Το πρωτότυπο κείμενο γράφτηκε στα αγγλικά τον Μάρτιο 2015 από τον Ιωάννη Καρρά στο κέντρο Open Society του Soros προς τον Ματθαίο Τσιμιτάκη, στενό συνεργάτη του Τσίπρα. Το αγγλικό κείμενο περιλαμβάνεται στα έγγραφα που δημοσιοποιήθηκαν από τους χάκερ του DC leaks (όπως ονομάστηκαν) μετά από κυβερνοεπίθεση στα δίκτυα των ΜΚΟ του George Soros, γνωστού ανθέλληνα, φιλότουρκου υποστηρικτή του τουρκικού καθεστώτος (https://akkelparty.blogspot.com/p/integrity-initiative.html)
«Ματθαίε,
Έχω επιστρέψει στο Φράιμπουργκ από την Αθήνα και την Κέρκυρα και σού γράφω στα αγγλικά για να μη χάνουμε χρόνο. Να αισθανθείς ελεύθερος να απαντήσεις στα ελληνικά. Σε παρακαλώ σχολίασε όλα τα παρακάτω. Όπως μπορείς να δεις, δεν είναι μικρός όγκος δουλειάς και τα χρονικά περιθώρια είναι αρκετά στενά (1η Απριλίου η προκαταρκτική έκθεση, 1η Μαΐου τελική έκθεση). Θα την κάνουμε μαζί. Θα μοιραστούμε την αμοιβή 50-50, αλλά θα πρέπει να με καθοδηγήσεις ως προς το πώς να διαχειριστώ τα φορολογικά θέματα. Καταλαβαίνω ότι δεν θέλεις να υπάρχει το όνομά σου στο συμβόλαιο, ισχύει αυτό; Θέλεις να αναγράφεται το όνομά σου δίπλα στο δικό μου στην έκθεση; Κάνε σχόλια σε όλα τα παρακάτω.
Γενικά, και όπως κρίνεις εσύ, μην αναφέρεις ότι το κάνεις αυτό για το Open Society γιατί το πιο πιθανό είναι να σου κλείσουν πόρτες. Υπάρχει πολύ καχυποψία για το Open Society στην Ελλάδα, βασικά λόγω της θέσης που έχει πάρει σχετικά με την πρώην Γιουγκοσλαβία.
Η μυστικότητα δείχνει δόλο διότι, όπως και στο αρχικό εσωτερικό κείμενο του Open Society όπου αναφέρεται όλη η στρατηγική και η επιλογή του Ιωάννη Καρρά, γνωρίζουν ότι «στήνουν» γεγονότα και πραγματικότητες και φυσικά δεν θέλουν δημόσιο έλεγχο.
Ταυτοχρόνως γράφω ένα άρθρο για το Aspen Review Eastern Europe, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οργάνωση για την οποία διεξάγεται αυτή η έρευνα.
Δομή
Η δομή της έκθεσης έχει ως εξής:
Τρισέλιδη σύνοψη και προτάσεις.
Προτάσεις:
Οι προτάσεις θα είναι μεσοπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες, όπως αναφέρονται εδώ με βάση συνεντεύξεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Οι μεσοπρόθεσμες προτάσεις θα περιλαμβάνουν ένα πολιτιστικό γεγονός (που θα καθοριστεί αργότερα) και μία Ημερίδα για την Ουκρανία και το Διεθνές Δίκαιο, όπου θα παρατίθενται προηγούμενα ως προς τη διαχείριση της κατάστασης στην Ουκρανία (κυρίως την Κύπρο).
