Το ΑΚΚΕΛ εκθέτει τις Μαζικές Παραβιάσεις δημοσιογραφικής δεοντολογίας που αποτελούν και εκλογικές παρεμβάσεις

4/1/2024

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Μία άρρωστη κατάσταση επικρατεί για πολλά χρόνια στον χώρο του Τύπου που (μεγάλο τμήμα του) έχει μεταλλάξει σε Media, δηλαδή «διάμεσο» για να το χρησιμοποιούν εγκληματικά αντικοινωνικά, ανθελληνικά συμφέροντα και ομάδες, καταπατώντας την Δημοσιογραφική Δεοντολογία της IFJ  και τους νόμους για πολιτική πολυφωνία. Ταυτόχρονα, επηρεάζουν καθοριστικά το αποτέλεσμα των εκλογών, διότι αυθαίρετα και παράνομα εμποδίζουν τους πολίτες να αποκτήσουν διαρκή και μακρόχρονη επίγνωση των εκλογικών επιλογών τους, μέσω λογοκρισίας κατά κομμάτων όπως το ΑΚΚΕΛ.

 

            Μετά από σειρά προβληματικών εκλογικών αναμετρήσεων τόσο για την αποχή όσο και για την ίδια την διαδικασία, το ΑΚΚΕΛ έχει υποχρέωση να ενημερώσει τους πολίτες για την παρέμβαση στις εκλογές, που αποτελούν οι πολυετείς παραβιάσεις της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και νομοθεσίας περί Τύπου.

Η παρέμβαση, μεταξύ άλλων, είναι στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης  συγκεκριμένου αποτελέσματος των εκλογών, απαγορεύοντας στους πολίτες-ψηφοφόρους να μάθουν τις εκλογικές επιλογές που έχουν, με κόμματα όπως το ΑΚΚΕΛ. Ώστε μετά τα εξαρτημένα κομματικά γρανάζια να λένε για το ΑΚΚΕΛ και άλλα κόμματα ότι «δεν έχουν λαϊκή απήχηση» και ότι τα γνωστά καθεστωτικά κόμματα είναι «η μοναδική επιλογή».

Παραβιάζουν το δικαίωμα του Εκλέγειν και Εκλέγεσθαι τόσο των υποψηφίων από τα κόμματα υπό επικοινωνιακή απαγόρευση (διότι απαγορεύουν στους πολίτες-υποψηφίους να γνωστοποιήσουν στους πολίτες-ψηφοφόρους το πρόγραμμα και λύσεις του κόμματος και την δική τους προσωπική δέσμευση-τοποθέτηση για το τι θα κάνουν αν εκλεγούν, κατά συνέπεια τούς εμποδίζουν να εξασκήσουν το δικαίωμά τους να εκλεγούν), όσο και των πολιτών-ψηφοφόρων, αφού το δικαίωμά τους να εκλέξουν εκπροσώπους  δεν μπορούν να το εξασκήσουν με γνώση διότι οι εν λόγω παρεμβάσεις και επικοινωνιακές απαγορεύσεις απαγορεύουν και σε αυτούς να μάθουν για όλα τα κόμματα και τις επιλογές που αυτά παρουσιάζουν, ώστε να κρίνουν ποιο από όλα είναι η κατάλληλη επιλογή να ψηφίσουν. Δηλαδή παραβιάζονται τα συνταγματικά δικαιώματα τόσο των υποψηφίων όσο και  όλων των ψηφοφόρων.

Αυτή η ολοκληρωτική κατάσταση στα Media έχει ξεφύγει από κάθε όριο και είναι γνωστή και στο εξωτερικό, όπως αποκαλύπτεται και από τις γνωστές πια διεθνείς αξιολογήσεις και δημοσιεύματα που παρουσιάζουν την πραγματικότητα για την Ελευθερία του Τύπου και για το κράτος δικαίου, ότι και τα δυο είναι στον πάτο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο το κοινοβούλιο με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, όσο και το προηγούμενο με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εκπροσωπούν μόνο το μισό του εκλογικού σώματος (49-51%). Σήμερα μετά από τις βουλευτικές του 2023 εκπροσωπούν μόνο το 45%. Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπούσε κάτι λιγότερο από το μισό, ενώ το αμέσως επόμενο, με πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, λίγο περισσότερο από το μισό. Το υπόλοιπο μισό και στις δύο περιπτώσεις που δεν εκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο αποτελούνταν από πολίτες που απείχαν ή ψήφισαν λευκό ή άκυρο ή ψήφισαν κόμματα τα οποία δεν μπήκαν στη Βουλή. Τα καθεστωτικά τηλεοπτικά Media και τα εξαρτώμενα από αυτά έντυπα και διαδικτυακοί χώροι δεν παρουσιάζουν τίποτα από τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, αλλά και από ορισμένα κοινοβουλευτικά και στερούν με αυτό τον τρόπο όχι μόνο στους μισούς ψηφοφόρους αλλά στο σύνολο των Ελλήνων πολιτών τη δυνατότητα να γνωρίσουν τις επιλογές που έχουν στις εκλογές, μεταξύ άλλων. Ακόμη και κατά την προεκλογική περίοδο αυτή η πρακτική ελαφρώς μόνο μετριάζεται “για να μην ξεφύγει τίποτα”, έχοντας εξαιρετική υποστήριξη από την απαράδεκτη λειτουργία του ΕΣΡ, με το οποίο το ΑΚΚΕΛ έχει συγκρουστεί στο παρελθόν αλλά χωρίς να βελτιωθεί κάτι.

 

Αυτά είναι συνειδητή παρέμβαση και αλλοίωση στο αποτέλεσμα των εκλογών

 

Το ΑΚΚΕΛ εδώ και χρόνια καταγγέλει όλα αυτά τα φασιστικά και αντιδημοσιογραφικά φαινόμενα ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟΥΣ  «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ» οι οποίοι όμως έχουν διαφθαρεί  και εκπέσει σε μιντιάδες, σε διάμεσους. Τώρα βλέπουμε με καθυστέρηση οι ξένοι να λένε στις γνωστές επίσημες αξιολογήσεις, όσα έλεγε το ΑΚΚΕΛ, αλλά τα καθεστωτικά κανάλια κλπ μάς λογοκρίνανε και δεν τα δημοσιοποιούσαν.

Στον χώρο της Δημοσιογραφίας-Τύπου κατασκευάστηκαν τα Media (Διάμεσα) που τσιμεντώνουν σε φυλακή την Δημοσιογραφία και θάβουν την ελευθερία της.

Δυστυχώς, το πρόβλημα των δημοσιογράφων και του Τύπου βρίσκεται ΜΕΣΑ στον χώρο τους. Οι «εξωτερικοί» το έχουν δημιουργήσει και το χρησιμοποιούν, αλλά ο Τύπος δεν θα είχε πρόβλημα αν δεν υπήρχε μεγάλο δίκτυο «δημοσιογράφων» που πρόθυμα «πουλάει» τους συναδέλφους τους και γίνονται πραιτοριανοί προστάτες των εξωτερικών συμμοριών.

            Το ΑΚΚΕΛ έχει πολυετή αρνητική εμπειρία από την όλο και περισσότερο περιοριζόμενη ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα και από την καταστολή της πολιτικής πολυφωνίας, που αποτελεί και ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, όπως επίσης και παρέμβαση ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ για τις εκάστοτε «επόμενες εκλογές».

Όταν τα Media κρύβουν πληροφορίες και δεν ξέρεις τις επιλογές κομμάτων και υποψηφίων που υπάρχουν, τότε τα Media αλλοιώνουν το εκλογικό αποτέλεσμα και καταστέλλουν το δημοκρατικό πολίτευμα, διότι σού επιβάλουν την αντίληψη ότι «δεν υπάρχει άλλος να ψηφίσετε».

Ακόμη χειρότερα, η καταστολή της πολιτικής πολυφωνίας και η μετάδοση-δημοσίευση μόνο της κυβερνητικής-καθεστωτικής γραμμής (με την οποία συχνά ευθυγραμμίζεται και προωθεί και η πλειοψηφία της “αντιπολίτευσης”), εξουδετερώνει τους δύο απαραίτητους πυλώνες σε μια Δημοκρατία, δηλαδή την Λογοδοσία των κυβερνώντων και την εξέταση της Αναλογικότητας των μέτρων, ενεργειών κλπ διακυβέρνησης που εφαρμόζουν ανάλογα με την αιτία. Αν δεν λειτουργεί έστω ένα από τα δύο, δεν υπάρχει Δημοκρατία.

Τα διαδικτυακά Μέσα και κοινωνικά δίκτυα (κυρίως τα Facebook, Youtube,  Instagram κλπ) που έχουν βάση στις ΗΠΑ, έχουν επίσης πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό ευθύνης για την καταστολή της πολιτικής πολυφωνίας και την συνεπαγόμενη παρέμβαση στις εκλογές. Το Facebook (και σε μεγάλο βαθμό τα Youtube και Instagram), για αρκετά χρόνια σκόπιμα εισάγει εμπόδια στην αναγνωσιμότητα των δημοσιευμάτων του ΑΚΚΕΛ, διότι αυτά προέρχονται από το ΑΚΚΕΛ και μειώνει την αναγνωσιμότητά τους σκόπιμα για να τα δουν όσο το δυνατόν λιγότεροι. Αυτή η αυθαιρεσία στοχεύει στην παρεμπόδιση ενός ελληνικού πολιτικού κόμματος (ΑΚΚΕΛ) να ενημερώσει τους Έλληνες ψηφοφόρους ώστε εν γνώση να ψηφίσουν στις εκλογές. Το Facebook δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν γιατί και με ποιό δικαίωμα κάνει κάτι τέτοια παρέμβαση στις ελληνικές εκλογές. Φυσικά κανένα κοινωνικό δίκτυο ή πάροχος Internet δεν έχει δικαίωμα κάποιας παρέμβασης στην αναγνωσιμότητα ή στο περιεχόμενο των δημοσιευμάτων των χρηστών του διαδικτύου. Άλλωστε η δικτυακή υποδομή του διαδικτύου είναι δημόσια περιουσία, των ίδιων των χρηστών και είναι αδιανόητη παρανομία ένας “φιλοξενούμενος” (πάροχος, αμερικανική εταιρία Facebook κλπ) να τολμάει να παρεμβαίνει στα στοιχεία επικοινωνίας οποιουδήποτε χρήστη, που είναι συν-ιδιοκτήτης των δικτύων που επιτρέπουν στον “φιλοξενούμενο” να χρησιμοποιεί. Αν κάποιος έχει πρόβλημα, η διαφορά επιλύεται ΜΟΝΟ στα δικαστήρια. Αυτό φωτίζει την αυθαιρεσία και παρανομία τέτοιων επεμβάσεων που δέχεται το ΑΚΚΕΛ και στοχοποιείται η εκλογική παρουσία του (όπως φυσικά και άλλων κομμάτων). Οφείλουμε να τονίσουμε ότι αυτές οι πρακτικές λογοκρισίας και παρεμβάσεων στους παρόχους, έχουν την αφετηρία και έπνευσή τους σε πρακτικές της (καταδικασμένης στην Ελλάδα) εξτρεμιστικής οργάνωσης Scientology-ΚΕΦΕ, η οποία από την δεκαετία του ’90 έκανε επεμβάσεις και εκβιασμούς κατά παρόχων Internet να σβήσουν περιεχόμενο χρηστών που αποκάλυπτε τις παράνομες, αντικοινωνικές και απάνθρωπες πρακτικές της και “φακελώματα” των αντιπάλων της. Όπως επίσης και το λογισμικό λογοκρισίας που είχε εγκαταστήσει για τα μέλη της στα Windows 95 ακόμη. Ο εκπρόσωπος τύπου του ΑΚΚΕΛ και η ιστοσελίδα του στην ΕΕΧΙ ήταν μέσα σε αυτό το πρόγραμμα ως στόχοι λογοκρισίας σε αρχείο dll (dynamic link library). Σήμερα οι λίστες λογοκρισίας έχουν εξελιγμένες μορφές και μεγαλύτερα μεγέθη, αλλά έχουν ιστορική αναφορά σε αυτόν τον εγκληματικό χώρο, της Scientology.

Οι δημόσιες καταγγελίες του ΑΚΚΕΛ είναι πολλές τόσο για τα συστημικά-καθεστωτικά τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας όσο και για το ΕΣΡ και για συγκεκριμένα έντυπα, διαδικτυακούς ιστότοπους και πρόσωπα που ενώ συνειδητά εξοντώνουν την δημοσιογραφική δεοντολογία ακόμη και για προσωπικούς λόγους, θέλουν να ονομάζονται «δημοσιογράφοι». Οι προαναφερθείσες διεθνείς αξιολογήσεις, καταδίκες και σχετικά δημοσιεύματα δικαιώνουν το ΑΚΚΕΛ.

            Είναι ευρύτατα γνωστό σε όλη την Ελλάδα ότι οι χρηματοδοτήσεις εξαγοράς της κυβέρνησης Μητσοτάκη προς τα Μέσα Ενημέρωσης και ιδιαιτέρως οι άμεσες και έμμεσες χρηματοδοτήσεις στα πανελλαδικής εμβέλειας ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και τους Ομίλους τους (με τις περιβόητες λίστες Πέτσα κλπ), ουσιαστικά και πρακτικά εξαγόρασαν (στην απόλυτη κυριολεξία και χωρίς αμφιβολία) την ευθυγράμμιση πολλών Μέσων και την μετατροπή τους σε Media του Μητσοτάκη και των εγχώριων και ξένων συμφερόντων που εξυπηρετεί.

Σήμερα τα εν λόγω Media λειτουργούν τόσο ως αγωγοί διοχέτευσης της κυβερνητικής (και εξωδημοσιογραφικής) επιβολής κατευθύνσεων, σκέψης, συμπεριφοράς και αντίληψης των γεγονότων, όσο και ως συστατικά του “αλεξίσφαιρου γιλέκου” για να προστατεύουν τα εγκληματικά, ανθελληνικά και αντικοινωνικά συμφέροντα που υπηρετεί ο χώρος Μητσοτάκη και οι περιφερειακοί (υποτίθεται αντιπολιτευτικοί) υποστηρικτικοί κομματικοί και επιχειρηματικοί χώροι.

Τέτοια εξαγορά σιωπής (άρα και παραβίασης της δεοντολογίας) γίνεται εκτεταμένα και από μεγάλες εταιρίες όταν αποκαλύπτονται σκάνδαλα στελεχών τους ή της εταιρίας. Διαφημιστικές εταιρίες εμπλέκονται συχνά (αν όχι πάντοτε) σε αυτές τις “διαφημιστικές εξαγορές” ως ένα είδος ζώνης buffer μεταξύ του ΜΜΕ και της εταιρίας.

Από το 2019 που ανέλαβε την κυβέρνηση, η ΝΔ του Μητσοτάκη υπερδιπλασίασε τα χρηματικά ποσά που δαπανούνται για “επικοινωνία” η οποία είναι ξεπλυμένο μαύρο χρήμα προς ελεγχόμενους “φιλικούς δημοσιογράφους” και όμοια Media.  Η πολεμική σιωπής κατά του ΑΚΚΕΛ οφείλεται σε αυτό το ξεπλυμένο μαύρο χρήμα και των διαφόρων λιστών, σε πολύ μεγάλο βαθμό αν όχι εξ’ ολοκλήρου, διότι το ΑΚΚΕΛ παραμένει σταθερό στον έλεγχο των κυβερνώντων και δεν προδίδει τους πολίτες.

Η σημαντική μετάλλαξη του Τύπου σε Media όμως δεν ξεκίνησε επί Μητσοτάκη, αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα είχε καθοριστικό ρόλο κυρίως για να επιβάλλει την Συμφωνία των Πρεσπών με τα Σκόπια κατά της ελληνορωσικής συνεργασίας και σχέσεων και υπέρ των συμφερόντων που έχει το βαθύ κράτος των ΗΠΑ. Το ΑΚΚΕΛ έχει δημοσιεύσει εκτεταμένα συγκεκριμένα έγγραφα του 2015 (που αποκτήθηκαν μετά από διείσδυση hackers σε αμερικανικά και βρετανικά παρακρατικά δίκτυα) από τις παρακρατικές οργανώσεις Integrity Initiative (II) της Βρετανίας και το ευρωπαϊκό τμήμα από την αμερικανική Open Society (OSIFE) του ανθέλληνα, εξτρεμιστή ολιγάρχη George Soros (https://akkelparty.blogspot.com/p/integrity-initiative.html, https://akkelparty.blogspot.com/p/george-soros.html, https://akkelparty.blogspot.com/p/2015-open-society-soros.html). Αποκαλύπτουν ότι από το 2015 είχαν ξεκινήσει ένα συντονισμένο και ισχυρά χρηματοδοτούμενο παρακρατικό πρόγραμμα συγκαλυμμένων επιχειρήσεων παραπληροφόρησης στην Ευρώπη, για να ελέγξουν κυβερνήσεις, μέσα ενημέρωσης και ηγέτες γνώμης, ώστε να αλλοιώσουν την αντίληψη των Ευρωπαίων πολιτών σχετικά με το πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014 και την ανάδειξη στην εξουσία μιας ναζιστικής κυβέρνησης που ελεγχόταν από το βαθύ κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανίας.  Όλη αυτή η παραπληροφόρηση έγινε με την βιτρίνα της ... αντιμετώπισης παραπληροφόρησης από την Ρωσία!!! Η επιβολή συμμόρφωσης μεταξύ άλλων και στους δημοσιογράφους της Ελλάδας για να παπαγαλίζουν οτιδήποτε ερχόταν από τα παρακρατικά κέντρα στις ΗΠΑ και Βρετανία, ήταν βασική επιδίωξη των δύο παρακρατικών χώρων και όπως αποδεικνύει το έγγραφο με τίτλο “II Report_Greek_Diplomatic Expulsions” αποκαλύπτει ότι στην αναφορά που έδωσαν (μέσω της Βρετανικής Πρεσβείας και ΝΑΤΟ) στα βρετανικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας, κομπάζουν ότι μετά από τις απελάσεις Ρώσων διπλωματών, το καλοκαίρι του 2018, έχουν καταφέρει τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα να μην αμφισβητούν το αφήγημά τους, δηλαδή το αφήγημα των παρακρατικών και ανθελληνικών κέντρων στην Βρετανία και Ηνωμένες Πολιτείες. Τότε, με την κυβέρνηση Τσίπρα του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε σταδιακά μία κομβική και μεγάλη ισοπέδωση της ελευθερίας και ανεξαρτησίας των Μέσων Ενημέρωσης (δηλαδή του Τύπου) στην Ελλάδα και η μετατροπή τους σε media, που συμπληρώθηκε, ενισχύθηκε και παγιώθηκε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη της Νέας Δημοκρατίας. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συνεργάστηκαν και αλληλοσυμπλήρωσαν ως κυβερνήσεις το καταστροφικό έργο η μία της άλλης και αυτή είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις που οι πολίτες έχουν πια παγιωμένη συναίσθηση ότι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ είναι ίδιοι.

