ΑΚΚΕΛ: Διαφωτιστικότατο άρθρο: «Είμαι γιατρός και φοβάμαι ότι δεν θα ξανακερδίσουμε ποτέ την εμπιστοσύνη του κοινού μετά τον Covid»

 9/11/2021

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΑΚΚΕΛ: Διαφωτιστικότατο άρθρο: «Είμαι γιατρός και φοβάμαι ότι δεν θα ξανακερδίσουμε ποτέ την εμπιστοσύνη του κοινού μετά τον Covid»

Ένα άρθρο του γιατρού και συγγραφέα RM Huffman δημοσιοποιεί το ΑΚΚΕΛ μεταφρασμένο στα ελληνικά, το οποίο αποτελεί κείμενο που είναι απολύτως απαραίτητο να διαβαστεί από όλους διότι παραθέτει σύντομα και συνολικά τον "πρότερο ανέντιμο βίο" παραπληροφόρησης και σφαλμάτων μέσα στον χώρο της επιστήμης και ιδιαίτερα της Ιατρικής. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί θεμελιώδες εγχειρίδιο κάθε πολίτη ώστε να γνωρίσει ότι ακόμη και θεωρούμενοι μεγάλοι επιστήμονες της εποχής τους έχουν υποπέσει σε εξαιρετικά απαράδεκτα σφάλματα, τα οποία όμως δεν ανασκεύασαν και στο παρελθόν επηρέασαν την επιστημονική σκέψη και την κοινωνία φυσικά για αιώνες.

Σήμερα τα βλέπουμε όλα αυτά συνολικά να γίνονται από τους λεγόμενους και αυτοχαρακτηριζόμενους "ειδικούς" παλάμη αποτελέσματα τρομακτικές επιπτώσεις Ακόμη και σε οντολογικό επίπεδο στους ανθρώπους σε πρωτοφανές βαθμό που δεν έχει προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία ούτε καν στην περίοδο του Ναζισμού. Το άρθρο κλείνει ως «Για να ανακτήσει το κοινό την πίστη του στην επιστήμη, οι επιστήμονες πρέπει να αποβάλουν την αλαζονική αυθεντία που σε αυτό το σημείο είναι ούτως ή άλλως κουρελιασμένη και σκισμένη».

------------- Η απόδοση του άρθρου στα Ελληνικά -------------

«Είμαι γιατρός και φοβάμαι ότι δεν θα ξανακερδίσουμε ποτέ την εμπιστοσύνη του κοινού μετά τον Covid»

https://www.rt.com/op-ed/539814-covid-doctor-science-trust-lost/

9 Νοεμβρίου 2021

Ο RM Huffman  είναι γιατρός, συγγραφέας και παρατηρητής του πολιτισμού.

Ένα αναμφισβήτητο αποτέλεσμα της πανδημίας είναι ότι η πίστη του κοινού στις επιστημονικές και ιατρικές αρχές βρίσκεται ίσως στο χαμηλότερο σημείο της ζωντανής μνήμης – και κανένας αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί πραγματικά να εκπλαγεί.

Στην αρχή της πανδημίας Covid-19, ο Επικεφαλής Ιατρικός Σύμβουλος του Προέδρου των ΗΠΑ Δρ Άντονι Φάουτσι και ο Γενικός Χειρουργός των ΗΠΑ Δρ Τζερόμ Άνταμς μας είπαν να μην φοράμε μάσκες, μέχρι που μάς έδωσαν εντολή να φοράμε μια μάσκα όπου κι αν πηγαίνουμε.

Τα εμβόλια Covid δηλώθηκαν ως αποτελεσματικά στην πρόληψη της εξάπλωσης της νόσου, έως ότου καινοτόμες εξείξεις σε όλο τον κόσμο απέδειξαν ότι δεν ήταν έτσι και ότι η αποτελεσματικότητα υποβαθμίστηκε σε «κατά της νοσηλείας και του θανάτου».

Τόσο το The Lancet όσο και το New England Journal of Medicine, δύο από τα πιο διάσημα ιατρικά περιοδικά στον κόσμο, έχουν εκδώσει ντροπιαστικές ανακλήσεις σε άρθρα με ευρεία δημοσιότητα που τελικά διαπιστώθηκε ότι είχαν πολύ μικρή εγκυρότητα για να δημοσιευτούν.