Αυτό το σημείο έχει καθοριστική σημασία για την κατασκευή που έγινε κατά των εθνικών θεμάτων κυρίως στην κατεχόμενη Κύπρο και την κατεχόμενη Βόρεια Ήπειρο, επιβάλλοντας την αντίληψη ότι οι εξελίξεις στην Κριμαία και η επανένωσή της με τη Ρωσία είναι ενάντια στην Εθνική πολιτική και τα εθνικά συμφέροντα. Το σημείο δείχνει ότι αυτός ο ισχυρισμός δεν αποτέλεσε προϊόν έρευνας στο πλαίσιο Εθνικής πολιτικής αλλά επιβλήθηκε έτσι εξωτερικά να παρουσιάζεται ως κατεύθυνση Εθνικής πολιτικής. Στην πράξη είναι ακριβώς το αντίθετο και είναι αντεθνική πολιτική διότι τόσο οι Αλβανοί όσο και οι Τούρκοι από τις πρώτες εβδομάδες της επανένωσης της Κριμαίας με τη Ρωσία, αξιολογούσαν ως πιθανό εθνικό κίνδυνο «οι Έλληνες να επαναλάβουν το προηγούμενο της Κριμαίας» στην Βόρεια Ήπειρο ή στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Ειδικά για την Αλβανία ο ίδιος ο Αρχηγός των Αλβανικών Μυστικών Υπηρεσιών το ανέφερε και υπήρξαν και δημοσιεύματα ελληνικών μέσων ενημέρωσης, λίγες εβδομάδες μετά από το Δημοψήφισμα στην Κριμαία. Παρακάτω, στο Παράρτημα 8 (Ελλάδα, Ουκρανία και Κυπριακό) αναφέρει αυτό το θέμα.
Οι προτάσεις μπορούν να περιλαμβάνουν το «χτίσιμο» ικανοτήτων για τοπικούς εκπροσώπους Ουκρανών μεταναστών. Βραχυπρόθεσμες προτάσεις θα περιλαμβάνουν ένα πακέτο δράσεων ως προς το τί διακυβεύεται για την Ελλάδα στην Ουκρανία και τρόπους αφήγησης των παραλληλισμών στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ έθνους και αυτοκρατορίας έναντι Ελλάδας / Ουκρανίας. Σκέψου αν αυτά μπορούν να δουλέψουν / τι άλλο θα μπορούσαμε να προτείνουμε;
Παραρτήματα:
1. Media
2. Πολιτικά κόμματα και think tanks
3. Δημοσκοπήσεις
4. Επιχειρηματικές σχέσεις
5. Θρησκευτικοί και πολιτιστικοί δεσμοί
6. Μετανάστευση και Διασπορά
7. Ελλάδα και Ουκρανία στο πλαίσιο της ελληνικής οικονομικής κρίσης
8. Ελλάδα, Ουκρανία και Κυπριακό
Όπως αναφέρεται ανωτέρω.
9. Ονόματα και σύντομη περιγραφή των σημαντικών παραγόντων («παικτών»): ένα “ποιος είναι ποιος” με πληροφορίες για τουλάχιστον 50 ηγέτες γνώμης
Εργασία
Σύνοψη: Λειτουργώ με υποθέσεις που προέκυψαν από συνεντεύξεις που έχω πάρει μέχρι τώρα ότι η Ρωσία έχει σημαντική ήπια ισχύ (soft power) στην Ελλάδα, αν και αυτό δεν μεταφράζεται εύκολα σε σκληρή ισχύ (hard power) (δηλαδή, βέτο σε κυρώσεις της Ε.Ε.).
[Η Ήπια Ισχύς είναι «μη πιεστική» και περιλαμβάνει την δυνατότητα να ελκύσει κάποιον και αυτός να συνεργαστεί σε αντίθεση με την Σκληρή Ισχύ που είναι πιεστική και περιλαμβάνει την χρήση στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος για συμμόρφωση. Η Ήπια Ισχύς σχετίζεται με τον πολιτισμό, κοινές ιστορικές και πολιτικές αξίες και εξωτερική πολιτική].