 

Δημοσιογράφος είναι ΜΟΝΟ όποιος τηρεί την δημοσιογραφική δεοντολογία

 

            Για την Ιστορία, η διάβρωση και διαφθορά στην δημοσιογραφία με καταπάτηση της δεοντολογίας ξεκίνησε στις αρχές του ’90 από την καταδικασμένη και παράνομη στην Ελλάδα εξτρεμιστική οργάνωση Scientology (το περιβόητο κέντρο ΚΕΦΕ) αρχικά μέσω των στρατολογημένων “δημοσιογράφων” του Ιού της Ελευθεροτυπίας, αλλά επεκτάθηκε σε πολύ ευρύτερο χώρο με την εμπλοκή και άλλων ξένων συμφερόντων για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση. Στόχος τότε ήταν κυρίως ο ιερέας π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, εντεταλμένος της Ιεράς Συνόδου για ενημέρωση σχετικά με οργανώσεις όπως η  Scientology και βοήθεια στα θύματά τους. Αποκαλύφθηκε, μεταξύ πολλών άλλων, ότι η  Scientology είχε υποστηριχτεί στην Ελλάδα ακόμη και από ενέργειες της CIA και του State Department ενώ, σταδιακά, δίκτυα μέσα στον δημοσιογραφικό χώρο άπλωναν δίχτυα προστασίας στο κύκλωμα του Ιού, κάτι που για πολλούς φαίνεται να έγινε συνήθεια.

 

            Το ΑΚΚΕΛ συνέλεξε τις παραβιάσεις δεοντολογίας που έκαναν οι «δημοσιογράφοι» κυρίως των πανελλαδικής κάλυψης καναλιών (και εξαρτώμενων εντύπων και διαδικτυκών χώρων), τα τελευταία χρόνια σε σχέση με την πολυφωνία αναφορικά με πολιτικά κόμματα και παρουσιάζει τα στοιχεία παραβιάσεων με βάση δύο επίσημες και δεσμευτικές κατευθύνσεις, νομικές και δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Τα παρακάτω δεν αναφέρονται μόνο σε Μέσα φιλικά προς το κυβερνητικό καθεστώς που λειτουργεί στην Ελλάδα, αλλά εν μέρει αφορούν και Μέσα που εξυπηρετούν τους φερόμενους ως πολιτικούς και ιδεολογικούς αντιπάλους του κυβερνητικού χώρου. Από μόνο του το γεγονός ότι γίνεται ανεκτή η ύπαρξη “φιλικών” Μέσων προς την κυβέρνηση και σε αντιπολιτευτικούς κύκλους είναι λυπηρό διότι καταστρατηγεί την δημοσιογραφική ανεξαρτησία και αποτελεί έμπρακτη δήλωση και ομολογία της αντιδεοντολογικής πολιτικής-ιδεολογικής εξάρτησης και επηρεασμού τους. Τα σχόλια του ΑΚΚΕΛ σε [ και ]:

 

 

 

1.         Κώδικας δεοντολογίας ειδησεογραφικών και άλλων δημοσιογραφικών και πολιτικών εκπομπών, ΦΕΚ 75 - 28 Μαρτίου 2003, Προεδρικό Διάταγμα 77 του 2003 - 20 Μαρτίου 2003

 

Άρθρο 1  Πεδίο εφαρμογής

Οι κανόνες του παρόντος κώδικα ισχύουν για ειδησεογραφικές, δημοσιογραφικές και πολιτικές εκπομπές ... Εμπίπτουν όλες οι εκπομπές λόγου που έχουν χαρακτήρα ενημερωτικό ανεξάρτητα από το χαρακτηρισμό που τους προσδίδεται από τον ραδιοφωνικό ή τον τηλεοπτικό φορέα ... δελτία ειδήσεων και εκείνες που έχουν αντικείμενο πολιτικά θέματα.

--------------------

[Αυτό ξεκαθαρίζει ότι τίποτα ειδησεογραφικό δεν είναι εκτός του πεδίου του νόμου και δεν είναι μόνο τα δελτία ειδήσεων, ακόμη και αν το κανάλι κλπ αυθαίρετα δεν το χαρακτηρίζουν ενημερωτικό. Ακόμη και τα «χαλαρά πρωινάδικα» εμπίπτουν όταν ακόμη και έμμεσα αναφέρονται σε επικαιρότητα κλπ. Συνεπώς, οι ανακοινώσεις, δελτία τύπου και γενικά οι δράσεις κομμάτων αποτελούν θεμελιωδώς ενημερωτικό υλικό για να σχηματίσουν οι πολίτες αντίληψη και γνώμη για το κάθε κόμμα ως προς το αν είναι επιλογή τους για ψήφο στις επόμενες εκλογές, αλλά και για να αξιολογήσουν την κοινοβουλευτική δράση του αν έχει μπει στο Κοινοβούλιο. Η διαδικασία αντίληψης και σχηματισμού άποψης/γνώμης για ψήφο είναι μακρόχρονη και όχι λίγων ημερών πριν τις εκλογές, συνεπώς αυτό που εντελώς παράνομα και αντιδεοντολογικά υποστηρίζουν στελέχη καναλιών κλπ ότι υποχρέωση κάλυψης έχουν ΜΟΝΟ κατά την προεκλογική περίοδο, κατηγορηματικά ΔΕΝ ισχύει (άλλωστε ούτε τότε καλύπτουν). Συνεπάγεται βέβαια ότι όποιος διαταράσσει ή εμποδίζει αυτή την ενημέρωση παρεμβαίνει στις εκλογές και αλλοιώνει το αποτέλεσμα των εκλογών. Ακόμη σημαντικότερο είναι ότι ο κώδικας δεοντολογίας ΔΕΝ εξαρτάται από “πηγή” δηλαδή αν οι πληροφορίες προέρχονται εκτός περιόδου εκλογών ή σε προεκλογική περίοδο από πολιτικό κόμμα ή άτομο ή από μη κομματικό φορέα. Όλα τα Media που επικοινώνησε το ΑΚΚΕΛ υποστήριζαν παράνομα και αντιδεοντολογικά ότι εκτός προεκλογικής περιόδου ΔΕΝ έχουν δεοντολογικές υποχρεώσεις για δημοσιοποίηση δελτίων τύπου, ανακοινώσεις κλπ από κόμματα. Αυτό το άρθρο όμως ξεκαθαρίζει την υποχρέωση δημοσιοποίησης των ειδήσεων άσχετα πώς τις χαρακτηρίζει τον Μέσον Ενημέρωσης].

 

 

Άρθρο 2 Γενικές αρχές

... κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης καθώς και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας ... Ο δημοσιογράφος υπερασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης και στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας έχει το δικαίωμα να μεταδίδει ανεμπόδιστα πληροφορίες και σχόλια για να εξασφαλίσει την ενημέρωση της κοινής γνώμης.

--------------------

 [Εδώ αναφέρει το θεμέλιο της λειτουργίας των ραδιοτηλεοπτικών καναλιών, δηλαδή υπηρεσία στην κοινωνία και στην πολιτιστική ανάπτυξη, με υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης και χωρίς κανένας να εμποδίζει την δεοντολογική λειτουργία του δημοσιογράφου για να εξασφαλίζει την ενημέρωση των πολιτών. Δηλαδή οι δημοσιογράφοι παρέχουν τη «πρώτη ύλη» ώστε οι πολίτες να διαμορφώσουν τη γνώμη τους για όλα τα θέματα και συνολικά να διαμορφωθεί η κοινή γνώμη όλων των πολιτών για κάθε θέμα. Κορυφαία θέση εδώ έχει η ενημέρωση για την δράση των κομμάτων για να γνωρίζουν οι πολίτες καθ’ όλη τη διάρκεια μεταξύ δύο εκλογών τί υποστηρίζει και τί προωθεί το κάθε κόμμα ότι θα κάνει αν αναλάβει κυβερνητική εξουσία. Το "ανεμπόδιστα" όχι μόνο έχει καταστρατηγηθεί στην Ελλάδα αλλά στην περίπτωση του ΑΚΚΕΛ και άλλων κομμάτων τα συστημικά κανάλια και τα υπόλοιπα συστημικά media έχουν επιβάλει απόλυτο blackout, εν γνώσει των δημοσιογραφικών στελεχών. Δεν δημοσιοποίησαν ΤΙΠΟΤΑ από τα 730 δελτία τύπου και ανακοινώσεις του ΑΚΚΕΛ μεταξύ 2019 και 2023. Δεν μιλούμε απαραίτητα για δημοσίευση αυτούσιων των δελτίων τύπου κλπ (αν και αρκετοί στο τέλος του άρθρου συχνά βάζουν όλη την ανακοίνωση του φορέα) αλλά έστω σχετικά τμήματα των δημοσιεύσεων του ΑΚΚΕΛ, όταν καλύπτουν ένα θέμα και αναφορά στο ΑΚΚΕΛ (πάνω στο δημοσιογραφικό «Ποιός, πού πώς πότε, γιατί»). Η πολιτική-εκλογική ενημέρωση είναι αδιανόητο να θεωρείται ότι γίνεται μόνο κατά την προεκλογική περίοδο, είναι αδιανόητο και άκρως αντιδημοκρατικό. Η εκλογική ενημέρωση είναι το θεμέλιο της δικαιολόγησης της ύπαρξης του Τύπου, διότι μόνο μέσω πολιτών "που γνωρίζουν" μπορεί να υπάρξει και να λειτουργήσει το δημοκρατικό πολίτευμα, ώστε οι εκλογικές επιλογές των πολιτών να μην περιορίζονται. Γίνεται ΚΑΘΕ ημέρα για ΚΑΘΕ θέμα].

 

 

Άρθρο 3 Εριζόμενα ζητήματα

Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση πρέπει να αναγνωρίζουν και να σέβονται εμπράκτως την διατύπωση διαφορετικών απόψεων και να υπερασπίζονται την ελευθερία μεταδόσεως τους. Οι διαφορετικές απόψεις πρέπει να παρουσιάζονται έγκαιρα και με ίσους όρους.

--------------------

[Αυτό το σημείο από το 2019 κυρίως και μετά έχει παραβιαστεί σε ασύλληπτο βαθμό και το ΑΚΚΕΛ έχει υποστεί ολικό blackout στα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας και σε «μεγάλες» εφημερίδες. ΤΙΠΟΤΑ από τις 730 ανακοινώσεις, δελτία τύπου κλπ από το 2019 μέχρι το 2023 δεν μεταδόθηκε ή δημοσιεύθηκε, αν και πολύ συχνά οι δημοσιεύσεις του ΑΚΚΕΛ παρουσιάζουν ζωτικά θέματα που δεν προβάλλονται ή θεμελιώδεις λύσεις οι οποίες πάλι εν μέρει αποσιωπούνται για να μην γίνουν γνωστές εναλλακτικές λύσεις κλπ. Οι τίτλοι των δελτίων τύπου και ανακοινώσεων υπάρχουν στην διεύθυνση https://akkelparty.blogspot.com/p/blog-page_31.html όπου μπορεί ο καθένας να αξιολογήσει αν αφορούν σημαντικά θέματα για τους πολίτες, που αξίζουν δημοσιογραφική προβολή.

Μερικές από τις δικαιολογίες που δόθηκαν από τα Media στο ΑΚΚΕΛ κατά καιρούς είναι ότι δεν αξιολόγησαν ως σημαντικές τις πληροφορίες (πράγμα ΑΔΥΝΑΤΟ για 730 φορές), ότι θα δουν το θέμα και θα επικοινωνήσουν μαζί μας ενώ ΠΟΤΕ δεν επικοινωνούν, ακόμη και ότι η εφημερίδα, κανάλι κλπ δεν δημοσιοποιεί δραστηριότητες κομμάτων!  Με αυτό τον τρόπο βέβαια παρουσιάζουν μόνο το εκάστοτε κυβερνητικό κόμμα, διότι αναγκαστικά  αναφέρουν για την κυβερνητική δράση η οποία όμως συνδέεται άμεσα με κόμμα! Άλλωστε, το να περιγράψεις πού και πώς κάνεις λογοκρισία, δεν αναιρεί την λογοκρισία!  Άλλη δικαιολογία ήταν ότι καμία είδηση δεν αξιολογήθηκε ως σημαντική από αυτές τις 730 που δημοσιοποίησε το ΑΚΚΕΛ από το 2019 και μετά! Άλλες δικαιολογίες για την μη δημοσιοποίηση είχαν οικονομικό χαρακτήρα, συνοπτικά του τύπου «φυσικά θα έχουμε προβολή της δράσης σας, αφότου συμφωνήσουμε στα μηνιαία ή κατ’ αποκοπή ποσά αμοιβής», δηλαδή ζητούν χρήματα για κάτι που είναι νομική και δεοντολογική υποχρέωσή τους. Υπήρξαν και ειδικές περιπτώσεις (από τον χώρο της υποτιθέμενης αντιπολίτευσης) όπου το ΑΚΚΕΛ κόπηκε από οποιαδήποτε δημοσιοποίηση, διότι δεν δεχθήκαμε να συμμετάσχουμε σε εκλογική συνεργασία για τις βουλευτικές εκλογές 2023 υπό την ηγεσία άκρως αμφιλεγόμενου ατόμου, που για κάποιον λόγο η ιδιοκτησία του Ομίλου ΜΜΕ ήθελε να επιβάλει στους άλλους ως επικεφαλή. Άλλες φορές διότι η ιδιοκτησία κλπ δεν μάς συμπαθεί ή για άλλους προσωπικούς τους λόγους !!! 

Η πιο “κραγμένη” καταστολή κατά του ΑΚΚΕΛ (από τον φερόμενο ως αντιπολιτευτικό χώρο) έγινε από τα τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και διαδικτυακά Media συμφερόντων Βελόπουλου, που ενώ αποσιωπούν ακόμη και την ύπαρξη του ΑΚΚΕΛ, τόσο αυτά όσο και ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος, Κυριάκος Βελόπουλος, παρουσιάζουν ως δικά τους στοιχεία και αποκαλύψεις του ΑΚΚΕΛ σχετικά με αγροτικά θέματα αλλά και άλλων τομέων. Αυτή η κλοπή των κοινωνικών και πολιτικών παρεμβάσεων και καταστολή της επίγνωσης για το ΑΚΚΕΛ είναι ένα “σπορ” στο οποίο επιδίδονται και άλλοι, αλλά ο πρόεδρος Βελόπουλος το χρησιμοποιεί σταθερά για πολιτική και εκλογική απαξίωση του ΑΚΚΕΛ και για τεχνητή και δόλια εκλογική απομόνωσή μας, προς άμεση εξυπηρέτηση τόσο του δικού του κόμματος όσο κυρίως του συστημικού μπλοκ των ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Επιπρόσθετα, έχει υποκριτικά ειρωνευθεί μερικές φορές το ΑΚΚΕΛ ως μη κοινοβουλευτικό κόμμα (εν μέρει και για σταθεροποιητική προπαγάνδα εντός του χώρου του), γνωρίζοντας ότι το δικό του μιντιακό μπλακάουτ κατά του ΑΚΚΕΛ εξυπηρέτησε τους κυβερνητικούς κύκλους, εναντίον των οποίων υποτίθεται ότι ο ίδιος μάχεται και έπαιξε ρόλο στην στέρηση ψήφων κατά του ΑΚΚΕΛ. Συμμετέχει (μαζί με το καθεστωτικό μιντιακό κύκλωμα) στην εξασθένηση της αντιπολίτευσης και του ελέγχου της κυβέρνησης, ώστε να φαίνεται ότι η ΝΔ του Μητσοτάκη αλωνίζει και είναι άτρωτη. Σε μεγάλο ίσως και καθοριστικό βαθμό αυτή η στάση Βελόπουλου και των media συμφερόντων του οφείλεται στις δημοσιοποιήσεις από το ΑΚΚΕΛ ότι αυτός έχει ψηφίσει το πρώτο Μνημόνιο, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του ότι έχει ψηφίσει μόνο το πρώτο άρθρο (δεδομένου ότι το Μνημόνιο ήταν ένα άρθρο, το πρώτο) ή ότι το ψήφισε για να λάβει χρήματα η Ελλάδα και να μην υπάρξουν καταστροφές (οι οποίες όμως ήρθαν χειρότερες). Επίσης και διότι αποκαλύψαμε και καταδικάσαμε συμμετοχή του κόμματός του σε ομάδα ευρωπαϊκών κομμάτων όπου υπάρχει και φιλοναζιστικό κόμμα της Βαλτικής. Στέλεχος του κόμματός του είχε δηλώσει ότι ... θα το παρακολουθούν αυτό το κόμμα μήπως κάνει κάτι! Ενώ για προσωπικούς λόγους λογοκρίνει το ΑΚΚΕΛ, ταυτόχρονα όμως ο πρόεδρος Βελόπουλος ... παραπονιέται για τον επικοινωνιακό αποκλεισμό του κόμματός του από άλλα Media!!!  Παρόμοια είναι και η κατάσταση με τα Media που υποστηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το ΑΚΚΕΛ δεν τα θεωρεί αντιπολιτευτικά-αντικαθεστωτικά, του λεγόμενου πατριωτικού χώρου. Στην πράξη οι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ αλληλοσυμπληρώνουν την καθεστωτική πολιτική και τα εξαρτημένα Media του καθενός τούς καλύπτουν όλους. Αυτός είναι και ένας λόγος που ο λαός απέκτησε την πεποίθηση “Όλοι ίδιοι είναι” αλλά το επικοινωνιακό μπλακάουτ τού αποκρύπτει τις άλλες εκλογικές επιλογές που έχει. 

Το αποκορύφωμα της παραβίασης αυτού του άρθρου έγινε με την δημοσιογραφική κάλυψη περί των μέτρων κλπ για τον κορονοϊό, όταν τα Media παραβίασαν ακόμη και τις δεοντολογικές κατευθύνσεις της Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων IFJ/EFJ (https://akkelparty.blogspot.com/2020/09/efj.html, https://akkelparty.blogspot.com/2021/05/blog-post_22.html). Συμμετείχαν σε απόλυτη λογοκρισία και καταστολή κάθε άλλης άποψης και επιστημονικής ενημέρωσης που διέφεραν από την κυβερνητική κατεύθυνση ... και το παραδέχονταν! Σε όλα τα “μεγάλα” Media ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΚΕΛ πληροφορήθηκε για αυτή την κυβερνητική κατεύθυνση και ειδικά στον Alpha ήταν ψυχρά και απόλυτη του στυλ “έτσι είναι”. Το ΑΚΚΕΛ δεν είχε απλώς “διαφορετικές απόψεις” που αναφέρει το Άρθρο, αλλά πολύ συχνά είναι τεκμηριωμένες θέσεις και ενημερώσεις για μεγάλο φάσμα θεμάτων (όχι μόνο αγροτικά) που σκόπιμα δεν προβάλλονται προς όφελος συμφερόντων διαφθοράς. Αυτό το Άρθρο επίσης δεν περιορίζει το πόσες φορές τα τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά κανάλια (και κατ’ επέκτασιν ο διαδικτυακός και έντυπος Τύπος) πρέπει να δημοσιεύουν σχετικά με τα κόμματα (και σαφέστατα γίνεται ξεκάθαρο ότι αυτή η δημοσιοποίηση είναι διαρκής και όχι μόνο κατά την προεκλογική περίοδο – που ούτε τότε δεν γίνεται). Αν κάποιο κόμμα πολύ συχνά δημοσιεύει θέσεις, λύσεις κλπ για πολλά θέματα, οφείλουν να τα γνωστοποιούν στο κοινό, ως εφαρμογή το «ποιός, πού, πώς, πότε, γιατί» και να μην κόβουν κάτι «διότι είναι πολλά»].

 

 

Άρθρο 4 Δυσμενείς διακρίσεις

Δεν επιτρέπεται η παρουσίαση προσώπων με τρόπο ο οποίος υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να ενθαρρύνει τον εξευτελισμό την κοινωνική απομόνωση ή τις δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος τους από μέρος του κοινού ... Δεν επιτρέπεται η προβολή μειωτικών ... μηνυμάτων και χαρακτηρισμών ... και γενικά δεν πρέπει να θίγονται ... ευάλωτες ή ανίσχυρες πληθυσμιακές ομάδες.

