυβέρνηση Μητσοτάκη και ο Μ. Βορίδης. 

Αυτή η ένοχη σιωπή πρέπει επιτέλους να σταματήσει και να μας πούνε τί πραγματικά σχεδιάζουν για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, την ΚΑΠ. Θα επικρατήσει τελικά η λογική και το δίκαιο ή θα κερδίσουν ακόμη μια φορά οι πελατειακές σχέσεις της ΝΔ με ορισμένους αγροτοπατέρες που έγιναν επιδοτούμενοι μαχαραγιάδες από τα ιστορικά δικαιώματα της απάτης;

Με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το καλοκαίρι του 2014 η Ελλάδα είχε στις επιλογές της αν θα υπάρχει ολική (σταδιακά) σύγκλιση των ιστορικών δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης ή μερικής σύγκλησης. Η τότε κυβέρνηση αποφάσισε για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους την μερική σύγκλιση που δημιούργησε μια σειρά στρεβλώσεων και αδικιών, ειδικά στους νέους αγρότες που ασχολήθηκαν με τον πρωτογενή τομέα από το 2014 και μετά καθώς και με τους γενικά νεοεισερχόμενους στον κλάδο.

Οι νέοι και νεοεισερχόμενοι αγρότες, κατά κανόνα, είτε έμειναν εκτός κατανομής είτε τους κατανεμήθηκαν ποσά δυσανάλογα μικρότερα σε σχέση με το μέγεθος της εκμετάλλευσης/παραγωγής τους. Το ποσό του εθνικού αποθέματος κατανεμήθηκε χωρίς καμία λογική, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ως δικαιούχοι άνθρωποι εκτός παραγωγής, συνταξιούχοι ακόμη και υπερήλικες. Δεν υπήρξε καμία σύνδεση του ποσού της ενίσχυσης με την παραγωγή. Ούτε με το μέγεθος της εκμετάλλευσης αλλά ούτε και με το ύψος της παραγωγής.

Όταν τα ''ιστορικά δικαιώματα'' αποτέλεσαν το μοναδικό κριτήριο κατανομής δημιουργήθηκαν δυσθεώρητες αποκλίσεις μεταξύ των ποσών (είτε αυτά αφορούν τα συνολικά ποσά είτε τη μοναδιαία αξία εκάστου δικαιώματος) που εισπράττουν αγρότες με ίδια δραστηριότητα, στην ίδια περιοχή, αλλά διαφορετικό χρόνο εισόδου στο επάγγελμα.

Το έγκλημα αυτό  που διαπράττεται από το 2006 μέχρι και σήμερα, εις βάρος κυρίως νέων ανθρώπων που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον Πρωτογενή τομέα. Πρόκειται σαφέστατα για μια αδικία που στην πραγματικότητα οδηγεί σε αποχώρηση από το επάγγελμα το 80% των νέων αγροτών, οι οποίοι μην μπορώντας να ανταγωνιστούν τους παλαιούς συναδέλφους τους απογοητεύονται και με την λήξη των δεσμεύσεων του προγράμματος νέων αγροτών εγκαταλείπουν απογοητευμένοι τον κλάδο με την αίσθηση ότι τους κορόιδεψαν με ψεύτικές υποσχέσεις και στο τέλος τους πέταξαν στον ωκεανό αβοήθητους να μάθουν κολύμπι.

            Επειδή όλα τα ανωτέρω δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των αγροτών αδικώντας κατά βάση το πιο δυναμικό κομμάτι. Και επειδή θα οδηγηθούμε νομοτελειακά, σε μείωση της παραγωγής στο τέλος της περιόδου παρακαλούμε να βρεθεί το συντομότερο δυνατό.