Ο όρος «ήπια ισχύς» «soft power», που χρησιμοποιήθηκε εκτενέστατα και από τον Τέλλογλου στο ρατσιστικής υφής βιβλίο του Μασσαβέτα, όπως επίσης και στα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα από το καλοκαίρι του 2018. Αποκαλύπτεται ότι δόθηκε ως έννοια-εργαλείο από το συγκεκριμένο «κύκλωμα» της αμερικανικής παρακρατικής ΜΚΟ OSIFE και της εγγλέζικης παρακρατικής ΜΚΟ Integrity Initiative για να συμπεριλάβει όλη την δραστηριότητα (πολιτιστική, ιστορική κλπ) που στοχοποιήθηκε. Δεν ήταν αποτέλεσμα δημοσιογραφικής αξιολόγησης και αρθρογραφίας ή έρευνας από κρατικές Υπηρεσίες Ασφαλείας. Ξεκάθαρα «φυτεύτηκε».
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι γνώριζαν από τις αρχές του 2015 ότι οι Έλληνες δεν είχαν «τσιμπήσει» για την «νομιμότητα» του καθεστώτος στο Κίεβο και ότι η καταστροφή που είχε φέρει η Τρόικα στην ελληνική κοινωνία ήταν ο καθοριστικός παράγοντας της καθημερινότητας. Συνεπώς, ξεκαθαρίζεται ότι η αρχή της αλλοίωσης της αντίληψης των Ελλήνων πολιτών έγινε με αυτή την εξωτερική παρέμβαση και δεν ήταν φυσική επιλογή των Ελλήνων μετά από πληροφόρηση και ελεύθερη διαμόρφωση άποψης.
Media: Εδώ είναι το μεγαλύτερο μέρος δουλειάς (πρέπει να σκεφτούμε πώς να χωρίσουμε την δουλειά). Πρέπει να δώσουμε ένα “ποιος είναι ποιος” με πληροφορίες για τουλάχιστον 6 εφημερίδες, 10 οπτικοακουστικά μέσα (τηλεόραση και ραδιόφωνο) και 6 διαδικτυακές σελίδες. Κάποια είναι προφανή, αλλά ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις οι αλλαγές μέσα στον χρόνο (σε τουλάχιστον 18 μήνες) είναι σημαντικός παράγοντας. Ακολουθούν κάποιες προτάσεις για εφημερίδες: “Καθημερινή”, “Αυγή”, “Τα Νέα”, “Βήμα”, “Εφημερίδα Συντακτών”, “Ελευθεροτυπία”, “Πρώτο Θέμα”, “Ριζοσπάστης” (;) κ.λπ. Τι άλλο; Protagon; Athens Review of Books (πληροφορίες για τον Κοτζιά); Όσον αφορά την τηλεόραση, μπορούμε απλά να κάνουμε τα βασικά κανάλια. Τι λες για αριστερά blogs; Και για εμπορικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς; Νομίζω ότι πρέπει να καλύψουμε την Αριστερά στα FM. ΣΚΑΪ. Τι άλλο; Κάτι από τους εθνικιστές ή την Ακροδεξιά; Η επιλογή μου θα ήταν το “Αρδην” (ήδη το κοιτάζω), που τουλάχιστον επιδιώκει να είναι σοβαρό. Το “Patria” είναι ακόμα πιο ανούσιο. Θα ασχοληθώ με τις θρησκευτικές ιστοσελίδες στο θρησκευτικό και πολιτιστικό παράρτημα. Νομίζω ότι πρέπει να πάρουμε συνέντευξη από τον Κώστα Νισένκο [εννοεί Ονισένκο] (http://www.kathimerini.gr/757296/article/epikairothta/kosmos/viaih-epi8esh-kata-toy-antapokrith-ths-ka8hmerinhs-sthn-krimaia) και τον Κώστα Γερόπουλο από τη “New Europe” για να αναλύσουμε τα ζητήματα, αλλά δεν ξέρω αν είναι συνετό το να μιλήσουμε με τους ανταποκριτές στην Ρωσία, τους Θανάση Αυγερινό, Δημήτρη Λιάτσο, Αχιλλέα Πατσούκα κ.λπ. (τους γνωρίζω όλους). Επίσης, αν πετύχουμε άρθρα με ενδιαφέρουσες πληροφορίες σε οποιοδήποτε θέμα να το στείλουμε με email ο ένας στον άλλον.