--------------------

[Τα προαναφερθέντα καθεστωτικά Media έχουν παραβιάσει μαζικά αυτό το άρθρο σε τρεις χρονικές περιόδους, ολοένα και αυξανόμενα (α) από την εποχή των Μνημονίων, (β) με την αμερικανοβρετανική επίθεση καταστροφής των ελληνορωσικών σχέσεων και (γ) με αποκορύφωμα τα υποτιθέμενα μέτρα αντιμετώπισης του κορονοϊού. Τώρα μπαίνουμε στην τέταρτη χρονική περίοδο με «επιχείρημα» την κλιματική αλλαγή και τον αντιρωσισμό-“αντιλαϊκισμό”, όπου αξιοποιούν τα δίκτυα ελέγχου που παγιώθηκαν στις τρεις προηγούμενες περιόδους για απόλυτο έλεγχο του Τύπου και επίθεσης κατά των πολιτών. Δεν υπάρχει ανάλογη χρονική περίοδος στην Ιστορία. Σε όλες τις περιπτώσεις η αντιδεοντολογική συμπεριφορά πολλών Media στοχοποίησε πάρα πολύ μεγάλο αριθμό Ελλήνων πολιτών που αντιδρούσαν στον ολοκληρωτισμό κυβερνήσεων και ομάδων συμφερόντων που τις ελέγχουν.

Ολοένα και αυξανόμενα, λίγο πριν από το πρώτο Μνημόνιο μέχρι σήμερα, οι πολίτες και κόμματα που αντιτίθενται αντιμετώπισαν μέχρι και διωγμό χαρακτηρίζοντάς τους από ανεύθυνους, επιπόλαιους, τεμπέληδες  μέχρι εγκληματίες, δεύτερης κατηγορίας πολίτες κλπ, ο υποτιθέμενοι δημοσιογράφοι που λειτουργούσαν ως τροϊκανοί δημόσιοι κατήγοροι.

Με ακριβώς ανάλογο τρόπο έκαναν επίθεση και χαρακτήριζαν τους μη εμβολιασμένους και όσους αμφισβητούσαν τους εξαρτημένους και κομματικούς κυβερνητικούς επιστήμονες που παρουσιάζονταν ως “ειδικοί” και έκαναν καταστολή της επιστημονικής άποψης της πλειοψηφίας των πραγματικών και ανεξάρτητων επιστημόνων. Έφταναν σε σημείο να υποστηρίζουν τον περιορισμό ζωτικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για επιβίωση και καταστολή ελευθεριών αν δεν δεχθούν να υποστηρίξουν τα “μέτρα” δημοσίως, αν δεν εμβολιαστούν κλπ. Οι στόχοι αυτής της επίθεσης στο τέλος δικαιώθηκαν όπως διαρκώς αποδεικνύεται, αλλά οι “ειδικοί” εξακολούθησαν να έχουν κάλυψη από τα ίδια τα καθεστωτικά Media, τούς συνενόχους τους και ποτέ δεν έκαναν δημοσιογραφική έρευνα για αυτούς και τις εγκληματικές ομάδες που υπηρετούν.

Ομοίως έγινε η επίθεση κατά των ελληνορωσικών και ευρωρωσικών σχέσεων, που οργανώθηκε από το 2015 από πρακτόρικες βρετανικές και αμερικανικές παρακρατικές ΜΚΟ (Open Society-OSIFE και Integrity Initiative). Χαρακτηρίστηκε από το 2018 μεταξύ άλλων κυρίως με λάσπη κατά οποιουδήποτε υποστηρίζει την ελληνορωσική συνεργασία και αντιτίθεται στο πραξικοπηματικό ναζιστικό καθεστώς του Κιέβου, ότι δήθεν όσοι διαδήλωναν και αντιστέκονταν κατά της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών είχαν “λαδωθεί” από την Ρωσία. Το ΑΚΚΕΛ δημοσίευσε πλήθος στοιχείων και εσωτερικών εγγράφων από τις παρακρατικές ΜΚΟ, τα οποία διέρρευσαν μετά από επίθεση χάκερ στα παρακρατικά δίκτυά τους και αποκάλυπταν με ονόματα, ημερομηνίες κλπ όλο το δίκτυο και δράση στρατολογημένων “δημοσιογράφων”, ακαδημαϊκών, πολιτικών κλπ στα δίχτυα των δύο παρακρατικών ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν από τον ανθέλληνα Τζωρτζ Σόρος και τα βρετανικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας όπως και εν μέρει από το ΝΑΤΟ (https://akkelparty.blogspot.com/p/integrity-initiative.html, https://akkelparty.blogspot.com/p/george-soros.html, https://akkelparty.blogspot.com/p/2015-open-society-soros.html). Αυτό το Άρθρο έχει παραβιαστεί σε ακραίο βαθμό με έμμεση αλλά σαφή συνεργασία δημοσιογράφων ακόμη και με υπηρεσίες πληροφοριών, μέσα σε αυτό το παρακρατικό πλαίσιο.  Κομβικό στοιχείο αποτελεί η εταιρία Graphika  της Νέας Υόρκης, η οποία σχετίζεται με την αμερικανική παρακρατική ΜΚΟ Open Society-OSIFE και στελέχη της με την Integrity Initiative. Στα έγγραφα του 2015 για το αμερικανικό δίκτυο (“αδελφό” δίκτυο του Greek Cluster της βρετανικής Integrity Initiative), οι Αμερικανοί χειριστές του οικολόγου καθηγητή Ιωάννη Καρρά (στο κόμμα του Τρεμόπουλου), ο οποίος στρατολόγησε τον δημοσιογράφο Ματθαίο Τσιμιτάκη (σύμβουλο του Αλέξη Τσίπρα) αναφέρουν ότι οι κ.κ. Καρράς και Τσιμιτάκης θα βοηθηθούν στην έκθεση που θα συντάξουν μεταξύ άλλων και για «ένα ‘ποιος είναι ποιος’ με πληροφορίες για τουλάχιστον ... 50 ηγέτες γνώμης και τάσεις στα κοινωνικά δίκτυα». Στην σχετική υποσημείωση οι αξιωματούχοι του OSIFE γράφουν ότι «Το OSIFE μπορεί να παράσχει στον συγγραφέα κάποια εργαλεία για ανάλυση κοινωνικών δικτύων». Εδώ ακριβώς μπήκε η Graphika και στη συνέχεια επεκτάθηκε σε όλο τον αμερικανικό μηχανισμό Υπηρεσιών Πληροφοριών και Ασφάλειας με συμβόλαια εκατομμυρίων δολλαρίων από το αμερικανικό Πεντάγωνο. Για αυτή την ανάλυση η εταιρία έδωσε εργαλεία λογισμικού στους Καρρά και Τσιμιτάκη του OSIFE για χαρτογράφηση κοινωνικών δικτύων με προσδιορισμό «επηρεαστών» influencers και χαρτογράφηση σχέσεων. Αυτού του τύπου το αμερικανικό λογισμικό, που ανεπίσημα έχει χαρακτηριστεί «λογισμικός χαφιές», εισβάλλει στα ατομικά κοινωνικά δίκτυα, που είναι μέλος κάποιος που έχει στοχοποιηθεί και χαρτογραφεί τις σχέσεις του με άλλους, για να εντοπίσει ποιός σχετίζεται με ποιόν και πόσο και ποιός επηρεάζει ποιόν και πόσο. Επίσης, σε άγνωστα δίκτυα ή όταν ξεκινάει από την αρχή, εντοπίζει τον ρόλο του καθενός με βάση τις  δημοσιεύσεις, κατά συνέπεια τον επηρεασμό που επιφέρει για να εντοπίσει τους επηρεαστές  (influencers). Η  επίθεση  που  κορυφώθηκε  τον Ιούλιο  του  2018  με  τις  απελάσεις  διπλωματών  και  τις επιθέσεις εναντίον Ελλήνων ότι δήθεν εξαγόρασαν υποστήριξη σε ρωσικά δίκτυα για εξουδετέρωση  της  προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών, σε μεγάλο βαθμό στηρίχθηκε υποτίθεται «στην δράση ρωσικών κυκλωμάτων στα κοινωνικά δίκτυα» και μόνο με τέτοιο λογισμικό θα μπορούσε να βρεθεί υλικό το οποίο θα κατασκευαζόταν  σε μία υποτιθέμενη πραγματικότητα όπως και έγινε. Δηλαδή οι προαναφερθέντες δημοσιογράφοι στοχοποίησαν Έλληνες πολίτες σε μεγάλο βαθμό διότι ο λογισμικός χαφιές της Graphika τούς αξιολόγησε ως στόχους, ενώ άλλους αξιολόγησε ως φιλικούς προς στρατολόγηση. Αυτοί οι υποτιθέμενοι δημοσιογράφοι έκαναν αυτό που απαγορεύει το Άρθρο 4 (ότι «δεν επιτρέπεται») και μάλιστα το έκαναν τυφλά με βάση μαγειρεμένα “στοιχεία” από το λογισμικό της Graphika, η οποία είναι στον κύκλο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και κυκλωμάτων παγκοσμιοποίησης.

Οι δυνατότητες τέτοιου λογισμικού αναπτύχθηκαν πάνω στην δουλειά υποκλοπών από Υπηρεσίες όπως οι NSA, DIA, CIA για δεκαετίες (με κομβικό σημείο τις ανάγκες υποκλοπών στο Ιράν μετά από την πτώση του Σάχη), η οποία εμπορικοποιείται εν μέρει, αλλά πάντα υπό επίβλεψη δικών τους ανθρώπων ή σχετιζομένων με το ΝΑΤΟ. Ειδικά για την Graphika, ένα χαρακτηριστικό άτομο-κλειδί είναι ο Ben Nimmo, Επικεφαλής Ερευνών της Graphika και στο τμήμα Πληροφοριών για Παγκόσμιες Απειλές του Facebook, αλλά και με εκτεταμένη εμπλοκή, πριν και μετά την Graphika, με το βαθύ κράτος του χώρου υπηρεσιών ασφαλείας και πληροφοριών. Είναι fellow του Institute for Statecraft (στο οποίο ανήκει το παρακρατικό Integrity Initiative) και του ΝΑΤΟικού Atlantic Council. Υπήρξε εκπρόσωπος τύπου του ΝΑΤΟ και παρουσιάζεται ως ειδικός στην ρωσική προπαγάνδα και παραπληροφόρηση και fake news, μέσα στον χώρο αυτών που αποφασίζουν και προτείνουν το κλείσιμο ή υποβάθμιση λογαριασμών κοινωνικών δικτύων όσων είναι αντίπαλοί τους. Γίνεται εμφανές δηλαδή ότι η στοχοποίηση και δολοφονία χαρακτήρων που έγινε από στρατολογημένους δημοσιογράφους και Media των δύο παρακρατικών ΜΚΟ, από το 2015 σταδιακά και με κορύφωση το καλοκαίρι του 2018, αποτέλεσε προϊόν ισχύος του βαθέως κράτους των ΗΠΑ και Βρετανίας και ουσιαστικά οι στρατολογημένοι λειτούργησαν ως ελεγχόμενα στοιχεία (assets) ξένης δύναμης].

 

 

Άρθρο 5 Ανακρίβεια, παραπλάνηση, δημιουργία σύγχυσης

Η μετάδοση των γεγονότων πρέπει να είναι αληθής, ακριβής και όσο είναι δυνατό πλήρης. Τα γεγονότα πρέπει ... να μη δημιουργούν υπέρμετρη ελπίδα, σύγχυση ή πανικό στο κοινό ... Δεν επιτρέπεται η χρήση παραπλανητικών σκηνοθετικών τεχνασμάτων, μεθόδων ή τεχνικών που απευθύνονται στο υποσυνείδητο η εγγίζουν τα όρια του συνειδητού.

--------------------

[Μιλώντας για τις προαναφερθείσες περιόδους, κυρίως από τα Μνημόνια μέχρι σήμερα, το τρίπτυχο “αληθής, ακριβής, πλήρης” ΠΟΤΕ δεν ικανοποιήθηκε ως υποχρέωση. Η μετάλλαξη μεγάλου τμήματος του Τύπου σε Media διαρκώς παρουσιάζει ψευδή στοιχεία και ανακριβή ή ελλιπούς ακρίβειας. Συνειδητά αποκρύπτουν την αλήθεια (και όχι μόνο από τις δημοσιεύσεις του ΑΚΚΕΛ), ενώ συνειδητά δεν καλύπτουν όλες τις πτυχές των θεμάτων για να έχουν οι πολίτες πλήρη εικόνα. Οι πολίτες δεν ενημερώνονται για τα κρίσιμα θέματα και κυρίως για τις εκλογικές επιλογές τους, όπως και για αξιολόγηση του κυβερνητικού έργου και της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.  

Διαχωρίζοντας την κάλυψη των τριών προαναφερθεισών περιόδων από την καθαρά πολιτική κάλυψη, για την λειτουργία και δράση των κομμάτων, το ΑΚΚΕΛ αναφέρει και καταγγέλλει ότι τα Media σε ΚΑΝΕΝΑ θέμα δεν έκαναν την πλήρη μετάδοση (ή δημοσίευση για έντυπα-διαδικτυακά) αφού ΣΚΟΠΙΜΑ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ αποσιώπησαν θέσεις και στοιχεία από το ΑΚΚΕΛ (προφανώς και από άλλους). Είναι εξαιρετικά εκτεταμένο το “face control” σε πηγές ειδήσεων όπως το ΑΚΚΕΛ ως πολιτικό κόμμα, όπου “δημοσιογράφοι” εντελώς αντιδεοντολογικά απαγορεύουν την δημοσιοποίηση κάθε είδησης κλπ από το ΑΚΚΕΛ για να μην ακούγεται ούτε το όνομά του  και οι πολίτες να μην το γνωρίζουν ως επιλογή ψήφου. Δηλαδή, δημοσιογραφικά στελέχη σε ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, ιστοσελίδες κλπ συνειδητά “κόβουν” το ΑΚΚΕΛ από την δημοσιοποίηση ΚΑΘΕ θέματος. Μία χαρακτηριστική περίπτωση καθαρού εκβιασμού αποτελεί η παρέμβαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκη Βορίδη, σε ιστοσελίδες και άλλα Μέσα Ενημέρωσης να μην αναφέρουν καθόλου το ΑΚΚΕΛ, λόγω της ασυμβίβαστης και απολύτως σωστής κριτικής που κάναμε για τις καταστροφικές ενέργειές του και της κυβέρνησης Μητσοτάκη κατά των αγροτών αλλά και για άλλα θέματα.  Μερικές φορές το κόψιμο του ΑΚΚΕΛ γίνεται και για καθαρά προσωπικούς λόγους του ιδιοκτήτη ή μεγαλοστελέχους του συγκεκριμένου Media (δηλαδή αντιμετωπίζει τον Μέσον του ως τσιφλίκι δικό του που κάνει ό,τι θέλει), ενώ συχνά ως δικαιολογία μάς αναφέρθηκε ότι “δεν παρουσιάζουμε κομματική ενημέρωση”! Δηλαδή συνειδητά επιλέγουν την απαγόρευση ενημέρωσης των πολιτών.

Οι διεθνείς έρευνες για την ελευθερία του Τύπου (και ο πάτος όπου βρίσκεται στην Ελλάδα) ΔΕΝ αναφέρουν την συμμετοχή “δημοσιογράφων” στην καταστολή της ελευθερίας του Τύπου, δηλαδή τον εσωτερικό εχθρό του Τύπου. Αν δεν υπήρχε ο εσωτερικός εχθρός, οι εξωτερικοί εχθροί δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα.

Η κατάσταση με τα τοπικά και περιφερειακά Μέσα είναι μεν καλύτερη (σε σχέση με τα πανελλαδικής εμβέλειας-κυκλοφορίας) αλλά όχι στον βαθμό που θα μπορούσε. Οι δημοσιεύσεις του ΑΚΚΕΛ, στον βαθμό που μεταδίδονταν από άλλα τμήματα του Τύπου, κατά κανόνα αξιολογούνται από το κοινό ως χρήσιμες μέχρι και εξαιρετικά διαφωτιστικές στα συγκεκριμένα θέματα που αναφέρονταν, τα οποία δεν ήταν μόνο αγροτικής φύσεως αλλά ευρύτερα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, στρατηγικά, διεθνή και εθνικά θέματα. Το ΑΚΚΕΛ δεν περιορίζεται μόνο στον αγροτικό τομέα. Η αποσιώπηση των πληροφοριών από το ΑΚΚΕΛ, από μόνη της, καταστρατήγησε αυτό το συγκεκριμένο άρθρο στα επίμαχα σημεία.

Επιπλέον, ο τρόπος παρουσίασης υποτιθέμενων "γεγονότων" σε σχέση με τις τρεις προαναφερθείσες περιόδους, από τα Μνημόνια μέχρι σήμερα, ήρθε σε απόλυτη σύγκρουση με την δεοντολογική απαίτηση "να μην δημιουργούν υπέρμετρη ελπίδα, σύγχυση ή πανικό στο κοινό". Τα Media (για τα οποία το κοινό αντιλαμβάνεται ότι εξυπηρετούν τις καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις  που εκφράζονται μέσα από τα κυβερνητικά κόμματα των τελευταίων δεκαετιών) διαρκώς και αποκλειστικά παρουσιάζουν τα γεγονότα με ακρότατα αλλοιωμένη υπόσταση και στοιχεία, ώστε να δίνουν την εντύπωση ότι οι εκάστοτε κυβερνητικές κατευθυντήριες γραμμές αποτελούν την ελπίδα για την επίλυση προβλημάτων, ποικίλης φύσεως, προκαλώντας ταυτόχρονα σύγχυση και πανικό (κυρίως αναφορικά με τα διάφορα μέτρα για τον κορονοϊό) σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη πρόταση ή παρουσιαζόμενη εναλλακτική λύση. Λειτουργούν ως μηχανισμοί επιβολής των εκάστοτε κυβερνητικών επιλογών και σε καμία περίπτωση δεν έχουν την φύση του Τύπου που γνωρίζουμε. Συνδυάζουν τις τεχνικές μάρκετινγκ-πωλήσεων σε διαφημίσεις με θεατρικά “στησίματα” μέχρι και χρήση μουσικής υποβολής κατά τα ρεπορτάζ.

Η αναφορά του Προεδρικού Διατάγματος σε υποχρεωτική αποφυγή "χρήσης παραπλανητικών σκηνοθετικών τεχνασμάτων, μεθόδων ή τεχνικών που απευθύνονται στο υποσυνείδητο ή εγγίζουν τα όρια του συνειδητού"  αναδεικνύει ένα γνωστό πρόβλημα στον δημοσιογραφικό χώρο, ολοένα αυξανόμενο, με χρήση τεχνικών ηθοποιίας και διαφημίσεων-marketing στην μετάδοση ειδήσεων, ακόμη και με μουσική υπόκρουση υποβολής! Σε αυτό το σημείο βλέπουμε την μετατροπή των δημοσιογράφων παρουσιαστών ειδήσεων ή ειδησεογραφικών εκπομπών σε "σταρ", κατά παρεκτροπή του υγιούς δεοντολογικού προτύπου, όπου ο δημοσιογράφος δεν αλλοιώνει προσθετικά ή αφαιρετικά την είδηση και το γεγονός που μεταδίδει λόγω του τρόπου της παρουσίας του ή λόγω της εξω-καναλικής ιδιωτικής ζωής του. Χρησιμοποιείται για υποσυνείδητο επηρεασμό, ως βάση επιμόλυνσης του τηλεθεατή/ακροατή/αναγνώστη με πολιτικές, κοινωνικές κλπ επιλογές και life style που τρίτοι “χτίζουν” γύρω από τον δημοσιογράφο. Ακόμη και η εκφορά του λόγου από ρεπόρτερς κλπ σήμερα γίνεται με ένταση και υποβολή (μερικές φορές δασκαλίστικου τύπου) όπως επίσης και τα σχόλια, υπονοούμενα, ειρωνείες και “ανάλυση” στο στούντιο. Δεν γίνονται προς ενημέρωση αλλά για ψυχολογική κατεύθυνση της προσοχής του κοινού με συγκεκριμένο προσανατολισμό και απαγόρευση άλλων κατευθύνσεων.