Είναι πραγματικά εξωφρενικό ένας παραγωγός το 2020 να λαμβάνει επιδοτήσεις με βάση την παραγωγή που είχε ή δήλωνε ότι είχε τα έτη 1999 - 2000. Επίσης είναι εξωφρενικό να συνεχίζονται επί 20 χρόνια κερδισμένοι να βγαίνουν όσοι με δόλιο τρόπο λάμβαναν μεγάλες επιδοτήσεις την δεκαετία του ’90 είτε γιατί έκαναν «πανωγραψίματα» στην παραγωγή ελαιολάδου, είτε γιατί δήλωναν ανύπαρκτα κοπάδια ζώων, είτε γιατί παρέδιδαν στα εκκοκκιστήρια... βρεγμένο βαμβάκι.

Το σημερινό καθεστώς αδικεί τον πρωτογενή τομέα, γιατί δεν γίνεται κάποιοι άνθρωποι για το ίδιο ακριβώς αντικείμενο να έχουν διαφορετικές επιδοτήσεις. Πρέπει όλοι οι συντελεστές της αγοράς να έχουν ίδια αντιμετώπιση, ώστε να εξασφαλίζεται μέσα σε αυτήν υγιής ανταγωνισμός προς όφελος των πολλών.

_______________

* H Μαρία Κουφή πολιτεύεται με το Αγροτικό και Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ)

ΑΚΚΕΛ: Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ψήφισε για αύξηση της ενίσχυσης των αγροτών από 5000 σε 7000€ ο Βορίδης όμως τι θα κάνει;

Χθες βράδυ (14/6) οι ευρωβουλευτές ψήφισαν την αύξηση του ποσού στήριξης των Ευρωπαίων αγροτών από 5000€ σε 7000€ που συνεπάγεται 2% του προϋπολογισµού του προγράµµατος αγροτικής ανάπτυξης, για την Ελλάδα το ποσό είναι περίπου 100 εκατοµµύρια.  
Το ζήτηµα είναι τι θα πράξει ο Βορίδης ο οποίος εδώ και 3 µήνες δεν έχει διαθέσει τα 100 εκατοµµύρια που πήρε για την ενίσχυση του Πρωτογενούς τοµέα απο το υπουργείο οικονοµικών.  Γενικά οι διαθέσεις του  ΥΠΑΑΤ δεν φαίνεται να είναι προς την κατεύθυνση οποιασδήποτε µορφής στήριξης του αγροτικού κόσµου και µε καθυστερήσεις και παλινωδίες προσπαθεί να αποφύγει κάθε πληρωµή. 
 

Η Επιτροπή Γεωργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψήφισε να αυξήσει την οικονοµική στήριξη των αγροτών και των µικρών επιχειρήσεων τροφίµων. Τα κεφάλαια προέρχονται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταµείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ανακοίνωσε το κέντρο Τύπου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Οι αποφάσεις που ελήφθησαν από τους ευρωβουλευτές είναι οι εξής:
• Ανώτατο όριο στήριξης 7.000 ευρώ για έναν αγρότη και 50.000 ευρώ για έναν µεταποιητή τροφίµων
• Η ενίσχυση πρέπει να καταβληθεί έως τις 30 Ιουνίου 2021 και οι αιτήσεις πρέπει να εγκριθούν έως τις 31 ∆εκεµβρίου 2020.

• Το ανώτατο όριο στήριξης από το πρόγραµµα αγροτικής ανάπτυξης αυξάνεται κατά 2%. Το επείγον µέτρο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως µέρος µιας δέσµης µέτρων για τη στήριξη των αγροτών λόγω των αρνητικών επιπτώσεων του κοροναϊού. Το µέτρο επιτρέπει στα κράτη µέλη της ΕΕ να χρησιµοποιούν πόρους από τα Προγράµµατα Αγροτικής Ανάπτυξης για να αποζηµιώνουν τους αγρότες και τις µικρές επιχειρήσεις.