Πολιτικά κόμματα και think tanks: Ποιος, αν υπάρχει κάποιος, ασχολείται με τη Ρωσία / Ουκρανία μέσα στο κάθε κόμμα; Πόσο σημαντικά είναι τα πολιτικά κόμματα στην διαμόρφωση πολιτικής; (Η διαίσθησή μου είναι ότι είναι τελείως ασήμαντα).
Από την αρχή γνώριζαν ότι στην διαμόρφωση εθνικής πολιτικής, τα πολιτικά κόμματα «είναι τελείως ασήμαντα». Άρα ποιός και πού την διαμορφώνει; Εκτός Ελλάδας. Συνεπώς, ΔΕΝ υπάρχει «εθνική πολιτική» για την Ουκρανία αλλά πολιτική τρίτων που επιβλήθηκε στην Ελλάδας και στην Ε.Ε. με το περιβόητο “Fuck the EU” της Νούλαντ και του Πάϊατ, που έβγαλε όλη την Ε.Ε. εκτός διαμόρφωσης πολιτικής. Υπάρχει μόνο απλή συμμόρφωση και εφαρμογή της πολιτικής που χαράσσει το βαθύ κράτος των ΗΠΑ.
Πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν έχω καμία ιδέα πώς να προχωρήσουμε με αυτό, αλλά έχω γράψει στον ακαδημαϊκό Βασίλη Πετσίνη και ελπίζω να μιλήσω μέσω Skype μαζί του σύντομα. Έχω ήδη πάρει συνέντευξη από τον Θάνο Ντόκο (γενικό διευθυντή του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής – ΕΛΙΑΜΕΠ) προσωπικά [δηλαδή είχε ήδη σχέσεις και γνωριμία μαζί με το εξαιρετικά αμφιλεγόμενο άτομο του ΕΛΙΑΜΕΠ (που συνδέεται και με την βρετανική "αδελφή" παρακρατική οργάνωση Integrity Initiative"), ο οποίος με άγνωστο και αδιαφανή τρόπο επιλέχθηκε ως Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και κατέχει τη θέση κατά την περίοδο του 2022 που ο Μητσοτάκης έκανε τις ακρότατα αντιρωσικές ενέργειες και δηλώσεις για το «ουκρανικό»].
Δημοσκοπήσεις: Έχω ήδη ξεκινήσει διαδικτυακή έρευνα και υπάρχουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Μίλησα με τον Βασίλη Μουρδουκούτα γι’ αυτό και με συμβούλεψε ως προς το πώς να προχωρήσω.
Επιχειρηματικές σχέσεις: Μέχρι τώρα έχω πάρει συνέντευξη από την Έλενα Κοντράτοβα, πρόεδρο του Ελληνορωσικού Επιμελητηρίου και την υποδιευθύντριά της Γιούλια Σισάλοβα, διευθύντρια Επικοινωνίας του Ελληνορωσικού Επιμελητηρίου [Εδώ τίθεται θέμα αν υπήρξε και υπάρχει «πάτημα» της παρακρατικής ΜΚΟ του Σόρος (για την οποία δούλευε ο Καρράς, παραπλανώντας ότι δουλεύει για το Aspen Review Eastern Europe) μέσα στο προσωπικό του Ελληνορωσικού Επιμελητηρίου ή στην κοινότητα ελληνορωσικών επιχειρηματικών σχέσεων μετά από αυτή τη συνάντηση. Ειδικά η Έλενα Κοντράτοβα εκδηλώθηκε άκρως αντιρωσικά στα τέλη Φεβρουαρίου 2022 υπογράφοντας επιθετικό κείμενο κατά του Πούτιν (μαζί με εκατοντάδες αποφοίτους του Moscow State Institute of International Relations - MGIMO) εναντίον της στρατιωτικής επέμβασης στην Ουκρανία που έγινε για εξουδετέρωση των ναζιστικών δυνάμεων και προς υποστήριξη των διωκόμενων Ρώσων. Όταν διετέλεσε συντονίστρια των ρωσικά συνδεδεμένων πολιτιστικών σωματείων είχε ταχθεί κατά της καταδίκης των διώξεων και δολοφονιών Ρώσων, Ελλήνων κλπ από ναζιστικές και άλλες συμμορίες ... για να μην υπάρξει πολιτικοποίηση του συντονιστικού οργάνου. Ίσως η συνάντηση με τον καθηγητή Καρρά, τον άνθρωπο του Σόρος, έπαιξε ρόλο για όλα αυτά]. Σχετικά με τις ελληνο-ουκρανικές επιχειρηματικές σχέσεις, έλαβα πληροφορίες από την Ολγα Τσέρνοβα, Δεύτερη Υπογραμματέα στην πρεσβεία της Ουκρανίας στην Αθήνα. Όλοι μου πρότειναν και άλλους ανθρώπους με τους οποίους αξίζει να μιλήσουμε και έχουν δώσει εκτενή στοιχεία για εμπορικές σχέσεις.