Για να γίνει αισθητή η ακρότητα σήμερα, το ΑΚΚΕΛ χρησιμοποιεί το παλιό παραδοσιακό παράδειγμα του παλιού BBC και της νοοτροπίας επιλογής δημοσιογράφων για παρουσίαση ειδήσεων όπως γινόταν «στις καλές εποχές». Οι υπεύθυνοι επιλογής προσωπικού έλεγαν: Όταν ο John Blogg λέει τις ειδήσεις, θέλουμε ο ακροατής να καταλαβαίνει τις ειδήσεις που λέει ο John Blogg, αλλά να μην αποσπάται η προσοχή και να μην σκέφτεται ότι τις ειδήσεις τις λέει ο John Blogg. Δηλαδή, η άρθρωση, ροή λόγου, προφορά κλπ να είναι σωστή και μη-περίεργη, αλλά και ο παρουσιαστής, εκφωνητής κλπ που λέει τις ειδήσεις ή λέει ειδήσεις σε άλλη εκπομπή, να μην γίνεται ο ίδιος “Η Είδηση”. Ακριβώς αντίθετα γίνεται σήμερα στα ραδιοτηλεοπτικά Μέσα. Ο δημοσιογράφος-παρουσιαστής ακόμη και οι ρεπόρτερς, σε μεγάλο βαθμό, λειτουργούν ως “διανομείς”. Διοχετεύουν, διανέμουν στο ραδιοτηλεοπτικό κοινό και στους αναγνώστες τον επηρεασμό που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση και τα εγχώρια και διεθνή συμφέροντα που εξυπηρετεί. Φτάσαμε σε σημείο που ανοιχτά δημοσιογράφοι να εργαλειοποιούν την δημοσιογραφική ιδιότητά τους και το όνομά τους και να ταυτίζονται (δημόσια στο Δελτίο Ειδήσεων ή εκπομπές) με συγκεκριμένες επιλογές (εμβολιασμό ή όχι, λήψη νέας ταυτότητας, Ναι στο δημοψήφισμα του 2015, λαθρομετανάστευση κλπ) και να παροτρύνουν τους πολίτες στις κατευθύνσεις που οι ίδιοι  κινούνται. Αυτό είναι ψυχολογικός καταναγκασμός και εκβιασμός και όχι ενημέρωση.

Το περιβόητο life style, που αποτέλεσε ολόκληρη χρονική περίοδο συγκαλυμμένης επιβολής συμπεριφορών και τρόπου ζωής, επιβλήθηκε μέσω του χώρου του θεάματος, μόδας και των ομοίων. Όπως έτρεψε τους καλλιτέχνες και τους συντελεστές αυτών των χώρων σε διανομείς επηρεασμού, ομοίως και τα μεγάλα δημοσιογραφικά στελέχη στρατολογήθηκαν για να θέσουν την επαγγελματική και προσωπική ζωή τους στην υπηρεσία της υπόγειας αλλοίωσης της αντίληψης και συμπεριφοράς των πολιτών “ψεκάζοντας” την στοχευμένη αλλοίωση ως δικό τους life style. Φθάσαμε οι καλλιτέχνες να μην είναι γνωστοί τόσο για το έργο και το ταλέντο τους αλλά για κάθε “πιπεράτο” και “διαφορετικότητα” παρουσιαζόταν στα κανάλια και περιοδικά (για να τα μιμηθούν οι θαυμαστές χωρίς σκέψη ή κρίση) και οι δημοσιογράφοι να μην είναι γνωστοί για τις αποκαλύψεις τους, για το σθένος και αντίσταση κατά πιέσεων ή εκβιασμών ή  εκφοβισμών, την προσφορά στην δημοκρατία,  αλλά πάλι για “πιπεράτα”,  “διαφορετικότητες”, διεστραμμένες και ανισόρροπες δηλώσεις ή πράξεις ή παρεμβάσεις, κυβερνητικά “σφουγγαρίσματα”, κουκούλωμα διαφθοράς που οδήγησε την Ελλάδα στην σημερινή κατάσταση και για τα “πορτοσάλτο μορτάλε” στην δεοντολογία. Δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι οι δημοσιογράφοι (και δικαστικοί σε πολύ μεγάλο βαθμό) έχουν κορυφαία ευθύνη για την σημερινή κατάσταση διαφθοράς που διατηρεί τα εγκληματικά κυκλώματα Μητσοτάκη και Σημίτη στην εξουσία, μέσω της αποχής και της φοβισμένης ψήφου. Ο αποκλεισμός κομμάτων όπως το ΑΚΚΕΛ από την δημοσιοποίηση των θέσεων και της διαρκούς ενημέρωσης που προσφέρει αποσκοπεί την διατήρηση αυτής της εκλογικής παρέμβασης και ουσιαστικής αλλοίωσης της εκλογικής επιλογής των πολιτών.] 

 

 

Άρθρο 8 Πληροφορίες

Δεν πρέπει να μεταδίδονται πληροφορίες χωρίς να έχουν ελεγχθεί ... Ο δημοσιογράφος δικαιούται να μην αποκαλύπτει την πηγή της πληροφορίας.

--------------------

[Είναι ιδιαίτερη κατάσταση ο έλεγχος των μεταδιδόμενων πληροφοριών όπως γίνεται στην πράξη. Οι “δημοσιογράφοι” γνωρίζουν ότι αυτά που μεταδίδουν δεν είναι όλη η αλήθεια (δεν χρειάζεται καν έλεγχος των πληροφοριών, αφού συνειδητά κόβουν ενημέρωση από το ΑΚΚΕΛ και άλλους, συνεπώς ελέγχουν και ξέρουν ότι μεταδίδουν, δημοσιεύουν κλπ μη ακριβείς πληροφορίες) και αρκετοί ανοιχτά έχουν πει στο ΑΚΚΕΛ μέχρι και ότι τα κανάλια τους επέλεξαν να παρουσιάζουν μόνο την κυβερνητική ενημέρωση για πολλά θέματα. Συνεπώς, αυτό το άρθρο παραβιάζεται πολλαπλώς διότι μεταδίδουν, δημοσιεύουν κλπ, ως αληθινά, πληροφορίες και γεγονότα που γνωρίζουν ότι είναι είτε ψευδή, είτε μισές αλήθειες.

Αυτό το άρθρο έχει ζωτική σημασία για την αποκάλυψη του αντιδεοντολογικού και παράνομου ρόλου που παίζουν οι περιβόητοι fact checkers, οι οποίοι κατασκευάστηκαν ως δίκτυο για να αντικαταστήσουν την υγιή δημοσιογραφική διασταύρωση στοιχείων που γίνεται εκ του φυσικού εντός του σώματος της δημοσιογραφίας. Από το 2003, που δημοσιεύθηκε το συγκεκριμένο Π.Δ., ήταν ξεκάθαρο στο άρθρο ότι ο έλεγχος και διασταύρωση των πληροφοριών γίνονται μόνο από δημοσιογράφους. Ούτε καν αναφέρεται ιδέα για εξωτερικό παράγοντα όπως οι fact checkers. Αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια ως αυθαίρετη “εξωτερική ανάθεση” (outsourcing) της εσωτερικής στάνταρ δημοσιογραφικής λειτουργίας της διασταύρωσης των στοιχείων, είναι κατάφωρη παραβίαση αυτού του άρθρου διότι η υγιής, φυσική αντίληψη ελέγχου και διασταύρωσης στοιχείων είναι να γίνεται ως εσωτερική, στάνταρ, φυσική διαδικασία από τον δημοσιογράφο και ΟΧΙ από εξωτερικό φορέα οποιασδήποτε μορφής.

Η νομική προστασία στον δημοσιογράφο να μην αποκαλύπτει τις πηγές του, χειροτερεύει την αντιδεοντολογική τους λειτουργία διότι δεν έχει την δικαιολογία ότι οι γνωρίζοντες δεν μιλούν για να ελέγξουν και αποκαλύψουν κυβερνητικές και άλλες περιπτώσεις διαφθοράς, όπως το ΑΚΚΕΛ πολλές φορές κατήγγειλε και τα Media αποσιώπησαν και ούτε κάν έκαναν κάποιον έλεγχο. Αυτό το άρθρο επιτρέπει στον δημοσιογράφο να θωρακίσει προστατευτικά κάθε πηγή αν δεν θέλει να αποκαλυφθεί η ταυτότητά της, αν και η συντριπτική πλειοψηφία των καταγγελιών που αποσιωπούν τα καθεστωτικά Media γίνονται δημόσια και επώνυμα, αλλά δεν τις μεταδίδουν ως επιλογή για να μην πληγούν τα κυκλώματα].

 

 

Άρθρο 14 Δελτία Ειδήσεων

Τα δελτία ειδήσεων πρέπει να συντάσσονται με ακρίβεια, αντικειμενικότητα και την μεγαλύτερη δυνατή πολυμέρεια. Η υποχρέωση αυτή κατισχύει κάθε, έστω και έμμεσης, επιχειρηματικής και οικονομικής εν γένει επιδίωξης του ραδιοφωνικού ή του τηλεοπτικού σταθμού. Απαγορεύεται η δραματοποιημένη αναπαράσταση των γεγονότων κατά τη μετάδοση των δελτίων ειδήσεων ή άλλων ενημερωτικών εκπομπών.

--------------------

[Η μη πολυμερής παρουσίαση (με όλες τις πτυχές και απόψεις για επίτευξη πολιτικής πολυφωνίας) ενός θέματος είναι ίσως το μεγαλύτερο σκάνδαλο και αντιδεοντολογική παρεκτροπή των Media στην Ελλάδα, που επηρεάζει επίσης αρνητικά την αντικειμενικότητα των μεταδιδόμενων-δημοσιευόμενων ειδήσεων όπως και την ακρίβεια περιγραφής και παρουσίασης γεγονότων και εξελίξεων. Η παρουσίαση είναι απολύτως μονομερής και με συνειδητή απαγόρευση δημοσίευσης κάθε άλλης πτυχής του θέματος. Παρουσιάζεται κατά κανόνα μόνο η κυβερνητική προσέγγιση ή πληροφόρηση και μερικά αντιπολιτευτικά Media παρουσιάζουν μόνο την προσέγγιση ή πληροφόρηση της ηγετικής ομάδας των αντιπολιτευτικών κομμάτων με όμοια αποσιώπηση για καθετί που προέρχεται από άλλα κόμματα. Το ΑΚΚΕΛ αντιμετώπισε μέχρι και επικοινωνιακό μπλακάουτ διότι η ιδιοκτησία ή μεγαλοστελέχη του Μέσου για δικούς τους λόγους δεν συμπαθούσαν το ΑΚΚΕΛ ή γενικά είχαν αρνητική στάση εναντίον μας ή ήθελαν να προωθήσουν συγκεκριμένους χώρους εντός κομμάτων και οι αποκαλύψεις του ΑΚΚΕΛ θεώρησαν ότι δεν εξυπηρετούν αυτούς τους προσωπικούς στόχους. “Τσιφλικοποίησαν” το Μέσον ως δικό τους εργαλείο.

Αυτά τα πλήγματα κατά της αντικειμενικότητας, πολυμερούς και ακριβούς  παρουσίασης των ειδήσεων-γεγονότων είναι κομματική επιλογή των ηγεσιών, που δέχονται οι δημοσιογράφοι να εφαρμόσουν, κατά παράβαση της δεοντολογίας και του συγκεκριμένου άρθρου. Λειτουργούν ως κομματικά στελέχη υπό το προσωπείο του δημοσιογράφου. Οι ηγετικές ομάδες στην κυβέρνηση και στα αντιπολιτευτικά κόμματα που έχουν τον έλεγχο δικών τους Media προκαλούν αλλοίωση του αποτελέσματος των επόμενων εκλογών (και καταστολή του ελέγχου από τους πολίτες και της υποχρεωτικής λογοδοσίας των κοινοβουλευτικών πολιτικών κομμάτων) διότι οι πολίτες δεν μαθαίνουν τις θέσεις, κριτική κλπ από τα άλλα κόμματα, τα οποία στηρίζονται στην εφαρμογή της δεοντολογίας και του νόμου από τους δημοσιογράφους. Επιπλέον, δημιουργούν πολιτική ολιγαρχία μέσω της απομόνωσης των άλλων κομμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται ανύπαρκτα διότι ... δεν προβάλλονται από τα Media! Πολλές φορές εκτοξεύθηκε κατά του ΑΚΚΕΛ αυτή η λάσπη ότι δεν το προβάλλουν τα Media, είτε για να απαξιωθεί και μπλοκαριστεί τεκμηριωμένη κριτική κατά της κυβέρνησης κλπ, είτε σε πλαίσια σχηματισμού συμμαχιών με άλλα κόμματα για να μην γίνει η συμμαχία. Η λάσπη πετιέται μάλιστα συνήθως από υποτιθέμενους αντιπολιτευτικούς και  αντισυστημικούς - αντικαθεστωτικούς χώρους που έχουν δικά τους Media στα οποία το ΑΚΚΕΛ είναι “κομμένο”, ακόμη και η αναφορά του ονόματός του, είτε από τρίτους που φαινομενικά δεν συνδέονται μαζί τους.

Αν τα κόμματα δημοσιοποιήσουμε την δικαιολογημένη οργή μας κατά των μεταλλαγμένων και αντιδεοντολογικών δημοσιογράφων, συχνά λασπολογούμαστε ... ως αυτουργοί σε αντιδημοσιογραφικές επιθέσεις! Την στιγμή που εκ των έσω ορισμένοι υποτιθέμενοι δημοσιογράφοι ιδιωτικών και δημοσίων Media λειτουργούν αντιδημοσιογραφικά, αντιδεοντολογικά και παράνομα. Δηλαδή η αποκάλυψη και καταγγελία αντιδημοσιογραφικών και αντιδεοντολογικών επιδράσεων και επηρεασμού δημοσιογράφων από εξωδημοσιογραφικούς χώρους (που επηρεάζουν μέχρι και τις εκλογές) θα λασπολογηθεί από τους επίορκους "δημοσιογράφους" ως αντιδημοσιογραφική ενέργεια!

Ακόμη χειρότερο χαρακτηρισμό της συμπεριφοράς τους μάς ωθεί να δώσουμε η υποχρέωσή τους για ακρίβεια, αντικειμενικότητα και πολυμέρεια να υπερισχύει πλήρως “κατά κράτος” ακόμη και από κάθε άμεσο ή έμμεσο οικονομικό και επιχειρηματικό συμφέρον του ιδιοκτήτη του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ή του εντύπου ή διαδικτυακού Μέσου. Δηλαδή, οι δημοσιογράφοι ΔΕΝ είναι υπάλληλοι του εκδότη, καναλάρχη κλπ αλλά είναι οι λειτουργοί που υπηρετούν τους πολίτες μέσω ενημέρωσης (με “ακρίβεια, αντικειμενικότητα και πολυμέρεια”) από την υποδομή που προσφέρει ο εκδότης, καναλάρχης κλπ. Υπάρχουν όμως δυστυχώς αρκετοί δημοσιογράφοι που τίθενται στην υπηρεσία επιχειρηματικών, οικονομικών και πολιτικών εξωδημοσιογραφικών συμφερόντων με τις κομματικές απαιτήσεις ή εκφοβισμούς ή εξαγορές πολιτικών χώρων που τους υποστηρίζουν ιδεολογικά ή συμφεροντολογικά. Απαγορεύουν εμπράκτως ή εκτρέπουν την προσοχή των πολιτών από το γεγονός ότι η συχνότητα εκπομπής, τα ασύρματα και τα καλωδιακά δίκτυα δεδομένων και το “δημοσιογραφικό χαρτί” αποτελούν περιουσιακά στοιχεία των πολιτών, τα οποία υποτίθεται ότι αυτοί χρησιμοποιούν για ενημέρωση και ψυχαγωγία των πολιτών. Οι πολίτες τούς δίνουν την άδεια για προσωρινή διαχείριση με αποκλειστικό σκοπό να εξυπηρετούν τους πολίτες. Στην πράξη αυτό ΔΕΝ γίνεται και κάνουν κατάχρηση-πειρατεία αυτής της δημόσιας περιουσίας ΚΑΤΑ των πολιτών. Παλαιότερα μάλιστα κάποιοι ακραίοι υποστήριξαν ότι η συχνότητα εκπομπής πρέπει είναι ...  ιδιοκτησία του καναλάρχη (ή της εταιρίας) που την έχει για εκπομπή!  Δηλαδή ζητούσαν παράνομη εκχώρηση δημόσιας περιουσίας.

Ιδιαίτερα ενοχλητική είναι η διπροσωπία Μέσων (ιδιοκτητών ή στελεχών) που έχουν την φήμη των δημοκρατικών, αντικειμενικών και αντικαθεστωτικών - αντισυστημικών, αλλά οι ιδιοκτήτες και μεγαλοστελέχη τους λειτουργούν διασπαστικά για να σταματήσουν την πολιτική και εκλογική συνεργασία στον αντικαθεστωτικό χώρο που λειτουργεί και το ΑΚΚΕΛ. Το ΑΚΚΕΛ έχει δημόσια καταγγείλει συγκεκριμένες περιπτώσεις ακόμη και “εκβιασμού” του να υποχρεωθεί να δεχθεί αμφιλεγόμενο και προβληματικό άτομο ως επικεφαλή εκλογικής συμμαχίας “διότι θεωρώ ότι αυτός πρέπει να είναι επικεφαλής”. Το ΑΚΚΕΛ δεν δέχθηκε τον εκβιασμό και από τότε ποτέ δεν δημοσίευσε ο Όμιλος του ατόμου αυτού οτιδήποτε από δελτίο τύπου μας κλπ. Τα προσωπικά συμφέροντα του ιδιοκτήτη υπερίσχυσαν της δεοντολογίας και κανένας δημοσιογράφος του Ομίλου δεν εφάρμοσε την δεοντολογία. Αυτό έγινε τόσο σε “αντισυστημικό” Όμιλο με διαδικτυακή και περιφερειακή τηλεοπτική παρουσία, όπως και σε δεύτερο “αντισυστημικό” Όμιλο με διαδικτυακά μέσα και εφημερίδες. Διότι αρνήθηκε το ΑΚΚΕΛ να καπελωθεί από το άτομο που προωθούσαν για δικούς τους λόγους.

Η ρητή απαγόρευση της δραματοποιημένης αναπαράστασης γεγονότων δεν εφαρμόζεται καθόλου, αφού σε πολλά ρεπορτάζ μπαίνει μέχρι και υποβλητική μουσική υπόκρουση ή η εκφορά του λόγου του παρουσιαστή, ρεπόρτερς, καλεσμένων είναι στημένη και μη φυσική για να προκαλέσει ψυχολογικό αποτέλεσμα σε συγκεκριμένη κατεύθυνση και όχι να ενημερώσει ή να βοηθήσει τον πολίτη να αντιληφθεί το γεγονός-κατάσταση. Όπως ανέφερε το ΑΚΚΕΛ και σε άλλο σημείο, η θεατρικοποίηση της παρουσίασης ειδήσεων ακόμη και η εκφορά του λόγου παρουσιαστών, ρεπόρτερς και “εγκεκριμένων”  καλεσμένων αποσκοπεί στον ψυχολογικό επηρεασμό και κατεύθυνση των πολιτών και λιγότερο στην ενημέρωσή τους. Μέχρι και στημένες ζωντανές συνεντεύξεις με υποτιθέμενες τυχαίες δηλώσεις στον δρόμο έχει καταγγελθεί ότι γίνονται και μόλις πρόσφατα διάφοροι διερχόμενοι χαλούν αυτό το στήσιμο με έξυπνα συνθήματα που δεν μπορούν να κοπούν στην ζωντανή μετάδοση].