Για µεγαλύτερη ταχύτητα, η Επιτροπή αποφάσισε να προτείνει την απόφαση απευθείας στην Ολοµέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ωστόσο, λόγω του γεγονότος ότι οι ευρωβουλευτές επιθυµούν τη βελτίωση της πρότασης, ενέκριναν ορισµένες τροπολογίες, οι οποίες εγκρίθηκαν ανεπίσηµα από το Συµβούλιο της ΕΕ προκειµένου να αυξηθεί η υποστήριξη.
"Χαιρετίζω θερµά τα αποτελέσµατα της σηµερινής ψηφοφορίας στην επιτροπή. Αυτό αποδεικνύει και πάλι ότι το Συµβούλιο και το Κοινοβούλιο µπορούν να συνεργαστούν στενά και γρήγορα όταν η γεωργία της ΕΕ χρειάζεται επειγόντως βοήθεια. Είµαι πεπεισµένος ότι η Ολοµέλεια θα εγκρίνει αυτήν τη συµφωνία την επόµενη εβδοµάδα και, ως εκ τούτου, θα δώσει στις χώρες της ΕΕ ένα άλλο µέσο για την παροχή οικονοµικής βοήθειας στους αγρότες κατά τη διάρκεια της κρίσης του κοροναϊού. Ευχαριστώ επίσης την προεδρία του Κροατικού Συµβουλίου για την εποικοδοµητική και άµεση συνεργασία τους", δήλωσε ο εισηγητής και πρόεδρος της Επιτροπής Γεωργίας, Norbert Lins.
Οι εγκριθείσες τροπολογίες θα τεθούν σε ψηφοφορία στην επόµενη Ολοµέλεια του ΕΚ, η οποία έχει
προγραµµατιστεί για τις 17-19 Ιουνίου. Μόλις εγκριθεί τόσο από το Κοινοβούλιο όσο και από το Συµβούλιο, ο κανονισµός θα πρέπει να δηµοσιευθεί στην Επίσηµη Εφηµερίδα της ΕΕ και να τεθεί σε ισχύ αµέσως.

Η Ελλάδα απέναντι στην αναμενόμενη επισιτιστική κρίση

Η κρίση με τον κορονοϊό (άσχετα αν είναι πραγματική και φυσική ή τεχνητή και κατευθυνόμενη) έδειξε χωρίς αμφιβολία ότι ένα πρώτα που θα πρέπει να περιμένουμε στο μέλλον θα είναι έλλειψη πρώτων υλών για τρόφιμα, διότι οι χώρες που τα παράγουν θα θελήσουν φυσικά να εξασφαλίσουν το δικό τους πληθυσμό και μετά να κάνουν εξαγωγές.

Όταν η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα μπορούσε να καλύπτει όλες τις διατροφικές ανάγκες της και να εξάγει το 17%. Σήμερα και κυρίως μετά από τη δεκαετία των Μνημονίων που κατέστρεψε τη χώρα και την αγροτική παραγωγή, είναι ζήτημα αν μπορούμε να καλύπτουμε το 30% των διατροφικών αναγκών μας. Ακόμη και το σιτάρι για να παράγουμε ψωμί πρέπει να το εισάγουμε στο μεγαλύτερο ποσοστό.

Αν σε αυτά βάλουμε και την εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια κατά των αγροτών και οποιασδήποτε μορφής Πρωτογενούς Παραγωγής από τη Γεωργία, Κτηνοτροφία, Αλιεία κλπ, βλέπουμε ότι το μέλλον δεν προοιωνίζεται θετικό για την Ελλάδα και πιθανόν η έλλειψη ειδών διατροφής να αποτελέσει την δικαιολογία για τις κυβερνήσεις ώστε να πουν ότι υποχρεώνονται σε "επώδυνους συμβιβασμούς" σε εθνικά θέματα, εργασιακά θέματα, κοινωνικά θέματα και άλλα.

Για τους υπουργούς που χειρίζονται τα θέματα αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων καλύτερα να μη μιλήσουμε γιατί δεν μπορούμε να μιλήσουμε με κόσμιες λέξεις. Όσο για τους ευρωβουλευτές μας ...