Πολιτισμός & Θρησκεία: Αυτό νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, ίσως πιο σημαντικό από τα ΜΜΕ για το ελληνικό πλαίσιο. Μέχρι στιγμής, έχω πάρει τηλεφωνική συνέντευξη του Μητροπολίτη Ιωάννη [Ζηζιούλα] από την Πέργαμο (ενός από τις πιο σημαντικές μορφές στον εσωτερικό κύκλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου που έχει έδρα στην Istanbul [έτσι γράφει την Κωνσταντινούπολη]).
Εδώ αποκαλύπτεται μία πολύ πιθανή οδός διοχέτευσης αμερικανικής παρέμβασης στο Φανάρι. Το πρόσωπο που αναφέρεται ως μητροπολίτης Περγάμου (Ιωάννης Ζηζιούλας) είναι «γνωστή περίπτωση» στην Ελλαδική Εκκλησία, που ξεφεύγει μέχρι και επιδεικτικά από την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση και είχε δεχθεί αυστηρή κριτική ακόμη και από πολλούς Μητροπολίτες, όπως τους Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Ναυπάκτου κλπ. Ακόμη και ο μακαριστός π. Γεώργιος Μεταλληνός φέρεται να είχε απορρίψει πολλές ενέργειές του και προσανατολισμούς που εξέφραζε, ότι είναι «εκτός ορθόδοξης παράδοσης» και εκτός Ορθοδοξίας. Αυτό το σημείο όμως αποκαλύπτει μία κερκόπορτα μέσα στο Φανάρι, η οποία έχει αποβεί μοιραία για την Ορθοδοξία. Η κερκόπορτα αυτή είναι η υποτιθέμενη "Οικολογία", γύρω από την οποία ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κινείται για κάποιες δεκαετίες. Δεν είναι καθόλου σύμπτωση ότι και ο ίδιος ο καθηγητής Καρράς (που συντάσσει το παρόν έγγραφο) ήταν υποψήφιος ευρωβουλευτής όχι με κάποιους τυχαίους οικολόγους αλλά με το ανθελληνικά σεσημασμένο "οικολογικό" κόμμα του περιβόητου Τρεμόπουλου, το οποίο αποτελεί ίσως τον σταθερότερο σύμμαχο και υποστηρικτή της Σκοπιανής αλητείας κατά της Μακεδονίας μας. Είναι ευρύτατα διαδεδομένη η πεποίθηση ότι το οικολογικό, όσον αφορά τον Τρεμόπουλο και το κόμμα του, είναι ο φερετζές για να καλύψει τους πραγματικούς σκοπούς ύπαρξης και λειτουργίας του κόμματος, οι οποίοι αποδείχθηκαν ότι είναι κατά των δικαίων και των συμφερόντων του Ελληνισμού. Ομοίως και για το Φανάρι, η ενασχόληση με την Οικολογία, στην οποία έχουν μπλέξει τον Πατριάρχη, αποτελεί μία κερκόπορτα, μέσα από την οποία άτομα όπως ο Καρράς και τα συμφέροντα τα οποία συγκαλυμμένα υπηρετούν, να κάνω τέτοιες παρεμβάσεις και να επιβάλλουν συμμόρφωση και ευθυγράμμιση σε θέματα (σχετικά με την Ουκρανία στην περίπτωσή μας) που στην συνέχεια (όπως εμφανώς αποδείχθηκε) εξυπηρετεί τους στόχους εσωτερικής διάσπασης της Ορθοδοξίας και προσπάθεια απομόνωσης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο μητροπολίτης Περγάμου είναι το πρώτο γνωστό πρόσωπο για «τέτοια πράγματα». Ο Ελπιδοφόρος, νυν Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, ήταν από τότε γνωστός ως το δεύτερο πρόσωπο.