 

 

Άρθρο 15 Ειδήσεις και σχόλια

Ειδήσεις και σχόλια, κρίσεις ή απόψεις πρέπει να διακρίνονται με τρόπο σαφή. Υποθέσεις ή πιθανολογήσεις δεν παρουσιάζονται ως γεγονότα.

--------------------

[Αυτό είναι ένα άρθρο που έχει παραβιαστεί με τρόπους που θα ήταν αδιανόητοι το 2003 στον νομοθέτη του Π.Δ.. Δεν είναι ότι παρουσιάζονται ως γεγονότα οι προσωπικές απόψεις ή υποθέσεις αλλά ακόμη χειρότερα, αρκετοί δημοσιογράφοι (όλοι οι παρουσιαστές, κεντρικοί σχολιαστές και ρεπόρτερς των πανελλαδικής κάλυψης τηλεοπτικών καναλιών) παρουσιάζουν ως γεγονός την κατευθυνόμενη κυβερνητική (και άλλη) ροή πληροφοριών με αποκορύφωμα στην περίοδο μέτρων κατά του κορονοϊού και σε σχέση με την Ρωσία. Δηλαδή, φτάνουν σε σημείο να βάζουν την δημοσιογραφική τους ιδιότητα ως μηχανισμό ξεπλύματος της κυβερνητικής, κομματικής, επιχειρηματικής, ξένης ροής πληροφοριών σε υποτιθέμενη δημοσιογραφική λειτουργία-ενημέρωση. Στο ΑΚΚΕΛ έχει ανοιχτά δηλωθεί από στελέχη σταθμών ότι ακολουθούν την κυβερνητική ενημέρωση, όταν διαμαρτυρηθήκαμε για τον παράνομο και αντιδεοντολογικό επικοινωνιακό αποκλεισμό του ΑΚΚΕΛ. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα όλο και περισσότερο ακούγεται η διοχέτευση (από κυβερνητικούς χώρους) έτοιμων κειμένων (ή πρότυπων-δειγμάτων κειμένων στην ηπιότερη μορφή) σε ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες για το πώς να παρουσιάσουν ή να μην παρουσιάσουν ένα γεγονός ή πτυχές του. Αν μάλιστα ο παραλήπτης “δημοσιογράφος” δεν ακολουθήσει τις ... προδιαγραφές δημοσίευσης εκφράζεται και η έντονη κυβερνητική ενόχληση. Αυτή την τακτική, δηλαδή του ξεπλύματος ισχύος και της διοχέτευσης έτοιμων άρθρων ή με “προδιαγραφές”, αρχικά την εισήγαγε στην Ελλάδα η εξτρεμιστική και καταδικασμένη οργάνωση Scientology (ΚΕΦΕ) στις αρχές του ’90 με την συνεργασία της αρχικά με τον Ιό της εφημερίδας Ελευθεροτυπία κατά του π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, του ιερέα που για λογαριασμό της Ιεράς Συνόδου αποκάλυπτε την πραγματική φύση τέτοιων οργανώσεων και το ασυμβίβαστο με την Ορθοδοξία. Στη συνέχεια στρατολογήθηκαν και άλλοι που σήμερα έπαιξαν ρόλο μέχρι και στην κυβερνητική επικοινωνία όπως η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη, μετέπειτα υπότροφος του International Visitor Leadership Programme (IVLP) του State Department και του Marshall Memorial Fellowship της κυβέρνησης των ΗΠΑ.

Ίσως η μεγαλύτερη πληγή για την δημοσιογραφική δεοντολογία και για την ενημέρωση των πολιτών σε αυτό τον τομέα που περιγράφει το άρθρο, είναι η κατασκευή των δικτύων fact-checking τα οποία ουσιαστικά λειτουργούν ως λογοκριτές και κατασκευαστές γκανγκστερικής "πραγματικότητας" προς εξυπηρέτηση το διεθνών συμμοριών συμφερόντων, τα οποία σε μεγάλο βαθμό ελέγχουν χώρους και πρόσωπα μέσα στα Media. Τα δίκτυα αυθαιρεσίας του fact-checking κατευθύνουν τις δημοσιογραφικές λειτουργίες στην αλλοίωση της πραγματικότητας και ύπαρξης γεγονότων ώστε πραγματικά γεγονότα να τα αποσιωπούν ή να τα αρνούνται ως γεγονότα και να συμμετέχουν σε επιβολή ποινών κατά των δημοσιογράφων ή άλλων πολιτών που τα παρουσιάζουν σωστά ως γεγονότα].

 

 

Άρθρο 16 Πολιτικές εκπομπές προεκλογικής περιόδου

... και σε κάθε περίπτωση να διασφαλίζονται οι αρχές της ισοτιμίας της πολυφωνίας και του σεβασμού των δημοκρατικών διαδικασιών.

--------------------

[Ακόμη και στις προεκλογικές περιόδους δεν υπήρξε βελτίωση στην προβολή του ΑΚΚΕΛ. Αντίθετα, υπήρχαν και απαιτήσεις να πληρώσουμε για την προβολή των θέσεων του ΑΚΚΕΛ και των υποψηφίων. Τόσο οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί όσο και τα έντυπα και διαδικτυακά μέσα αποφεύγουν συστηματικά το κάλεσμα υποψηφίων και προβολή κυρίως από εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, αλλά πολλές φορές σύμφωνα με καταγγελίες ακόμη και από κοινοβουλευτικά. Κατά του ΑΚΚΕΛ έχουν γίνει ακόμη και ακυρώσεις εμφανίσεων του προέδρου σε προεκλογική περίοδο με τον ισχυρισμό ότι δεν υπάρχουν αρκετές καρέκλες στο στούντιο ούτε ότι μπορεί να εμφανιστεί με σύνδεση από άλλο στούντιο ούτε έστω και με βιντεοκλήση! Στη συνέχεια ποτέ δεν επαναπροσδιορίστηκε καινούργια ημέρα και ώρα στη θέση αυτής που ακυρώθηκε.

Στην πράξη δεν γίνεται έλεγχος με επιβολή προστίμων όταν οι σταθμοί μεροληπτούν και δεν εφαρμόζουν την πολιτική πολυφωνία και δεν παρουσιάζουν ισότιμα όλα τα υποψήφια κόμματα. Η παρούσα καταγγελία από το ΑΚΚΕΛ αποσκοπεί και στην ενεργοποίηση των ποινών εναντίον όποιων παραβιάζουν τις θεμελιώδεις δημοκρατικές διαδικασίες και εκλογικές εξασφαλίσεις, διότι έχουν ξεπεράσει τα επίπεδα ασυδοσίας και εξουδετερώνουν εμπράκτως την θεμελιώδη δημοκρατική αρχή της λογοδοσίας διαμέσου της αποσιώπησης του ελέγχου δημοσίων και άλλων αρχών. Επιπλέον, η δημόσια περιουσία που χρησιμοποιούν (συχνότητες εκπομπής, ενσύρματα και ασύρματα δίκτυα δεδομένων, δημοσιογραφικό χαρτί), δεν χρησιμοποιείται υπέρ των πολιτών για ενημέρωση, εκπαίδευση, ψυχαγωγία, αλλά χρησιμοποιείται εναντίον τους ως εργαλείο καταστολής των δημοκρατικών εκλογικών διαδικασιών και απόκρυψης των εκλογικών επιλογών που έχουν. Είναι μία εμφανέστατη, συνειδητή, προκλητική και ξεκάθαρη παρέμβαση στις εκλογές, που βεβαιωμένα έχει αλλοιώσει το αποτέλεσμά τους, τουλάχιστον στα χρόνια που συμμετέχει το ΑΚΚΕΛ και την έχουμε εντοπίσει προσωπικά.

Ακόμη χειρότερα, σε παλαιότερες επικοινωνίες που είχε το ΑΚΚΕΛ με το ΕΣΡ και μετά από δεκάδες κλήσεις δικές μας προς το Συμβούλιο σχετικά με το αν τηρήθηκε η νομοθεσία για την προβολή του ΑΚΚΕΛ κατά την προεκλογική περίοδο, το ΕΣΡ (αφού εξέφρασαν ... ενόχληση που τους τηλεφωνούμε αρκετές φορές για να ζητήσουμε στοιχεία, ενώ δεν έχουν αρκετό προσωπικό!) μάς απέστειλε ένα απλό ανεπεξέργαστο αρχείο excel στο οποίο (όπως μάς είπε) είχε ένα τμήμα μόνο  της προβολής που κατόρθωσε να συλλέξει, χωρίς όμως να αξιολογεί αν τηρήθηκε η νομοθεσία, δηλαδή αυτό για το οποίο μεταξύ άλλων υπάρχει και λειτουργεί. Οποιοδήποτε αποτέλεσμα και να υπήρχε από την επεξεργασία μόνο από το ΑΚΚΕΛ, δεν θα είχε ουσιαστική βαρύτητα διότι δεν θα γινόταν με την “σφραγίδα” του ΕΣΡ. Η πρώτη επιστολή του ΑΚΚΕΛ ήταν στις 7 Ιουνίου 2019 με θέμα “Καταμέτρηση του τηλεοπτικού χρόνου που αφιερώθηκε στο ΑΚΚΕΛ” σχετικά “με τον χρόνο που έδωσαν στην μετάδοση τηλεοπτικών βίντεο του Αγροτικού και Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδος και δευτερευόντως στην συμμετοχή υποψηφίων Ευρωβουλευτών και του Προέδρου του κόμματος κ. Ευαγγέλου Τσιομπανίδη στις εκπομπές τους κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου”. Για ένα έτος δεν λάβαμε απάντηση και στις 4 Ιουνίου 2020 επανήλθαμε με νέα επιστολή με θέμα “Ακραία παραβίαση πολυφωνίας και υπονόμευση των εκλογών από τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής κάλυψης”. Δηλαδή από τον Ιούνιο του 2020 το ΕΣΡ είχε επίσημα και εγγράφως ενημερωθεί για το αυτονόητο ότι η παρεμπόδιση στην δημοσιογραφική κάλυψη και επικοινωνία της ταυτότητας και θέσεων ενός πολιτικού κόμματος και των υποψηφίων του κατά την προεκλογική περίοδο αποτελεί παρέμβαση στις εκλογές και φυσικά αλλοίωση του αποτελέσματός τους. Δεν έκανε καμία ενέργεια για να εξασφαλίσει την πολυφωνία τουλάχιστον κατά την προεκλογική περίοδο, αλλά και σε καθημερινή βάση, αναφορικά με το γεγονός ότι οποιαδήποτε παρεμπόδιση της δημοσιοποίησης κομματικής δραστηριότητας ή θέσεων των κομμάτων σε θέματα επικαιρότητας αποτελεί παράνομη και αντισυνταγματική παρέμβαση στις εκλογές και αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος διότι απαγορεύει στους πολίτες να ενημερωθούν για τις εκλογικές επιλογές τους όταν έρθει η ώρα των εκλογών Ταυτόχρονα δυσκολεύει ή ακόμη και απαγορεύει την αξιολόγηση των κοινοβουλευτικών κομμάτων σε σχέση με το αν οι πολίτες πάλι θα τα εμπιστευτούν με την ψήφο τους ή όχι].

 

 

 

2.         Ο παγκόσμιος χάρτης δεοντολογίας της διεθνούς ομοσπονδίας δημοσιογράφων IFJ. Εγκρίθηκε στο 30ο παγκόσμιο συνέδριο στην Τύνιδα στις 12 Ιουνίου 2019

 

 

Προοίμιο

Η ευθύνη του δημοσιογράφου έναντι του κοινού (των πολιτών) υπερισχύει οποιασδήποτε άλλης ευθύνης ιδίως έναντι των εργοδοτών και των δημόσιων αρχών

--------------------

[Αυτό ενισχύει και επεκτείνει εκείνο που κάπως περιορισμένα ανέφερε το προαναφερθέν Άρθρο 14 του Π.Δ. από το 2003 ως Κώδικας Δεοντολογίας, ότι δηλαδή  «Η υποχρέωση αυτή (ακρίβεια, αντικειμενικότητα, πολυμέρεια) κατισχύει κάθε, έστω και έμμεσης, επιχειρηματικής και οικονομικής εν γένει επιδίωξης του ραδιοφωνικού ή του τηλεοπτικού σταθμού». Η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων IFJ αποκαλύπτει ότι η ευθύνη του δημοσιογράφου προς τους πολίτες υπερισχύει όχι μόνο από την οποιαδήποτε δέσμευση έχει προς τον εργοδότη, αλλά υπερισχύει ακόμη και έναντι των δημόσιων αρχών. Το ότι υπερισχύει έναντι των εργοδοτών και των δημοσίων αρχών το τονίζει με την λέξη "μάλιστα" για να υπογραμμίσει ότι οποιαδήποτε ευθύνη απέναντι σε τρίτους μπορεί να έχει ένας δημοσιογράφος αυτή έρχεται σε δεύτερη μοίρα και σε πρώτη μοίρα έρχεται μόνο η ευθύνη της ενημέρωσης των πολιτών. Κυρίως η ευθύνη ή δέσμευση απέναντι σε εργοδότη και δημόσιες αρχές ξεκάθαρα έρχεται σε δεύτερη μοίρα για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία και αυτό το τονίζει με την λέξη "μάλιστα". Το προεδρικό διάταγμα του 2003 σκόπιμα δεν ανέφερε την προφανή κατάσταση ότι ακόμη και απέναντι των δημοσίων αρχών ο δημοσιογράφος έχει μικρότερη ευθύνη ή δέσμευση σε σχέση με τη δέσμευση και την ευθύνη που έχει για την ενημέρωση των πολιτών. Η κυβέρνηση δεν θα ήθελε αυτήν την ανεξαρτησία των δημοσιογράφων να την θεσμοθετήσει και νομοθετικά. Η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων όμως αποκατέστησε την υγιή διατύπωση διότι δεν έχει κυβερνητικές εξαρτήσεις και επιδιώξεις. Ακόμη και το προοίμιο του κώδικα δεοντολογίας από την διεθνή ομοσπονδία δημοσιογράφων IFJ οδηγεί σε καταδίκη της αντιδεοντολογικής και άκρως παράνομης πρακτικής που αντιμετώπισε το ΑΚΚΕΛ σε καθεστωτικά ραδιοτηλεοπτικά, διαδικτυακά και έντυπα media (και σε αντίστοιχα των χώρων ή κομμάτων που παρουσιάζονται ως αντιπολιτευτικά). Επιβεβαιώνει το ΑΚΚΕΛ ότι στον επιμέρους τομέα της πολιτικής πολυφωνίας και ενημέρωσης των πολιτών για τις θέσεις και δραστηριότητες των κομμάτων, οι δημοσιογράφοι έχουν ευθύνη ΜΟΝΟ απέναντι στους πολίτες για καθημερινή ενημέρωσή τους και όχι μόνο κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων, στις οποίες πολλά στελέχη των media που παρουσιάζονται ως δημοσιογράφοι, ούτε τότε κάνουν το καθήκον τους.

Ιδιαίτερα ενοχλητική είναι η διπροσωπία Μέσων (ιδιοκτητών ή στελεχών) που έχουν την φήμη των δημοκρατικών, αντικειμενικών και αντικαθεστωτικών - αντισυστημικών (όπως και το ΑΚΚΕΛ και άλλοι φορείς), αλλά οι ιδιοκτήτες και μεγαλοστελέχη τους λειτουργούν διασπαστικά για να σταματήσουν την πολιτική και εκλογική συνεργασία. Το ΑΚΚΕΛ έχει δημόσια καταγγείλει συγκεκριμένες περιπτώσεις ακόμη και “εκβιασμού” το ΑΚΚΕΛ να υποχρεωθεί να δεχθεί αμφιλεγόμενο και προβληματικό άτομο ως επικεφαλή εκλογικής συμμαχίας “διότι θεωρώ ότι αυτός πρέπει να είναι επικεφαλής”. Το ΑΚΚΕΛ δεν δέχθηκε τον εκβιασμό και από τότε ποτέ δεν δημοσίευσε ο Όμιλος του ατόμου αυτού οτιδήποτε από δελτίο τύπου μας κλπ. Τα προσωπικά συμφέροντα του ιδιοκτήτη υπερίσχυσαν της δεοντολογίας και κανένας δημοσιογράφος του Ομίλου δεν εφάρμοσε την δεοντολογία. Ο ιδιοκτήτης άλλου επίσης αντιπολιτευόμενου Ομίλου με εφημερίδες και ιστοσελίδα επίσης φερόταν να εμπλέκεται στην απαίτηση αλλά έχει αποφύγει να το επιβεβαιώσει ή αρνηθεί, αλλά η εκτεταμένη παρουσίαση του αμφιλεγόμενου προσώπου στις εφημερίδες κλπ και η μηδενική του ΑΚΚΕΛ αποτελούν σαφή ένδειξη ότι οι δημοσιογράφοι και αυτού του, παρουσιαζόμενου ως αντιπολιτευτικού, Ομίλου παραβίασαν τις κατευθύνεις δεοντολογίας της IFJ. Αυτοί οι μιντιάρχες υποτίθεται ότι λειτουργούν πατριωτικά και κατά του αντεθνικού και αντικοινωνικού “συστήματος” αλλά στην πράξη υποστηρίζουν τμήματα (φατρίες) μέσα σε υπάρχοντα συστημικά κόμματα και περιορίζουν την αποκάλυψη ειδήσεων (κόβοντας αυτές από το ΑΚΚΕΛ) ώστε αν αυτές αποκτήσουν τον κομματικό έλεγχο, ο κομματικός χώρος να είναι σε καλή κατάσταση για να ωφεληθούν και οι ίδιοι ποικιλοτρόπως].

 

 

Άρθρα

 

1. Ο σεβασμός στα γεγονότα και στο δικαίωμά του κοινού στην αλήθεια είναι το πρώτο καθήκον του δημοσιογράφου.

--------------------

[Το εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο εδώ είναι ότι γίνεται δεκτό ότι η γνώση της αλήθειας από τους πολίτες αντιμετωπίζεται ως δικαίωμα που οι δημοσιογράφοι οφείλουν να σέβονται, όπως επίσης και τα γεγονότα, η αλλοίωση των οποίων κατά την δημοσιοποίηση προφανώς παραβιάζει το δικαίωμα των πολιτών να μαθαίνουν την αλήθεια. Η αλήθεια συνδέεται άρρηκτα με τα γεγονότα και είναι προφανές ότι όποιος χειρίζεται την αντίληψη για τα γεγονότα, διαμορφώνει και την αντίληψη και αποδοχή του τί είναι αλήθεια. Και πάλι ο έλεγχος της αλήθειας (διασταύρωση) εδώ ξεκάθαρα φαίνεται ότι είναι δουλειά του δημοσιογράφου και όχι των εγκάθετων fact checkers οι οποίοι δεν έχουν καμία αξιοπιστία και το IFCN στις ΗΠΑ που υποτίθεται ότι τούς “πιστοποιεί” είναι από μόνο του απάτη. Πρόσφατα δύο κορυφαία στελέχη στην ηγεσία του ήταν Τούρκοι και αγνόησαν τα στοιχεία του ΑΚΚΕΛ για το σεσημασμένο ellinikahoaxes. 