Όποιος έλεγε ότι η πανδημία προήλθε από ένα εργαστήριο της Γουχάν και όχι από μια κινεζική αγορά, χαρακτηρίζονταν συνωμοσιολόγος από επίσημες πηγές που αργότερα έπρεπε να παραδεχτούν ότι είχε πιθανώς δίκιο. Το ίδιο αποδείχθηκε ότι ισχύει για όλους όσους κατηγόρησαν τον Fauci και τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας για χρηματοδότηση έρευνας κέρδους-λειτουργίας (gain-of-function) στο εργαστήριο: ήταν τρελοί, μέχρι που είχαν δίκιο.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ και το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων προέτρεψαν όλες τις έγκυες γυναίκες να εμβολιαστούν, υποστηρίζοντας ότι τα νέα εμβόλια ήταν απολύτως ασφαλή. Τώρα, μια νέα ανασκόπηση των ίδιων δεδομένων υποδηλώνει ότι μία στις οκτώ γυναίκες απέβαλε κατά την εγκυμοσύνη της αφού έκανε το εμβόλιο.

Ακόμη και οι ιατρικοί όροι – όπως «ανοσία αγέλης» και η ίδια η λέξη «εμβόλιο» – έχουν κυριολεκτικά επαναπροσδιοριστεί τους τελευταίους μήνες.

Όλα αυτά έχουν συγκλονίσει μεγάλο αριθμό ενημερωμένων, μορφωμένων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Θα έπρεπε, όμως; Στην πραγματικότητα, μια σύντομη ματιά στην ιστορία της επιστήμης καταδεικνύει ότι οι επιστήμονες είναι πλήρως και εντελώς λάθος – εκ των υστέρων, συχνά κωμικά – είναι ο κανόνας, όχι μια παρέκκλιση. Έχει περάσει ο καιρός για τους σύγχρονους επιστημονικούς ερευνητές να ανακαλύψουν μια σωστή αίσθηση ταπεινότητας και να αποχωρήσουν από το βάθρο της κοσμικής ιεροσύνης που έχουν ανέβει.

Οι ιστορίες σχετικά με τη σύσταση μιας συμβουλευτικής επιτροπής προς την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων να εγκρίνει ένα ενισχυτικό εμβόλιο της Moderna περιείχαν ένα απόσπασμα που οι περισσότεροι μπορεί να βρουν πραγματικά απίστευτο. «Είναι περισσότερο προαίσθημα παρά να βασίζεται σε πραγματικά σοβαρά δεδομένα»,  δήλωσε ο καθηγητής βιοχημείας Δρ Πάτρικ Μουρ. «Τα δεδομένα από μόνα τους δεν είναι ισχυρά, αλλά σίγουρα πηγαίνουν προς την κατεύθυνση που υποστηρίζει αυτή την ψηφοφορία».

Πώς μπορεί μια επιστημονική συμβουλευτική ομάδα να κάνει μια τέτοια σύσταση ενώ παραδέχεται ότι βασίζεται σε προαισθήματα και όχι σε γεγονότα; Στην πραγματικότητα, συμβαίνει όλη την ώρα. Η «ιατρική συναίνεση» είναι ένας όρος που φέρει μια έγκυρη ένδειξη, αλλά σημαίνει απλώς ότι μια ομάδα ειδικών συγκεντρώθηκαν και αποφάσισαν μεταξύ τους τι είναι σωστό.

Το πρόβλημα είναι ότι, σήμερα και στο παρελθόν, αυτοί οι ειδικοί – ουσιαστικά σε κάθε τομέα – κάνουν τόσο συχνά λάθος. 

Έχουν συγκεντρωθεί δεδομένα για το κλίμα και έχουν πραγματοποιηθεί μοντελοποίηση του κλίματος εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, και οι τρομερές προβλέψεις έχουν προχωρήσει αναλόγως εδώ και 50 χρόνια. Οι λιμοί θα έπλητταν τις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1970, μια νέα εποχή των παγετώνων θα πάγωσε την υδρόγειο, ενώ η ζήτηση ενέργειας θα έβραζε τα ποτάμια και θα τα στέγνωνε, η εξάντληση του στρώματος του όζοντος θα καταστρέψει τη ζωή στη Γη. Ίσως η πιο δραματική ήταν η υπόσχεση το 1969 ότι «όλοι θα εξαφανιστούν σε ένα σύννεφο μπλε ατμού σε είκοσι χρόνια». Αυτοί οι μοιρολάτρες ήταν άριστα εκπαιδευμένοι επιστήμονες από μεγάλα πανεπιστήμια και εθνικά ερευνητικά κέντρα, όχι οπαδοί κάποιας λατρείας cult στις γωνιές του δρόμου που φορούσαν πινακίδες από χαρτόνι. Παρόλα αυτά, οι προθεσμίες πέρασαν χωρίς αποκάλυψη.