Έχω διαβάσει το πρόσφατο (2014) βιβλίο του Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριου “Two bullets for Donetsk”. Έχω προσπαθήσει, ανεπιτυχώς, να επικοινωνήσω με τον ίδιο τον μητροπολίτη και έχω ξεκινήσει δουλειά πάνω σε δύο θρησκευτικές ιστοσελίδες: romfea.gr και amen.gr.
Ο ιδιοκτήτης του amen.gr (πρώην εκκλησιαστικός συντάκτης της εφημερίδας Καθημερινή) έγινε αργότερα εκπρόσωπος Τύπου του Φαναρίου και η Romfea.news (η αγγλόφωνη έκδοση του romfea.gr) έλαβε, στα τέλη του 2018, 100.000 δολλάρια από την πρεσβεία των ΗΠΑ και τον περιβόητο πρέσβη Πάιατ, ο οποίος είπε «Απόλαυσα τη συνάντηση μου με την ομάδα του Romfea.news. Είμαστε ενθουσιασμένοι στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για την υποστήριξη αυτής της ουσιώδους προσπάθειας για την ενίσχυση της ελευθερίας του Τύπου, την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και την ανάδειξη των αξιών που μοιραζόμαστε με την Ορθοδοξία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Καλή αρχή!». Δηλαδή οι δύο εκκλησιαστικές ιστοσελίδες που αναφέρονται (και οι άνθρωποί τους;), τελικά φαίνεται ότι εντάχθηκαν πλήρως στο δίκτυο που κατασκεύαζε η ΜΚΟ του George Soros. Αυτό δεν αποκλείει από το καλοκαίρι του 2015 και μετά να δημιουργήθηκαν ή να ευθυγραμμίστηκαν και άλλες υπάρχουσες ή νέες ιστοσελίδες (εκκλησιαστικές και μη) στις κατευθύνσεις της ΜΚΟ.
Όσον αφορά το πολιτιστικό κομμάτι, σκοπεύω να επικοινωνήσω με τον Στάθη Λιβαθινό, κορυφαίο σκηνοθέτη ρωσικών και άλλων θεατρικών έργων και την ηθοποιό Λυδία Κονιόρδου. Επίσης, τη διοίκηση του Ωνασείου Κέντρου, συγκεκριμένα, την Αφροδίτη Παναγιωτάκου, αναπληρώτρια γενική διευθύντρια [και Διευθύντρια της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση], που έχει γνώσεις σε αυτό το θέμα έχοντας ταξιδέψει και στη Ρωσία και στην Ουκρανία [Η «περίπτωση της Στέγης» είναι χαρακτηριστική πολιτιστικής μεταστροφής και διαστροφής. Από το 2015 που έγινε η συνάντηση την οποία ο «οικολόγος» καθηγητής περιγράφει, Η Στέγη αλλά και το Ίδρυμα Ωνάση μπλέχτηκαν σε «δραστηριότητες» που αν ζούσε ο Ωνάσης θα τους είχε @%$@@*&. Μέχρι και σε υποστήριξη του Gay Pride κατάντησαν. Το αποκορύφωμα ήταν η υποστήριξη (και χρηματοδότηση;) κυβερνητικών σποτ για τον εμβολιασμό με όλο το παρασκήνιο ολοκληρωτισμού, λογοκρισίας και ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος. Τα περιεχόμενα αυτού του εγγράφου δικαιολογούν όσους από το 2015 είχαν διαπιστώσει ακόμη και στην εκφορά του λόγου στις διαφημίσεις της Στέγης ότι στο Ίδρυμα «έγινε κάτι που δεν είναι καλό». Προφανώς αυτή η συνάντηση που περιγράφει ο Καρράς έπαιξε ρόλο σε αυτή την στρατολόγηση του Ιδρύματος Ωνάση και της «Στέγης». Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όσοι επιτέθηκαν ή τώρα επιτίθενται κατά των ελληνορωσικών σχέσεων και συνεργασίας όλοι τους επίσης ευθυγραμμίστηκαν στην επιβολή της πολιτικής Fauci στον κορονοϊό COVID-19 φιμώνοντας κάθε αντίθετη φωνή η οποία όμως πάντοτε αποδεικνυόταν σωστή]. Επίσης, έχω ηγηθεί μιας συζήτησης σχετικά με αυτό το θέμα με φοιτητές μου σε μάθημα στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας στη Θεσσαλονίκη [Αλοίμονο στους φοιτητές του, τί μαθαίνουν]. Μπορεί να χρησιμοποιήσω τις επαφές μου στα Σλαβικά Τμήματα Αθηνών – Θεσσαλονίκης, αλλά βασικά γνωρίζω και εγώ ο ίδιος τι γίνεται εκεί. Το Κέντρο Πούσκιν θα ήταν άλλο ένα σημείο επαφής. Το 2016 η Ελλάδα και η Ρωσία θα φιλοξενήσουν η μία την άλλη ως επίκεντρο πολιτιστικών εκδηλώσεων στις δύο χώρες. Θα κοιτάζω να καταλάβω τον βαθμό στον οποίο η ρωσική απαράμιλλη πολιτιστική ήπια ισχύς (soft power) μπορεί να μεταφραστεί σε χάραξη πολιτικής στην Ελλάδα.
Μεταναστευτικό δίκτυο: Μέχρι στιγμής έχω πάρει συνέντευξη από την Ολγα Τσέρνοβα, τη Δεύτερη Υπογραμματέα στην πρεσβεία της Ουκρανίας στην Αθήνα, την Τατιάνα Ντίκο, δασκάλα και μεταφράστρια με βάση στην Αθήνα, ενώ τηλεφωνικώς έχω μιλήσει με την Αννα Κόστιουκ, οργανώτρια φοιτητών από Ουκρανία-Κριμαία με έδρα την Αθήνα. Την Ελένη Φασούλα-Παπαϊωάννου, οργανώτρια ρωσικού μεταναστευτικού δικτύου στην Ελλάδα (η οποία μίλησε για τον τρόπο που η προσάρτηση της Κριμαίας έχει οδηγήσει σε διασπάσεις σε μια μέχρι πρότινος βασικά μετασοβιετική μάζα ανθρώπων). Μπορεί να μιλήσω με την Ευτυχία Βουτυρά για μια ακαδημαϊκή άποψη. Έχω ακόμα αρκετή δουλειά να κάνω για να καταλάβω το ρόλο που παίζουν/μπορούν να παίξουν τα μεταναστευτικά δίκτυα στο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο. Για να είμαι ειλικρινής, δεν νομίζω ότι παίζουν μεγάλο ρόλο στην παρούσα φάση, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει. Και μετά υπάρχει το ζήτημα των ρωσόφωνων Πόντιων Ελλήνων, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα και όχι λίγων από το Σοχούμι. Προσβλέπουν προς την Ρωσία; Επηρεάζουν την πολιτική της Βορείου Ελλάδας όπου μένουν κυρίως;
Αυτό τη σημείο αποτελεί απόδειξη ότι η στοχοποίηση των ρωσόφωνων Ποντίων στην Βόρεια Ελλάδα έγινε με νοοτροπία «πιθανού κινδύνου», ότι δηλαδή χρειάζεται να εξουδετερωθούν ως πιθανός μελλοντικός «σύμμαχος» ή «μη εχθρός» της Ρωσίας. Η στοχοποίηση τον Ιούλιο του 2018 των ρωσόφωνων προσώπων και φορέων στην Βόρεια Ελλάδα (Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη κλπ), έχει αφετηρία αυτή την πρόταση και αποκαλύπτεται ότι ήταν «στημένη» κατάσταση πριν από τρία χρόνια περίπου από την χρονική στιγμή που εκδηλώθηκε.