Κατά συνέπεια, οι δημοσιογράφοι της IFJ αποδέχονται ότι όταν αλλοιώνονται τα γεγονότα κατά την δημοσιοποίηση και ο πολίτης δεν μαθαίνει την αλήθεια, παραβιάζεται δικαίωμα του πολίτη. Έχουμε δηλαδή πολυετή, εκτεταμένη και μαζική παραβίαση αυτού του δικαιώματος των πολιτών από τους μεταλλαγμένους “δημοσιογράφους” των Media όταν έκαναν αυτά που καταγγέλλει το ΑΚΚΕΛ. Ομοίως και από τους  fact checkers.

 

2. Ο δημοσιογράφος πρέπει να υπερασπίζεται ανά πάσα στιγμή τις αρχές της ελευθερίας στην ειλικρινή συλλογή και δημοσίευση ειδήσεων καθώς και το δικαίωμα δικαίου σχολιασμού και κριτικής. Θα φροντίζει να διακρίνει σαφώς τις πραγματικές πληροφορίες από σχόλια και κριτική

--------------------

[Το ΑΚΚΕΛ στέλνει απευθείας στους δημοσιογράφους (ή στο κεντρικό email της Σύνταξης) τα δελτία τύπου, ανακοινώσεις κλπ, συνεπώς δεν τίθεται θέμα ελευθερίας στην συλλογή ειδήσεων, απλά και ψυχρά επιλέγουν να παραβιάσυν το Άρθρο και να ΜΗΝ δημοσιεύσουν. Οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι αυτολογοκρίνονται ή δεν αντιστέκονται στην λογοκρισία από τους προϊσταμένους ή την ιδιοκτησία, ευθυγραμμιζόμενοι με τα εξωδημοσιογραφικά συμφέροντα που παραβιάζουν το δικαίωμα του Εκλέγειν και Εκλέγεσθαι των πολιτών και των υποψηφίων του ΑΚΚΕΛ και κατά συνέπεια προκαλούν μέχρι και αλλοίωση του αποτελέσματος των εκλογών. Ούτε καν σχολιασμό ή κριτική δεν κάνουν στο ΑΚΚΕΛ για να μην ακούγεται καν το όνομα του ΑΚΚΕΛ και να μην καταγράφεται από τον πολίτη ως πιθανή εκλογική επιλογή του. Αυτή η καταστολή ακόμη και κατά του ακούσματος του ονόματος του ΑΚΚΕΛ (αλλά και κάθε άλλου ομοίως στοχοποιημένου κόμματος) έχει καταλυτική επίδραση στην επίγνωση των πολιτών-ψηφοφόρων για την ύπαρξη του κόμματος και την εμπιστοσύνη του ως εκλογική επιλογή: δεν μπορείς να ψηφίσεις κάτι που δεν ξέρεις ή δεν θυμάσαι ότι υπάρχει.

Όπως αναφέραμε και για το ανάλογο άρθρο του προεδρικού διατάγματος του 2003, η διάκριση των πραγματικών πληροφοριών από τα σχόλια και την κριτική έχει παραβιαστεί με τρόπους που θα ήταν αδιανόητοι το 2003 στον νομοθέτη. Δεν είναι ότι παρουσιάζονται ως γεγονότα οι προσωπικές απόψεις ή υποθέσεις αλλά ακόμη χειρότερα, αρκετοί δημοσιογράφοι (όλοι οι παρουσιαστές, κεντρικοί σχολιαστές και ρεπόρτερς των πανελλαδικής κάλυψης τηλεοπτικών καναλιών) παρουσιάζουν ως γεγονός την κατευθυνόμενη κυβερνητική (και άλλη) ροή πληροφοριών με αποκορύφωμα στην περίοδο μέτρων κατά του κορονοϊού και σε σχέση με την Ρωσία. Δηλαδή, φτάνουν σε σημείο να βάζουν την δημοσιογραφική τους ιδιότητα ως μηχανισμό ξεπλύματος της κυβερνητικής, κομματικής, ξένης, επιχειρηματικής ροής πληροφοριών, ξεπλύνοντάς την σε υποτιθέμενη δημοσιογραφική λειτουργία-ενημέρωση. Στο ΑΚΚΕΛ έχει ανοιχτά δηλωθεί από στελέχη σταθμών ότι ακολουθούν την κυβερνητική ενημέρωση, όταν διαμαρτυρηθήκαμε για τον παράνομο και αντιδεοντολογικό επικοινωνιακό αποκλεισμό του ΑΚΚΕΛ και του περιεχομένου που δημοσιοποιεί].

 

3. Ο δημοσιογράφος θα δημοσιοποιεί μόνο σύμφωνα με γεγονότα για τα οποία γνωρίζει την πηγή-προέλευση. Ο δημοσιογράφος δεν θα καταστείλει ουσιαστικές πληροφορίες.

--------------------

[Αυτή η διάταξη υπογραμμίζει ακόμη περισσότερο την σημερινή ευθύνη των μεταλλαγμένων δημοσιογράφων στα Media διότι οι δημοσιεύσεις του ΑΚΚΕΛ που τις κόβουν, αποτελούν γνωστότατη πηγή που συχνότατα έχει σημαντικές πληροφορίες και τις καταστέλλουν εν γνώσει τους. Δηλαδή ενώ η καταστολή πληροφοριών (συνεπώς και η καταστολή της επίγνωσης του πολίτη για την πηγή των πληροφοριών, που στην περίπτωσή μας είναι το ΑΚΚΕΛ) απαγορεύεται “δια δεοντολογικού ροπάλου”, οι μεταλλαγμένοι δημοσιογράφοι συνειδητά καταστέλλουν την δημοσίευση των στοιχείων που δημοσιοποιεί το ΑΚΚΕΛ, ώστε να μην γίνει γνωστό το ΑΚΚΕΛ ως πηγή και εκλογική επιλογή και να μην αμφισβητηθούν οι επιλογές και πολιτική των κομματικών, ιδεολογικών, στρατηγικών κλπ συμφερόντων που κατά περίπτωση υπηρετεί ο εκάστοτε μεταλλαγμένος δημοσιογράφος].

 

4. Θα απαιτεί την ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις πηγές πληροφοριών και το δικαίωμα ελεύθερης διερεύνησης όλων των γεγονότων δημόσιου ενδιαφέροντος/συμφέροντος.

--------------------

[Αυτά είναι στοιχεία που συχνά ούτε καν σκέφτονται οι μεταλλαγμένοι δημοσιογράφοι να διεκδικήσουν, διότι λειτουργούν ως Media δηλαδή ως διάμεσοι και όχι ως ενεργοί δημοσιογράφοι. Όσο περισσότερο ατονεί η δημοσιογραφική απαίτηση για ελεύθερη πρόσβαση σε πηγές πληροφοριών και η ελεύθερη διερεύνηση των γεγονότων που αφορούν το δημόσιο συμφέρον ή είναι δημοσίου ενδιαφέροντος, τόσο κατευθυνόμενοι θα γίνονται οι δημοσιογράφοι και θα γίνονται “δημοσιογράφοι”. Κατά τη διάρκεια των μέτρων για τον COVID αυτό άρθρο της IFJ καταπατήθηκε προκλητικά, αισχρά και με αλαζονεία μέσω της κυβερνητικής απαγόρευσης σε υγειονομικούς να μιλούν σε δημοσιογράφους, δηλαδή οι δημοσιογράφοι να μην έχουν πρόσβαση σε πρωτογενείς πηγές πληροφόρησης, αλλά να μεταδίδουν μόνο ό,τι δημοσιοποιούσαν τα κυβερνητικά Υπουργεία. Η IFJ και EFJ είχαν ρητά δώσει αντίθετες δεοντολογικές κατευθύνσεις κάλυψης θεμάτων COVID, με απαίτηση για πλήρη πρόσβαση σε πληροφορίες. Η λειτουργία των fact checkers (ή f@cked checkers όπως τείνει να επικρατήσει) χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο την κατάσταση και την παραβίαση του συγκεκριμένου άρθρου της IFJ].

 

5. Η έννοια του επείγοντος ή αμεσότητας στη διάδοση των πληροφοριών δεν υπερισχύει της επιβεβαίωσης των γεγονότων, των πηγών και/ή της προσφοράς για απάντηση.

--------------------

[Μία δικαιολογία που μάς αναφέρθηκε για την μη δημοσίευση στοιχείων από τις δημοσιοποιήσεις του ΑΚΚΕΛ ήταν και ότι οι δυνατότητες του Μέσου εστιάζονται στην αντιμετώπιση της ταχύτατης ροής των ειδήσεων και τα θέματα που καλύπτουμε από το ΑΚΚΕΛ (δηλαδή όλα και όχι μόνο τα αγροτικά) ... δεν προλαβαίνουν να τα καλύψουν! Το σοβαρό θέμα της απάντησης σε πολύ ανακριβές δημοσίευμα είναι ένας άλλος τομέας δεοντολογικής και ποινικής παράβασης. Ο διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ αρνήθηκε να δημοσιεύσει απάντηση του ΑΚΚΕΛ σε άκρως παραπλανητικό δημοσίευμα της εφημερίδας τον Μάιο 2021 που εξυπηρετούσε ολιγάρχη της εποχής Γιέλτσιν και αρνήθηκε επίσης να απαντήσει εγγράφως στις επιστολές του ΑΚΚΕΛ αναφέροντας τους λόγους της άρνησής του, αφού για δυόμιση μήνες καθυστερούσε μεθοδικά και μόνο δύο φορές απάντησε στις περίπου 20 τηλεφωνικές κλήσεις μας. Είναι μία περίπτωση που δείχνει ότι οι μεταλλαγμένοι “δημοσιογράφοι” έχουν πέσει τόσο χαμηλά ώστε εντελώς ψυχρά και αυθαίρετα πετούν στα σκουπίδια το δεοντολογικό καθήκον δημοσίευσης απάντησης και ταυτόχρονα δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για αυτό μέσω έγγραφης απάντησης για τους λόγους που το κάνουν. Αν κάποιος τρίτος το έκανε αυτό, αυτοί οι ίδιοι “δημοσιογράφοι”  θα συζητούσαν μέχρι και για τον τρόπο εκτέλεσής του].

 

9. Οι δημοσιογράφοι εξασφαλίζουν ότι η διάδοση πληροφοριών ή γνώμης δεν συμβάλλει στο μίσος ή την προκατάληψη και καταβάλλουν τα μέγιστα για να αποφύγουν τη διευκόλυνση της διάδοσης διακρίσεων.

--------------------

[Από την εποχή των Μνημονίων, περίπου για μιάμιση δεκαετία, όλο και περισσότερο αυτά που γίνονταν αντιληπτά από τους πολίτες ως “συστημικά Media” ή “καθεστωτικά Media” (ραδιοτηλεοπτικά, έντυπα, διαδικτυακά) παραβιάζουν συστηματικά και σε εξωφρενικό βαθμό αυτό το άρθρο. Προβαίνουν σε συντονισμένη εκστρατεία στοχοποίησης ομάδων πολιτών, οι οποίες έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά ανάλογα με τα συμφέροντα που κατά καιρούς εξυπηρετούν τα εν λόγω Media.

Ξεκίνησαν κατά όσων ήταν αντίθετοι και πολεμούσαν την παρανομία των Μνημονίων και τις ρατσιστικές επιθέσεις κατά των Ελλήνων ότι είναι τεμπέληδες, κηφήνες “εις βάρος των Ευρωπαίων”, είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή της Ελλάδας, ότι “μαζί τα φάγανε” με τους διεφθαρμένους πολιτικούς και επιχειρηματικούς ολιγάρχες της Ε.Ε. και Ελλάδας, ότι οι Ευρωπαίοι βάζουν Μνημόνια για το καλό μας και είμαστε αχάριστοι, κλπ. Το “πακέτο” των μεταλλαγμένων δημοσιογράφων που έκαναν αυτές τις επιθέσεις ξεκίνησε και τις επιθέσεις κατά όσων αντιτίθενταν στην προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών. Λασπολογήθηκαν ότι είναι πράκτορες της Ρωσίας, ότι οι διαμαρτυρίες γίνονται με χρήματα από την Ρωσία, ότι όσοι διαμαρτύρονταν έχουν λαδωθεί από τη Ρωσία και γενικότερα με όλες τις όλων μεθόδους και κατευθύνσεις που είχαν επιλεγεί από το 2015 από τις παρακρατικές οργανώσεις της Βρετανίας και των ΗΠΑ, Open Society και Integrity Initiative. Στην περίοδο της κρίσης γύρω από τον κορονοϊό η επιβολή των μεταλλαγμένων δημοσιογράφων πάνω σε όλον τον Τύπο έγινε σχεδόν ολοκληρωτική, εναντίον αρχικά όσων δεν υποτάσσονταν στις επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και στη συνέχεια εναντίον όσων δεν εμβολιάζονταν ή γενικότερα ήταν αντίθετοι στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Ταυτόχρονα με την επίθεση κατά των αντιφρονούντων σε αυτόν τον υγειονομικό και πολιτικό φασισμό συνεχίστηκε η λασπολογία, δολοφονία χαρακτήρων και εξτρεμιστικά ρατσιστική επίθεση κατά οτιδήποτε "ρωσικού" κατά οποιωνδήποτε δεν συμμορφώθηκαν στις κυβερνητικές ακρότητες εναντίον της ελληνορωσικής και ευρωρωσικής συνεργασίας και σχέσεων και κατά οποιωνδήποτε δεν υποστήριζαν το ναζιστικής βάσης και λειτουργίας καθεστώς που επιβλήθηκε στην Ουκρανία μετά από το πραξικόπημα του 2014.

Μία εξίσου σημαντική παραβίαση αυτού του άρθρου, για τουλάχιστον μιάμιση δεκαετία, περιλαμβάνει την αυξανόμενη επίθεση κατά οποιουδήποτε αρθρώνει λόγο και επιχειρήματα υπέρ της εθνικής-πατριωτικής ακεραιότητας και προστασίας από διάφορους κινδύνους. Αντιμετωπίζει αυτοματοποιημένες και προ διαμορφωμένες επιθέσεις, οι οποίες πια είναι ξεκάθαρο ότι γίνονται διότι υποστήριξε κάτι, οτιδήποτε που είναι "εθνικό", "πατριωτικό". Είναι επιθέσεις καταστολής της ελεύθερης έκφρασης και του ανοιχτού, ελεύθερου και δημόσιου διαλόγου που στοχοποιούν τον ίδιο και τον χώρο από τον οποίο προέρχεται/εκφράζει.

 

11. Ο δημοσιογράφος θα αποφεύγει να ενεργεί ως βοηθός της αστυνομίας ή άλλων υπηρεσιών ασφαλείας.

--------------------

[Η περίοδος των μέτρων κατά του κορονοϊού αποτέλεσε την χρονική περίοδο όπου αυτό το άρθρο της IFJ παραβιάστηκε και καταστρατηγήθηκε ολοκληρωτικά με την πλήρη, απόλυτη, ολοκληρωτική και αηδιαστική αλλοίωση της δημοσιογραφικής υπόστασης πολλών “δημοσιογράφων”, οι οποίοι κυριολεκτικά και δημόσια από τα τηλεοπτικά (κυρίως) κανάλια, κάρφωναν πολίτες ή απαιτούσαν να διωχθούν αυτοί που ήταν αντίθετοι με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και με τα μέτρα που έπαιρνε. Αυτή η συμπεριφορά τους σε αυτή την χρονική περίοδο, εξόντωσε τα οποιαδήποτε ίχνη αξιοπιστίας είχαν, ήταν η ταφόπλακα για αυτούς, λόγω και του ύφους με το οποίο μιλούσαν και έγραφαν. Ήταν οι πολίτες που αισθανόντουσαν την δεοντολογική παραβίαση, την στιγμή που οι “δημοσιογράφοι” έδιναν την εντύπωση όχι μόνο ότι δεν τους ενδιέφερε καν η ακρότητα στην οποία έφτασαν αλλά και ότι απολάμβαναν αυτή την αντιδεοντολογική ακρότητα, δίνοντας εξετάσεις στους κυβερνώντες. Η αντιρωσική εκστρατεία (πριν και μετά τον κορονοϊό) είχε επίσης τέτοια χαρακτηριστικά και στοιχεία αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Ένα χαρακτηριστικό της αντιρωσικής εκστρατείας είναι και η αποκάλυψη ενός κυκλώματος εξαρημένων δημοσιογράφων και Media που σχηματίστηκε και χρηματοδοτείται από τα βρετανικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας και ανθρώπους του ΝΑΤΟ μέσω της παρακρατικής οργάνωσης Integrity Initiative και της αμερικανικής Open Society OSIFE. Λόγω του ότι υπάρχει και εκτεταμένη παραβίαση του παρακάτω άρθρου 13, οι βασικές από αυτές τις περιπτώσεις (για ΣΚΑΙ-Καθημερινή και Τάσσο Τέλλογλου) παρατίθενται στο άρθρο 13].

 

13. Ο δημοσιογράφος δεν θα χρησιμοποιεί την ελευθερία του Τύπου για την εξυπηρέτηση οποιουδήποτε άλλου συμφέροντος και θα αποφύγει να λάβει οποιοδήποτε αθέμιτο όφελος ή προσωπικό κέρδος εξαιτίας της διάδοσης ή μη διάδοσης πληροφοριών. Θα αποφεύγει - ή θα τερματίσει - οποιαδήποτε κατάσταση που θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε συγκρούσεις συμφερόντων κατά την άσκηση του επαγγέλματός του. Θα αποφύγει οποιαδήποτε σύγχυση μεταξύ της δραστηριότητάς του και της διαφήμισης ή προπαγάνδας.

--------------------

[Οι δεοντολογικές παραβάσεις που αναφέρθηκαν κατά των προηγούμενων άρθρων συνθέτουν παραβίαση και αυτού, αλλά το αθέμιτο όφελος και προσωπικό κέρδος είναι το επιπλέον, το οποίο επίσης έχει υπάρξει. Μία χαρακτηριστική περίπτωση είναι της Ευρωβουλευτού της ΝΔ, Μαρίας Σπυράκη που ανταμείφθηκε με την εκλογή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Από το παλιό τηλεοπτικό MEGA Channel κάλυπτε τη ΝΔ και στήριζε προκλητικά την επιβολή των παράνομων Μνημονίων ευθυγραμμιζόμενη με την  αντιδεοντολογική πρακτική του καναλιού, που επιβλήθηκε εξωτερικά, ενώ μετά από χρόνια παραδέχθηκε ένα από τα πολλά περιστατικά αντιδεοντολογικής λειτουργίας της. Ειδικότερα ότι απέκρυψε (όπως και άλλοι δημοσιογράφοι) την είδηση ότι το 2012 κατά τη διάρκεια της κρίσης των Μνημονίων και το bank run με την κυβέρνηση Πικραμένου, έφευγε μυστικά ένα αεροπλάνο για την Ιταλία και επέστρεφε γεμάτο χρήματα τα οποία πήγαιναν στην Τράπεζα της Ελλάδος για να τροφοδοτηθούν οι τράπεζες με μετρητά. Αυτή η υποστηρικτική στάση της έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να συμπεριληφθεί στο Ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ μετά και να εκλεγεί, ενώ ταυτόχρονα να είναι και επικεφαλής του Γραφείου Τύπου της ΝΔ. Περιπτώσεις με ανταμοιβές σε βουλευτικές ή άλλες θέσεις υπάρχουν πολλές για δημοσιογράφους και αυτή η κατάσταση είναι ένας από τους παράγοντες που έριξαν την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Η σκανδαλώδης περίπτωση στον ΣΚΑΙ  με ισχυρή σύγκρουση συμφερόντων κατά την περίοδο του κορονοϊού είναι άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση. Ο Όμιλος ΣΚΑΙ-Καθημερινής λειτούργησε ως αγωγός διοχέτευσης της κυβερνητικής "πληροφόρησης" και παρέμβασης στον Τύπο και στην ελληνική κοινωνία. Παρομοιάστηκε με την λειτουργία pool που κάνουν τα κανάλια όπου ένα κανάλι διοχετεύει εικόνα και ήχο σε όλα τα άλλα. Ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ λειτούργησε ως προσωπικό τηλεοπτικό κανάλι του πρωθυπουργού Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του που έκανε pool στην κυβερνητική προπαγάνδα και κατευθυνόμενη “ενημέρωση”, διοχετεύοντας αυτές σε όλο τον μιντιακό χώρο. Ακριβώς την περίοδο που η κυβέρνηση επέβαλε ακραία αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά μέτρα κατά των πολιτών και επέφερε καταστολή της ελευθερίας του Τύπου, τα τρία κορυφαία στελέχη του καναλιού στον τομέα της ενημέρωσης είχαν άμεσες και στενότατες οικογενειακές σχέσεις με τον ίδιο τον πρωθυπουργό και δύο κορυφαία στελέχη του κυβερνητικού χώρου (Αρκουμανέα και Χαρδαλιά) στους οποίους ο Μητσοτάκης ειχε αναθέσει την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Ειδικότερα, η Νο1 παρουσιάστρια ειδήσεων, Σία Κοσιώνη, είναι ανιψιά του πρωθυπουργού Μητσοτάκη, σύζυγος του ανιψιού του Κώστα Μπακογιάννη, που τότε ήταν δήμαρχος της Αθήνας. Η Νο2 παρουσιάστρια ειδήσεων, Εύα Αντωνοπούλου, ήταν σύζυγος του Παναγιώτη Αρκουμανέα, προέδρου του ΕΟΔΥ, ο οποίος είναι ο κρατικός οργανισμός που ανέλαβε την αντιμετώπιση του κορονοϊού και είχε τον καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση των μέτρων που επέβαλε η κυβέρνηση και το κανάλι της πρωτοστατούσε στην επιβολή τους. Η Ναντίν Χαρδαλιά του Νικολάου, επίσης κορυφαίο στέλεχος του καναλιού (το Νο 3;) έχει συγγενική σχέση με τον Νίκο Χαρδαλιά, υφυπουργό πολιτικής προστασίας τότε και το πιο μισητό άτομο εκείνη την περίοδο από τους πολίτες λόγω του ύφους της συμπεριφοράς του και των ακραία αντιδημοκρατικών και αντισυνταγματικών μέτρων που είχε αναλάβει προσωπικά να επιβάλει. Ο Νίκος Χαρδαλιάς μάλιστα περιγράφεται ως ο "κολλητός" του Μπακογιάννη όταν ο ανιψιός του πρωθυπουργού ήταν Περιφερειάρχης, δηλαδή η ίδια συνδέεται και με τον πρωθυπουργικό χώρο αφού είναι γνωστό ότι ο Χαρδαλιάς είναι διαχρονικά "άνθρωπος του μητσοτακέικου". Επίσης, έχουμε αυτό που αναφερόταν χαρακτηριστικά ως … η “κοινοπραξία Τσιόδρα», που περιελάμβανε τον Δημήτρη Τσιόδρα, διευθυντή του Γραφείου Τύπου του Μητσοτάκη και τον ιατρό Σωτήρη Τσιόδρα, το Νο1 στην κυβερνητική εκστρατεία για τον κορονοϊό. Έχουμε δηλαδή ένα συνδυασμό ατόμων με μία εκρηκτική σύγκρουση συμφερόντων, όπου τόσο η αντιμετώπιση του κορονοϊού φαίνεται να είναι κυριολεκτικά οικογενειακή υπόθεση μερικών μιντιοπολιτικών οικογενειών, όσο και η διοχέτευση προπαγάνδας και επιβολής συμμόρφωσης κατά των πολιτών, χρησιμοποιώντας τον Όμιλο ΣΚΑΙ-Καθημερινή ως βασικό άξονα.

Εξίσου σκανδαλώδης, αν όχι χειρότερη, αλλά και παράνομη ως συνεργασία με ξένη δύναμη (παρακρατική ομάδα αμερικανοβρετανικών συμφερόντων με τα Integrity Initiative και Open Society OSIFE) είναι η εμπλοκή του Ομίλου ΣΚΑΙ-Καθημερινή, Τάσου Τέλλογλου και άλλων που παραβιάζουν τα άρθρα 11 και 13 της IFJ. Στο έγγραφο που διέρρευσε (μετά από hacking) με τίτλο “Integrity initiative: Notes on discussions in Greece, 2017” αποκαλύπτεται η μακρόχρονη σχέση του Τέλλογλου με την Γερμανική Πρεσβεία και η στρατολόγηση του Ομίλου ΣΚΑΙ-Καθημερινή από το εγγλέζικο παρακρατικό κύκλωμα της Integrity Initiative (II). Το έγγραφο του Φεβρουαρίου 2017 περιλαμβάνει τα αναλυτικά στοιχεία που αναφέρει το ΝΑΤΟικό γεράκι Chris N Donnelly μαζί με των αγνώστων στοιχείων συνεργάτη του SPCD. Ταυτόχρονα (με κόκκινο χρώμα) παρατίθενται και οι σημειώσεις-αξιολογήσεις των στοιχείων τους από «το προσωπικό του John Rendon {ιδιοκτήτη του Rendon Group} που έχουν βάση στην Αθήνα». Οι χειριστές του ελληνικού κυκλώματος συνεργατών (Greek Cluster) είχαν αναθέσει στην συγκεκριμένη αμερικανική παρακρατική εταιρεία-όμιλο να ελέγξει αυτά που τους έλεγαν από το ελληνικό κύκλωμα, εξέχον μέλος στο οποίο αναφέρεται ως μέλος ο Τάσος Τέλλογλου του insidestory.gr και άλλοι “δημοσιογράφοι” και ακαδημαϊκοί. Το Rendon Group έχει χαρακτηριστεί ως «ένας Γιόζεφ Γκέμπελς των τελευταίων ημερών - a latter day Joseph Goebbels». Το Rendon Group (μαζί με την γνωστή SAIC από τις επί Σημίτη σκανδαλώδεις προμήθειες των Ολυμπιακών Αγώνων) αντιμετωπίζονται στις ΗΠΑ και αλλού ως «μισθοφορικά επιχειρηματικά στελέχη που είναι αφοσιωμένα στην χειραγώγηση της αντίληψης των πολιτικών γεγονότων».

Σχετικά, για το θέμα μας στα άρθρα 11 και 13 της IFJ, το παρακρατικό κύκλωμα του II (και οι Αμερικανοί μισθοφόροι του Rendon Group) εντάσσουν το insidestory.gr του Τάσου Τέλλογλου στα συμφέροντα του Ομίλου ΣΚΑΙ-Καθημερινή, κάτι ως παραμάγαζό του, όπως είναι η γενική αντίληψη και στον δημοσιογραφικό χώρο. Τον ίδιο τον Τέλλογλου τον χαρακτηρίζουν ως φιλογερμανό σε μεγάλο βαθμό και με άμεση επαφή και ευθυγράμμιση με την γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα (ομοίως στον δημοσιογραφικό χώρο θεωρούνταν τότε “γερμανικό χαρτί”). Αν και λόγω του αντιρωσισμού του τον θεωρούν για τους δικούς τους σκοπούς και ανάγκες ως υγιή δύναμη, υπογραμμίζουν όμως ότι μπερδεύει τις δικές του πολιτικές πεποιθήσεις με το δημοσιογραφικό έργο του, αυτό δηλαδή που ξεκάθαρα απαγορεύεται από τον κώδικα του δεοντολογίας όπως έχουμε αναφέρει ανωτέρω με τα σχετικά άρθρα. Τονίζουν επίσης ότι από μόνη της ή  ιστοσελίδα του δεν έχει απήχηση και θεωρείται περισσότερο ελιτίστικη και ότι ο Όμιλος της Καθημερινής με τον ΣΚΑΙ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να σταματήσει την φιλορωσική ρητορική στον Τύπο, αλλά μόνο αν αποτελεί τμήμα ενός ευρύτερου πλάνου. Δηλαδή, οι Αμερικανοί “επαγγελματίες μισθοφόροι που είναι αφοσιωμένοι στην χειραγώγηση της αντίληψης των πολιτικών γεγονότων” και οι Εγγλέζοι παρακρατικοί που χρηματοδοτούνται από τα βρετανικά υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας (και το ΝΑΤΟ;), δεν θεωρούσαν ως “αρκετούς” τον ΣΚΑΙ, Καθημερινή, Τέλλογλου, insidestory.gr και τους άλλους στο Greek Cluster ώστε από μόνοι τους να ξεπλύνουν την αμερικανοεγγλέζικη προπαγάνδα υπό την μορφή δημοσιεύσεων ... “κατά της ρωσικής προπαγάνδας” και τους οργάνωσαν “ως τμήματα ευρύτερου πλάνου”.

Αυτή η στρατολόγηση το 2017 του Ομίλου ΣΚΑΙ-Καθημερινής στον βρετανικό παρακρατικό άξονα προπαγάνδας κατά των ελληνορωσικών και ευρωρωσικών σχέσεων, το ΑΚΚΕΛ εκφράζει την βεβαιότητά του ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να διασωθεί ο Όμιλος από την κατάρρευση που αντιμετώπισε ο Όμιλος του Mega Channel στα τέλη του 2018. Οι δύο όμιλοι και κυρίως τα τηλεοπτικά κανάλια τους, αντιμετώπιζαν για πολλά χρόνια την οργή των πολιτών λόγω της στάσης τους υπέρ των Μνημονίων και εναντίον του λαού που αντιδρούσε στην επιβολή των ακραία παράνομων και αντισυνταγματικών μέτρων τους. Η οργή είχε φτάσει μάλιστα σε σημείο που να χαρακτηρίζονται σκ@τόφτυ@ρ@ και πολλοί να απαιτούν το κλείσιμό τους, ενώ υπήρχαν και διαδηλώσεις έξω από τα γραφεία του Mega Channel. Τελικά τα αφεντικά που κατεύθυναν αυτούς τους ομίλους και άλλους στην τυφλή και αντιδεοντολογική υποστήριξη των Μνημονίων και άλλων μέτρων, είναι ισχυρή πεποίθηση πολλών, εκτέλεσαν τον χώρο του Mega Channel για να δώσουν μία ικανοποίηση στον κόσμο που πρόδωσαν. Υπήρχε όμως διαρκώς το ερώτημα "γιατί μόνο το Mega και όχι και ο ΣΚΑΙ;". Ο Όμιλος Καθημερινής-ΣΚΑΙ σώθηκε διότι μεταξύ άλλων είχε αξιολογηθεί ως απαραίτητος (όπως αποκαλύφθηκε στο έγγραφο των παρακρατικών Integrity Initiative και Rendon Group) για το υπόγειο στήσιμο ομάδας που θα εκτόξευε αμερικανοεγγλέζικη προπαγανδιστική λάσπη και υπονόμευση της ελληνορωσικής συνεργασίας. Η Καθημερινή εγκαινίασε αυτή την λειτουργία ως η πρώτη λασπορίχτρα στις 19 Απριλίου 2017 με κύριο άρθρο που έδινε γραμμή και “επιχειρήματα” κατά την ανέγερσης ρωσικού ρυθμού ναού στην Αλεξανδρούπολη, υπό την βιτρίνα υποτιθέμενης έρευνας που “ανακάλυψε” προβλήματα και διαφωνίες ακόμη και για την ύπαρξη ρωσικού ρυθμού ναού σε μία περιοχή που έχει χιλιάδες ρωσόφωνους Έλληνες από την πρώην ΕΣΣΔ, δηλαδή κάτι φυσικό. Ποτέ δεν δόθηκαν αποδείξεις για τους ισχυρισμούς της εφημερίδας (άλλωστε δεν υπήρχαν ούτε υπάρχουν), η οποία στην διαδικτυακή έκδοση έβαλε και φωτογραφία του Μητροπολίτη Άνθιμου ο οποίος υποτίθεται ότι δεν ήθελε τον ναό, αλλά η φωτογραφία ήταν του Άνθιμου Θεσσαλονίκης! Τόσο σχετικός με τα εκκλησιαστικά ήταν ο συντάκτης. Αν μάλιστα το άρθρο γράφτηκε εντός Ελλάδας. Αποτέλεσε το πρώτο γεγονός για καθάρισμα του χώρου προς εγκατάσταση της αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη. Δεν είναι τυχαίο ότι τον Απρίλιο 2017 άρχισε και το σεσημασμένο evros-news.gr (που στοχοποίησε όσους προωθούσαν την ελληνορωσική συνεργασία με ειδική εστίαση στην Αλεξανδρούπολη), το οποίο στήθηκε λίγους μήνες αφότου ο σεσημασμένος πραξικοπηματίας, Τζέφρυ Πάιατ, έφτασε και ανέλαβε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα.

Είναι πια αποδεδειγμένο γεγονός (η περίπτωση Τέλλογλου και του Ομίλου ΣΚΑΙ-Καθημερινής είναι ένα δείγμα μόνο) ότι στην Ελλάδα η παραβίαση των άρθρων 11 και 13 από τον κώδικα δεοντολογίας της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων IFJ γίνεται εδώ και πολλά χρόνια σε πολύ βαθύτερο επίπεδο από ότι η Ομοσπονδία θα μπορούσε να σκεφτεί και διατυπώσει. Δεν έχουμε απλώς περιστασιακή συνεργασία και υποβοήθηση μυστικών υπηρεσιών και υπηρεσιών ασφαλείας από δημοσιογράφους ή ανάληψη έργου και εκτέλεση υπηρεσιών που έρχονται σε σύγκρουση με δεοντολογικές δεσμεύσεις, αλλά μετάλλαξη δημοσιογράφων (και τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος δημοσιογραφικού ομίλου) σε μορφή παρακρατικού μηχανισμού για διεκπεραίωση στρατηγικών ενεργειών προπαγάνδας, παραπληροφόρησης, δολοφονίας χαρακτήρων κλπ, υπό την μορφή δημοσιογραφικής έρευνας ή μέσω της καταστολής και αποσιώπησης αποκαλύψεων σχετικά με αυτούς τους τομείς και ενέργειες. Ειδικά για την περίπτωση των ιδιοκτητών του Ομίλου ΣΚΑΙ-Καθημερινής είναι γνωστό σε όλους ότι υπάρχει ιδιαίτερη επιχειρηματική σχέση (μέχρι και σημείου εξάρτησης) της οικογένειας Αλαφούζου με ανθρώπους από το τουρκικό καθεστώς Ερντογάν, συνεπώς οι επιδράσεις επιβολής στον εκδοτικό Όμιλο πιθανότατα προέρχονται και από τον τουρκικό κυβερνητικό χώρο και τον παρακρατικό των Γκρίζων Λύκων, γεγονός που χειροτερεύει πολύ περισσότερο τον ρόλο του Ομίλου και την διάβρωση που έχει επιφέρει στον Τύπο.

Το γεγονός με τον διευθυντή της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ που προαναφέραμε ότι αρνήθηκε προκλητικά να δημοσιεύσει απάντηση του ΑΚΚΕΛ και αρνήθηκε να μας δώσει εγγράφως την άρνησή του (μαζί με την συνολική αρθρογραφία των εντύπων), αποτελεί τουλάχιστον ισχυρότατη ένδειξη ότι αντίστοιχα ισχύουν σε κάποιον βαθμό και για τον όμιλο του νέου Mega Channel, που ανασυστάθηκε υπό νέα ιδιοκτησία (από ΔΟΛ σε ΔΟΜ). Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί το τηλεοπτικό κανάλι Open, του Ιβάν Σαββίδη από τον όμιλο Μπόμπολα/ΠΗΓΑΣΟ. Ο Όμιλος συμμετείχε επίσης στο παλαιό Mega Channel (μαζί με τον ΔΟΛ) αλλά τα χρόνια έδειξαν ότι η περίπτωση Σαββίδη έχει άλλο χαρακτήρα, χωρίς να γνωρίζουμε αν ο ίδιος το γνωρίζει. Το Open περιμάζεψε πολλά φιλοκαθεστωτικά στελέχη του παλιού Μega αλλά και του ΣΚΑΙ κλπ, η δράση και συμπεριφορά των οποίων ήταν αυτή που εξόργισε τους πολίτες, έβαλαν "μαύρο" στο παλιό Μega και αυτή η οργή τους απαξίωσε το κανάλι οδηγώντας στην "εκτέλεσή" του από τα αφεντικά διότι ήταν περισσότερο μπελάς παρά "εργαλείο". Το Open και τα άλλα Μέσα του Ομίλου που σχημάτισε ο Ιβάν Σαββίδης είχαν δημιουργήσει στην αρχή μία βεβαιότητα ότι θα αποτελέσει “το κάτι άλλο” και ότι η περισσότερο δεοντολογική λειτουργία τους (σε σχέση με τα υπάρχοντα καθεστωτικά Media) θα υποχρεώσει και τα καθεστωτικά να διορθωθούν και να συμμορφωθούν με την δεοντολογία. Αυτό όχι μόνο δεν έγινε αλλά το κανάλι (και ο γύρω χώρος του) υποβαθμίστηκε σε ένα ακόμη καθεστωτικό Μέσον για αυτό άλλωστε αντιμετωπίζει προβλήματα, αφού τα άτομα τα οποία εμπιστεύτηκε ο Ιβάν Σαββίδης (άγνωστο γιατί τα πήρε και τα εμπιστεύθηκε) ήταν απλώς μία ανακύκλωση της "δεξαμενής ορφανών" του παλιού καθεστωτικού άξονα Mega-ΣΚΑΙ και άλλα που δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν νa υπηρετήσουν τους πολίτες μέσω σύγκρουσης με τα καθεστωτικά συμφέροντα που υπηρετούν τα άλλα Media. Απλώς αφομοιώθηκαν στην καθεστωτική "δεξαμενή" και το κοινό δεν βλέπει κάτι διαφορετικό και υγιέστερο στο Open. Ακόμη γίνεται το ίδιο. Αυτή η εξουδετέρωση του δυναμικού υπηρεσίας από ένα νέο τηλεοπτικό κανάλι, Όμιλο κλπ προς την κοινωνία είναι πρωτοφανές και ενδεικτικό της αλλοίωσης που έχει επικρατήσει στον δημοσιογραφικό χώρο, ώστε "ένα πολλά υποσχόμενο 'μαγαζί' να καταντάει όπως τα άλλα". Αυτά δεν έγιναν τυχαία ή μεμονωμένα γιατί μία τέτοια ανατροπή και αλλοίωση χρειάζεται σχεδιασμό, γνώσεις, συντονισμό κλπ και μόνο ο στρατηγικός χώρος γύρω από το κυβερνητικό καθεστώς τα διαθέτει και έχει συμφέρον να γίνουν. Ας μην ξεχνάμε τον Αμερικανό “επικοινωνιολόγο γεράκι” που είναι κολλητός του πρωθυπουργού Μητσοτάκη, με μεγάλη εφευρετικότητα στα επικοινωνιακά μαγειρέματα.

Έχουμε δηλαδή εξαιρετικά σοβαρό θέμα (πέρα από ό,τι μπορούσε να αντιληφθεί η IFJ για να αντιμετωπίσει) με ολοκληρωτική υπονόμευση και μετάλλαξη ενός δημοσιογραφικού επιχειρηματικού χώρου, που θα ήταν η υγιής κατάσταση, σε αντικοινωνική και αντιδημοσιογραφική μορφή όπως είναι τα υπάρχοντα καθεστωτικά-συστημικά Media. Και όλα αυτά για εξυπηρέτηση ξένων αμερικανοβρετανικών παρακρατικών συμφερόντων. Στις μέρες μας το “θέμα Σαββίδη” ανασύρεται σε διάφορες χρονικές στιγμές, ώστε να χτυπηθεί η Ρωσία μέσω πληγμάτων κατά του επιχειρηματία (αρνητικά δημοσιεύματα, φήμες για παρακολουθήσεις του και του κύκλου του, φήμες για “μαύρο ρωσικό χρήμα”, “αποκαλύψεις” για αμερικανικές πιέσεις πώλησης του Open, ΠΑΟΚ κλπ, φήμες για κυρώσεις κατά Σαββίδη για Ουκρανία) και ειδικότερα της εκδοτικής του δραστηριότητας, αναλογικά όπως έγινε και για τον εφοπλιστή Καραγιώργο, στον οποίο λόγω παρεμβάσεων-εκβιασμών από ΗΠΑ απαγορεύτηκε να οργανώσει δίκτυο τηλεοπτικών σταθμών κλπ στην Ελλάδα. Δηλαδή επί ΣΥΡΙΖΑ και μετά ΝΔ ξένες παρακυβερνητικές-παρακρατικές ομάδες στις ΗΠΑ με εκβιασμό και εκφοβισμό κατά του επιχειρηματία και της κυβέρνησης που λειτουργούσε στην Ελλάδα, επέβαλαν κατάσταση απαγόρευσης της άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της κυβέρνησης αναφορικά με την ανάθεση αξιοποίησης των τηλεοπτικών συχνοτήτων στον επιχειρηματία ... και κάνουν το ίδιο για τον Ιβάν Σαββίδη. Ο Σαββίδης και η δημοσιογραφική και μη δραστηριότητά του ήταν αντικείμενο ξεχωριστής παρακολούθησης και Αναφορών από το Greek Cluster του εγγλέζικου παρακρατικού Integrity Initiative ακόμη και με 8σέλιδη πρακτόρικη Αναφορά  με τίτλο “Russian Influence in Greece” στις 22 Απριλίου 2018, δυόμιση μήνες πριν ξεσπάσει η κρίση στις ελληνορωσικές σχέσεις με την αποκάλυψη της απέλασης Ρώσων διπλωματών κλπ.  Το “θέμα Σαββίδη” μεταξύ άλλων χρησιμοποιείται και για να “δώσουν εξετάσεις αντιρωσισμού και ευθυγράμμισης” με τα αγγλοαμερικανικά κυκλώματα, τόσο δημοσιογράφοι όσο πολιτικοί, επιχειρηματίες κλπ. Ανάλογα με τον βαθμό και τρόπο που στρέφονται κατά του Σαββίδη και της επιχειρηματικής δραστηριότητάς του. Οι φήμες, επιθέσεις και η έντεχνη αναμετάδοση των φημών και επιθέσεων από υποτιθέμενους αντιπολιτευόμενους (που όμως έχουν δικά τους media) είναι επίσης εργαλείο υπονόμευσης του χώρου γύρω από τον ομογενή επιχειρηματία για αποσυσπείρωση των ευνοϊκά διακείμενων σε αυτόν ή στην ελληνορωσική συνεργασία και για επιβίωση των υποτίθεται αντιπολιτευόμενων, δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι μόνο αυτοί θα απομείνουν μετά. Η εκδοτική-δημοσιογραφική λειτουργία όπως και η αθλητική είναι βασικοί παρακρατικοί στόχοι].

 

            Αν και όλα τα προαναφερθέντα είναι μόνο ένα τμήμα των γεγονότων από την προηγούμενη δεκαετία μέχρι σήμερα που το ΑΚΚΕΛ βεβαιώνει ότι ισχύουν, είναι όμως αρκετά για να δείξουν ότι η κατάσταση της πολιτικής πολυφωνίας στην Ελλάδα είναι αισχρά απαράδεκτη, ουσιαστικά δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο εκτεταμένη και βίαιη επιβολή της κυβερνητικής γραμμής Μητσοτάκη και των τοπικών και διεθνών συμφερόντων που υπηρετεί. Επίσης η ελευθερία του Τύπου με την συνεπαγόμενη τήρηση και σεβασμό της δεοντολογίας, βρίσκεται υπό καταστολή με στόχο να εξαλειφθεί.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ, ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ. Αν δεν υπήρχαν πολλοί υποτιθέμενοι δημοσιογράφοι μέσα στον Τύπο που συμμετέχουν, στηρίζουν και προωθούν τα προαναφερθέντα, δεν θα μπορούσε να διαβρωθεί και διαφθαρεί ο Τύπος σε τέτοιο βαθμό, άσχετα πόσο θα προσπαθούσαν οι εξωτερικοί παράγοντες, απλώς αυτοί θα γίνονταν θέμα ρεπορτάζ και αποκάλυψης. Η ΕΣΗΕΑ και οι άλλες Ενώσεις Συντακτών ΔΕΝ μπορούν να λύσουν το πρόβλημα και μάλλον είναι τμήμα του προβλήματος, λόγω της κομματικής-παραταξιακής νοοτροπίας που υπάρχει στα Διοικητικά και Πειθαρχικά Συμβούλια και των πολιτικοοικονομικών δοσοληψιών τουλάχιστον με θέσεις σε ψηφοδέλτια των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και με σαφή επηρεασμό από τους ιδιοκτήτες καναλάρχες-εκδότες των Μέσων που εργάζονται.

Στην Ελλάδα έχει επιβληθεί μεθοδευμένα και σκόπιμα αποκλεισμός πραγματικών και ουσιαστικών «εργαλείων ελέγχου» από τους πολίτες, ώστε οι πολίτες να μπορούν να ελέγχουν τη χρήση των συχνοτήτων εκπομπής από τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, δεδομένου ότι οι συχνότητες αποτελούν περιουσία των πολιτών, ως περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου. Ομοίως και για τα διαδικτυακά Μέσα αφού τα ασύρματα και ενσύρματα δίκτυα δεδομένων είναι επίσης δημόσια περιουσία. Είναι κοινή πεποίθηση ότι κυρίως οι πανελλαδικής εμβέλειας ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί (και τα εκδοτικά συγκροτήματά τους) δεν έχουν αξιοπιστία και χρησιμοποιούν τις συχνότητες εκπομπής  κλπ κατά των πολιτών με την προπαγάνδα και με φίμωση όσων θεωρούν αντιπάλους του καθεστώτος. Πολυφωνία δεν υπάρχει και οι εξαιρέσεις που τηρούν την δεοντολογία και πολυφωνία (έστω σε κάποιον βαθμό) δεν διορθώνουν την κατάσταση.

Δεν υπήρξε από την αρχή ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ για έλεγχο της λειτουργίας και του περιεχομένου των εκπομπών των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών καναλιών από τους ίδιους τους κατόχους των συχνοτήτων εκπομπής, δηλαδή τους Έλληνες Πολίτες, όπως επίσης και για έλεγχο της ραδιοτηλεοπτικής βιομηχανίας που στηρίζεται και υπάρχει (εξ’ ολοκλήρου ή εν μέρει) λόγω των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ, κατά συνέπεια λόγω των συχνοτήτων εκπομπής. Το ΕΣΡ έχει καταντήσει ένα κρύο ανέκδοτο τριών γραμμάτων, την σύνθεση του οποίου καθορίζει ένα Κοινοβούλιο που εκπροσωπεί λιγότερο από το 50% του εκλογικού σώματος.

 

 

Διόρθωση της κατάστασης

            Το ΑΚΚΕΛ ανέπτυξε τρόπο για να αποκτήσουν άμεσα οι πολίτες τον έλεγχο των υποδομών που είναι δημόσια περιουσία και χρησιμοποιείται από τα Media και για την βιομηχανία γύρω από αυτά. Θα μας υπηρετήσει και προστατεύσει ο Κ.Ε.Ρ.Β.Ε.Ρ.Ο.Σ., όπως αναλυτικά θα παρουσιάσουμε σύντομα και θα προωθήσουμε για εφαρμογή σε όλη την Ευρώπη.

            Η σημερινή απαράδεκτη κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί και χρειάζεται η πολιτική πολυφωνία, για διαρκή εκλογική ενημέρωση των πολιτών, να εφαρμοστεί με άλλο τρόπο. Οι λίγες περιπτώσεις δημοσιογράφων και Μέσων που λειτουργούν δεοντολογικά, δεν σώζουν την κατάσταση και οι Ενώσεις Συντακτών γίνονται τμήμα του προβλήματος. Το ΑΚΚΕΛ προτείνει να κινητοποιηθεί ο Άρειος Πάγος (στον οποίο καταγράφονται όλα τα κόμματα για συμμετοχή στις εκλογές) και να δημιουργηθεί ειδική διαδικτυακή υποδομή (εντός αυτής του Αρείου Πάγου ή με την επίβλεψή του) για τα πολιτικά κόμματα που έχουν δράση και λειτουργούν και δεν είναι απλά σφραγίδες, ώστε η πολιτική πολυφωνία να είναι εγγυημένη στο ανώτατο επίπεδο, δεδομένου ότι τα Media σήμερα έχουν αποτύχει σε αυτό τον ρόλο και ομοίως φορείς όπως το ΕΣΡ. Το φυσικό και δημοκρατικό είναι η εκλογική ενημέρωση να γίνεται κάθε ημέρα για κάθε θέμα και όχι μόνο σαν ξεπέταμα λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, που και τότε δεν γίνεται.

Χρειάζεται ένας ενιαίος διαδικτυακός χώρος εκλογικής ενημέρωσης όπου όλα τα πολιτικά κόμματα θα δημοσιοποιούν την δράση, θέσεις και τις προτάσεις τους και δεν θα εξαρτώνται από τα “κέφια” κλπ των καθεστωτικών Media. Ο Άρειος Πάγος θα μπορούσε να εγγυηθεί και θέσει υπό την αιγίδα του (μαζί με την IFJ και τις Ενώσεις επαγγελματιών Πληροφορικής) την λειτουργία αυτού του διαδικτυακού χώρου (σε μορφή ιστοσελίδας-portal με επιπλέον λειτουργία ftp για ανέβασμα αποδεικτικών αρχείων κειμένου, εικόνας, βίντεο και ήχου), ώστε να συγκεντρώνει όλες τις δημοσιεύσεις των κομμάτων σε πραγματικό χρόνο. Τα κόμματα αποκλειστικά θα ανεβάζουν και ταξινομούν δημοσιεύσεις τους και όχι το προσωπικό του Αρείου Πάγου. Κάθε δημοσίευση (δελτίο τύπου, ανακοίνωση, καταγγελία) θα εμφανίζεται αρχικά στην κοινή ροή της αρχικής σελίδας και ταυτόχρονα θα αρχειοθετείται στην ροή ειδικά του κόμματος και στις κατηγορίες που έχει επιλέξει. Η δημοσίευση σε αυτό τον κοινό χώρο φυσικά δεν θα αποκλείει την δημοσίευση και σε δικές τους ιστοσελίδες και αποστολή στον Τύπο, αλλά θα εξασφαλίζει ότι θα υπάρχει τουλάχιστον ένας δημόσια προσβάσιμος χώρος όπου οι θέσεις κλπ των κομμάτων θα είναι δημόσια διαθέσιμες στις ίδιες συνθήκες για όλους, άσχετα αν τα ραδιοτηλεοπτικά, διαδικτυακά, έντυπα Μέσα λειτουργήσουν δεοντολογικά ή όχι. Φυσικά, μία τέτοια κατάσταση θα “φωτίζει” και τις αντιδεοντολογικές ενέργειες των Media, αφού όλοι θα μπορούν να εντοπίζουν και συγκρίνουν τί δεν δημοσιοποίησαν.

Η ύπαρξη και λειτουργία των ΜΜΕ ως φορείς στους οποίους δίνεται άδεια αξιοποίησης των εθνικών περιουσιακών στοιχείων του δημοσιογραφικού χαρτιού, των συχνοτήτων εκπομπής και της καλωδιακής και ασύρματης υποδομής μετάδοσης δεδομένων διαδικτύου με υποχρέωσή τους την ενημέρωση των πολιτών, τούς επιβάλλει και την διαρκή προβολή της ύπαρξης του ενιαίου διαδικτυακού χώρου εκλογικής ενημέρωσης, αφού θα είναι κορυφαίο, διαρκές γεγονός και θα καλύπτει την δική τους έλλειψη δεοντολογίας και παραβίαση της υποχρέωσής τους. Ο τρόπος προβολής του εξαρτάται από το είδος του ΜΜΕ. Στα έντυπα θα μπορούσε το σήμα του ενιαίου διαδικτυακού χώρου να μπαίνει στην περιοχή της σελίδας που είναι η ταυτότητα του εντύπου, στα διαδικτυακά μέλη του emedia θα μπορούσε να είναι στην κορυφή της ιστοσελίδας ή γενικά σε εμφανές σημείο που θα φαίνεται όταν εμφανίζεται η πρώτη οθόνη της σελίδας, στα τηλεοπτικά θα μπορούσε να μπαίνει στην κάρτα μαζί με τα στοιχεία επικοινωνίας της ειδησεογραφικής εκπομπής, δελτίου ειδήσεων κλπ και στο τέλος των ενημερωτικών τρέιλερ με ειδήσεις που τρέχουν κάτω στην οθόνη, ενώ  στα ραδιοφωνικά ΜΜΕ θα μπορεί μόνο να αναφέρεται από τον εκφωνητή/παρουσιαστή μαζί με τα στοιχεία επικοινωνίας τους.

Ζωτική σημασία έχει η πρόσβαση του κοινού (στην Ελλάδα και εξωτερικό) σε αυτόν τον κοινό διαδικτυακό χώρο εκλογικής ενημέρωσης, ώστε να μην υπάρχει οποιασδήποτε μορφής μπλοκάρισμα της πρόσβασης. Ομοίως όμως χρειάζεται να μην μπλοκάρεται ή δυσκολεύεται με κάποιον τρόπο και η παρουσία των κομμάτων στα κοινωνικά δίκτυα. Όπως περιγράψαμε, τα γνωστά κοινωνικά δίκτυα (με πρώτο από όλα το Facebook, αλλά όχι τόσο πολύ από το TikTok και το X (Twitter)) κάνουν εκτεταμένη και προκλητική παραβίαση της πολιτικής πολυφωνίας και κατά συνέπεια παρεμβαίνουν στην διαδικασία και στο αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα. Κατά συνέπεια χρειάζεται ομοίως μέσω του Αρείου Πάγου να θωρακιστεί κάθε ελληνικό κόμμα από την καταστολή της ελεύθερης έκφρασής του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που προκαλείται από τις αυθαίρετες και ακρότατα αντιδημοκρατικές πολιτικές της ιδιοκτησίας αυτών των μέσων. Συχνά ως αποτέλεσμα από εξίσου παράνομες και αντιδημοκρατικές πιέσεις και εκβιασμούς από κύκλους της αμερικανικής κυβέρνησης αλλά και κυβερνήσεων όπως της βρετανικής και άλλων εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμη και από αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι δεν έχουν καμία εξουσιοδότηση και κανένα δικαίωμα να προβαίνουν σε λογοκρισία εναντίον πολιτών άλλων χωρών, κυρίως κατά πολιτικών κομμάτων. 

Η εμφάνιση των δημοσιεύσεων του ΑΚΚΕΛ στο Facebook έχει ήδη υποστεί μερική καταστολή ρίχνοντας την αναγνωσιμότητα σε σχέση με αυτήν που θα είχαμε αν δεν είχαμε στοχοποιηθεί από τους άγνωστους χώρους και κύκλους αυτού του κοινωνικού δικτύου, που δεν είναι το μοναδικό που εφαρμόζει τέτοιες πρακτικές. Επίσης οι αυθαίρετες, ακρότατα αντιδημοσιογραφικές και αντιδημοκρατικές λειτουργίες γνωστές ως fact checking συμβάλλουν καταλυτικά στην καταστολή της πολιτικής πολυφωνίας και μέχρι να διακοπούν οριστικά ως παράνομες, αντιδημοσιογραφικές και αντιδημοκρατικές, μέσα στο προαναφερθέν πλαίσιο που αναφέραμε, είναι απόλυτη ανάγκη να απαγορευθεί η άσκηση τους σε σχέση με δημοσιεύματα πολιτικών κομμάτων, υποψηφίων και στελεχών τους. Όμοια αναστολή είναι απαραίτητο να γίνει για οποιαδήποτε άλλη λειτουργία των εταιρειών κοινωνικής δικτύωσης και fact checkers κατά περιεχομένου από πολιτικά κόμματα, υποψηφίους και αξιωματούχους αυτών, διότι μόνο οι πολίτες στις εκλογές κρίνουν και αξιολογούν και αποφασίζουν για αυτό το περιεχόμενο και συνολικά για τα κόμματα, μέσω της ψήφου. Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια κατά της πολιτικής έκφρασης κομμάτων και υποψηφίων αυτών αποτελεί προκλητική παρέμβαση και επέμβαση στην διαδικασία και στο αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα.

Συνεπώς στο πλαίσιο της υλοποίησης αυτής της ενιαίας διαδικτυακής υποδομής εκλογικής ενημέρωσης από τον Άρειο Πάγο κλπ έχει ζωτική σημασία και είναι απολύτως απαραίτητο να γνωστοποιηθεί σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα ότι οι προαναφερθείσες μέθοδοι και ενέργειες καταστολής της πολιτικής πολυφωνίας δεν θα γίνουν ανεκτές και να απαιτηθεί από αυτά μην εφαρμόζουν αυτές τις ενέργειες στο περιεχόμενο δημοσιεύσεων πολιτικών κομμάτων, υποψηφίων και στελεχών.

Επιπλέον να υπάρξει πρόβλεψη για γραμμή επικοινωνίας με ανθρώπους εργαζόμενους και στελέχη των κοινωνικών δικτύων αυτών και όχι μέσω απρόσωπου email ή από αυτοματοποιημένα συστήματα υποτιθέμενης Τεχνητής Νοημοσύνης, που απλώς υπάρχουν για να ξεφορτώνονται τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες, μέχρις ότου το θύμα βαρεθεί να φωνάζει. Επίσης να υπάρχει στην Ελλάδα γραφείο εκπροσώπησης και υπεύθυνος σύμφωνα με το νόμο, ώστε οι ποινικές και αστικές υποθέσεις από πολιτικά κόμματα κατά κάποιου κοινωνικού δικτύου να εκδικάζονται σε ελληνικά δικαστήρια.

 

            Η αναλυτική καταγγελία στην οποία υποχρεώθηκε να προχωρήσει το Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας ΑΚΚΕΛ περιγράφει ένα τμήμα των προβλημάτων της πολιτικής πολυφωνίας που υπάρχουν, όπως επίσης και της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών, διότι λειτουργίες του δημοκρατικού πολιτεύματος της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας έχουν δεχθεί σημαντικά πλήγματα τα τελευταία χρόνια ως αποτέλεσμα οργανωμένης και συγκαλυμμένης επιχείρησης σε πολλές χώρες του δυτικού κόσμου, ακριβώς για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, το οποίο δεν είναι τυχαίο αλλά είναι προσχεδιασμένο από εγκληματικά συμφέροντα του οργανωμένου εγκλήματος που δεν έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα σε άλλες καταστάσεις.