Ο Joseph Priestley ανακάλυψε το οξυγόνο το 1774 και το υποξείδιο του αζώτου αμέσως μετά, εδραιώνοντας τη θέση που του αξίζει στην ιστορία της επιστήμης. Η μεγάλη του ανακάλυψη έγινε κατά τη διάρκεια της αναζήτησης της θεωρίας του φλογιστονίου. Στην πραγματικότητα, αρχικά ονόμασε το οξυγόνο «αποφλογοστικοποιημένο αέρα». Για περίπου έναν αιώνα, από τη δεκαετία του 1660 έως τη δεκαετία του 1770, η επιστημονική κοινότητα θεωρούσε ότι η φωτιά ήταν το αποτέλεσμα εύφλεκτων υλικών που εκπέμπουν μια ουσία ή συστατικό που ονομάζεται φλογιστόνη . Πολύ λίγοι αναγνώστες είναι πιθανό να έχουν ακούσει για τη θεωρία των φλογιστόνων, και ακόμη και ένας μαθητής μπορεί να γελάσει με την ιδέα, αλλά ο Priestley θα υποστήριζε έντονα τη θέση του, παραδίδοντας πραγματεία μετά από πραγματεία υπερασπίζοντας το ευαγγέλιο των φλογιστόνων.

Ένας Έλληνας γιατρός (για τους μονομάχους Μάρκος Αυρήλιος και για τον γιο του Κόμοδος, για όσους γνωρίζουν την ταινία) ονόματι Galen ανέπτυξε μια ολοκληρωμένη κατανόηση της ανθρώπινης ανατομίας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του 2ου αιώνα. Οι σπουδές του βελτίωσαν τις ιατρικές γνώσεις, σίγουρα. Για παράδειγμα, ο Γαληνός έδειξε ότι τα αγγεία μετέφεραν αίμα και όχι αέρα, κάτι που ανέτρεψε 400 χρόνια θεωρίας της φυσιολογίας. Οι ιδέες του για ανατομία και φυσιολογία θεωρήθηκαν έγκυρες και δεν αμφισβητήθηκαν από τους φοιτητές της ιατρικής για 1.300 χρόνια. Ωστόσο, στη δεκαετία του 1500, ο Andreas Vesalius, Φλαμανδός γιατρός και ανατόμος, συνειδητοποίησε ότι ο Γαληνός είχε αντλήσει μεγάλο μέρος της «γνώσης» του για την ανθρώπινη ανατομία από πιθήκους και χοίρους. Εγκαταλείποντας τον Γαληνό και επαναλαμβάνοντας το έργο ο ίδιος, αυτή τη φορά σε πραγματικά ανθρώπινα πτώματα, έγραψε και εικονογράφησε το πρώτο σύγχρονο εγχειρίδιο ανατομίας και διέγραψε τον Γαληνό από την ιατρική εκπαίδευση (αν και όχι την ιστορία).

Στην πραγματικότητα, ο κατάλογος των αντικατασταθέντων επιστημονικών και ιατρικών θεωριών που κάποτε θεωρούνταν ευρέως αληθείς και τώρα θεωρούνται ελλιπείς, ανακριβείς ή εντελώς φανταστικές χωρίς καμία σχέση με την πραγματικότητα, είναι εξαιρετικά μεγάλος. Φυσικά, οι σύγχρονοι ερευνητές θα υποστηρίξουν ότι εκείνοι οι προηγούμενοι επιστήμονες έκαναν λάθος, αλλά γνωρίζουμε καλύτερα τώρα, και ότι οι επιστήμονες σήμερα προωθούν και διδάσκουν ακριβείς πληροφορίες. 

Αληθεύει αυτό;

Έχουν δίκιο οι ειδικοί για τον Covid-19 ή έχουν γεμίσει τα τελευταία δύο χρόνια με ανεκπλήρωτες προβλέψεις, κακές συμβουλές και παραπληροφόρηση; Υπάρχουν καθόλου αληθινοί «ειδικοί» σε μια νέα ασθένεια;

Τι άλλο μας λένε ότι είναι «επιστημονικό γεγονός» που οι μελλοντικές γενιές θα γελάνε ενώ κουνάνε το κεφάλι τους;

Ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή που θα προκαλέσει ανείπωτο όλεθρο εκτός και αν οι ‘jet-setting’ κυβερνήσεις του κόσμου μπορούν να έχουν περισσότερα από τα χρήματά σας και τον έλεγχο της ζωής σας;

Θεωρία φύλου που υποβιβάζει τη χρωμοσωμική και βιολογική πραγματικότητα σε μια τυχαία γενετική ιδιοτροπία που πρέπει να διορθωθεί με ορμονοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση;

Ομοιομορφισμός – η προϋπόθεση των Hutton και Lyell ότι τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της Γης είναι αποτέλεσμα των ίδιων σταδιακών διεργασιών που παρατηρούνται σήμερα, και όχι μεμονωμένες καταστροφές – που αποτελεί το θεμέλιο της σύγχρονης γεωλογίας;

Η επιφανειακή θεωρία της εξέλιξης των πτηνών, αυτή τη στιγμή κυρίαρχη σε σχέση με τη θεωρία των δενδρόβιων, που οδηγεί σε τέτοιες εντυπωσιακές δηλώσεις όπως «το κολίβριο είναι ο μικρότερος δεινόσαυρος»;

Η λαϊκή κατανόηση και αντίληψη των δεινοσαύρων γενικά, που δημιουργήθηκε σε μεγάλο βαθμό από αποδόσεις καλλιτεχνών και καθαρές εικασίες παλαιοντολόγων από μερικούς απολιθωμένους σκελετούς; 

Η δαρβινική εξέλιξη, που εξαρτάται από τρισεκατομμύρια μεταλλάξεις που προσθέτουν de novo γενετικές πληροφορίες και προσδίδουν όφελος επιβίωσης, παρόλο που δεν έχει ποτέ περιγραφεί τέτοια μετάλλαξη σε κανέναν οργανισμό;

Σε ορισμένους κύκλους, τόσο ακαδημαϊκούς όσο και πολιτιστικούς, ακόμη και η αμφισβήτηση ενός από αυτά τα «επιστημονικά δεδομένα» θα οδηγήσει σε εξοστρακισμό και χλευασμό. Αυτή ήταν πάντα η κυρίαρχη στάση οποιασδήποτε συναίνεσης επιστημόνων και φαντάζεται κανείς ότι πιθανότατα θα είναι πάντα. Λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες και αυξανόμενες αμφιβολίες για την αξιοπιστία των επιστημονικών και ιατρικών αρχών, ίσως δύο συμβουλές θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες.

Πρώτον, στο ευρύ κοινό: η επιστήμη είναι μια διαδικασία γνωσιολογίας –δηλαδή πώς μπορούν να γίνουν γνωστά τα πράγματα– η οποία είναι απίστευτα χρήσιμη, αλλά περιορισμένης έκτασης. Η επιστημονική μέθοδος εξαρτάται από το ότι ένα πείραμα είναι επαναλαμβανόμενο και μετρήσιμο. Ως εκ τούτου, η επιστημονική έρευνα περιορίζεται οριστικά στο παρόν και στο υλικό. Προσέξτε οποιονδήποτε «επιστημονικό ειδικό» κάνει διαθετικούς ισχυρισμούς για το παρελθόν ή το μέλλον και προσπαθεί να βγάλει όλους τους άλλους έξω από το δωμάτιο.

Δεύτερον, προς τους γιατρούς, τους ερευνητές και τις επιστημονικές και ιατρικές κοινότητες γενικότερα: προσεγγίστε τους ρόλους σας με λίγη ταπεινότητα. Ακόμη και τα παιδιά έχουν άμεση πρόσβαση σε υπολογιστές τσέπης, με βιβλιοθήκες πληροφοριών. Ναι, αυτό περιλαμβάνει σωρούς παραπληροφόρησης που πρέπει να διορθωθούν. Τούτου λεχθέντος, δεν κάνετε χάρη σε κανέναν, πάνω απ' όλα στον εαυτό σας, όταν ξεπερνάτε τα όρια της πειραματικής γνώσης και υιοθετείτε τους ρόλους των ιερέων, των προφητών και των χρησμών. Η συλλογική σας έλλειψη ταπεινότητας, όπως έχουμε δει ξανά και ξανά στο πλαίσιο του Covid-19, μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική ζημιά. 

Για να ανακτήσει το κοινό την πίστη του στην επιστήμη, οι επιστήμονες πρέπει να αποβάλουν την αλαζονική αυθεντία που σε αυτό το σημείο είναι ούτως ή άλλως κουρελιασμένη και σκισμένη.