Τέλος, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αξιοποιηθούν τα όσα λέγονται αναφορικά με την ελληνική Διασπορά στην Ουκρανία (η Ουκρανία και η Ρωσία έχουν δώσει έμφαση στον ρόλο αυτής της Διασποράς τους τελευταίους μήνες);
Εξωτερική πολιτική και Ελληνικός Στρατός: Μέχρι στιγμής έχω πάρει συνέντευξη από τον πρέσβη Ηλία Κλη (πρώην πρέσβη της Ελλάδας στη Μόσχα, σύμβουλο του νυν υπουργού Εξωτερικών, σύμβουλος του ΣΕΒ). Ίσως είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος για να κατανοήσει κανείς τις ελληνορωσικές διπλωματικές σχέσεις αυτή τη στιγμή. Με τον πρέσβη Αλέξανδρο Φίλων (πρώην πρέσβη της Ελλάδας στην Ουάσινγκτον, με τον οποίο έχω συγγένεια). Τον Καπετάνιο Πάνο Στάμου (υποβρύχια, πολλές γνωριμίες στην Κριμαία, επίσης γραμματέας και ηγετική μορφή της Ένωσης Ελληνορωσικής Ιστορίας), ο οποίος τόνισε τη μη πολιτική παράδοση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Σκέφτομαι να μιλήσω με τον Θέμο Στοφορόπουλο για την άποψη της εθνικής αριστεράς. Έχω διαβάσει επίσης το πιο πρόσφατο βιβλίο του ΥΠΕΞ Κοτζιά. Όλα αυτά μού έχουν προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για τα παραρτήματα 7 & 8 και ειδικά με τη σχέση με το Κυπριακό (που αυτή τη στιγμή η Ελλάδα επιθυμεί να υποβαθμίσει).
Όπως αναφέρεται ανωτέρω.
Αναμένω την απάντησή σου για όλα αυτά.
Γιάννης
Χρειάζεται να τονιστεί σε σχέση με τις ενέργειές τους εντός του Στρατού, ότι στα τρία περίπου χρόνια που ακολούθησαν μέχρι το αποκορύφωμα της επίθεσης στην ελληνορωσική συνεργασία τον Ιούλιο του 2018, το κύκλωμα του Soros προφανώς κατάφερε να πετύχει προσεταιρισμό ατόμων μέσα στο στρατιωτικό και διπλωματικό προσωπικό. Η απέλαση των Ρώσων διπλωματών και η επίθεση εναντίον οποιασδήποτε ελληνορωσικής συνεργασίας που έγινε τον Ιούλιο του 2018, έγινε με βάση το υποτιθέμενο "πραγματικό περιστατικό" της καταγγελίας ενός στρατιωτικού ότι κάποιοι Ρώσοι προσπάθησαν να τον εξαγοράσουν για να υπηρετήσει τα ρωσικά συμφέροντα. Αυτό το τμήμα της αλληλογραφίας του καθηγητή Καρρά με τον Τσιμιτάκη του Τσίπρα φωτίζει την κατάσταση και δείχνει ότι είναι πιθανότερο, αν υπάρχει αυτός ο στρατιωτικός, να είναι ανάμεσα στο στρατιωτικού προσωπικό που προσεταιρίστηκαν ώστε να κατασκευάσουν την επίθεση στις ελληνορωσικές σχέσεις.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου